PSALM 50 [49]
O prawdziwej czci Boga
1 Psalm Asafa.
Bóg nad bogami,Pan,
przemówił i wezwał ziemię
od wschodu do zachodu słońca.
2 Bóg zajaśniał
z Syjonu pełnego piękna.
3 Przychodzi nasz Bóg i nie milczy
– przed Nim trawiący ogień,
a wokół Niego szalejąca burza.
4 Z wysokości wzywa niebiosa i ziemię,
aby swój lud sądzić.
5 Zgromadźcie Moich świętych,
którzy składając ofiarę,
zawarli ze Mną przymierze.
6 Sam Bóg jest sędzią,
niech niebiosa głoszą Jego sprawiedliwość!
7 Słuchaj Mój ludu, Izraelu,
chcę mówić i świadczyć przeciw tobie:
Ja jestem Bogiem, twoim Bogiem!
8 Nie ganię cię z powodu twoich ofiar,
bo zawsze Mi składasz twoje całopalenia.
9 Nie chcę ci zabrać cielca z dobytku twego
ani kozła z twojej zagrody,
10 bo wszystkie leśne zwierzęta są Moją własnością,
tysiące zwierząt górskich.
11 Znam wszystkie ptaki na niebie
i wszystko, co biega po polach.
12 Gdybym był głodny, nie mówiłbym tobie,
bo Moja jest ziemia i to, co ją zapełnia.
13 Czy jadam mięso wołów
i piję krew kozłów?
14 Ofiaruj Bogu dziękczynienie,
spełnij swoje śluby wobec Najwyższego!
15 Wzywaj Mnie w dniu niedoli
– Ja cię wybawię, a ty Mnie uwielbisz.
16 Bóg mówi do bezbożnego:
Dlaczego wyliczasz Moje prawa
i ciągle mówisz o Moim przymierzu?
17 Przecież nienawidzisz karności
i lekceważysz Moje słowa.
18 Kiedy zobaczysz złodzieja,
chętnie zawierasz znajomość,
zadajesz się też z cudzołożnikami.
19 Swoim ustom pozwalasz źle mówić,
twój język knuje podstępy.
20 Siadasz i obmawiasz swojego brata,
znieważasz syna swej matki.
21 Tak żyłeś, a Ja milczałem
– czy myślisz, że jestem do ciebie podobny?
Będę cię napominał, nie dam ci o tym zapomnieć.
22 Pomyślcie o tym wy, którzy zapominacie o Bogu,
aby was nie rozszarpał,
bo wtedy nikt wam nie pomoże!
23 Kto składa ofiarę dziękczynną, ten cześć Mi oddaje,
a żyjącym bez skazy ukażę Boże zbawienie.
A Psalm of Asaph.
1 The mighty God, even the LORD, hath spoken, and called the earth from the rising of the sun unto the going down thereof.
2 Out of Zion, the perfection of beauty, God hath shined.
3 Our God shall come, and shall not keep silence: a fire shall devour before him, and it shall be very tempestuous round about him.
4 He shall call to the heavens from above, and to the earth, that he may judge his people.
5 Gather my saints together unto me; those that have made a covenant with me by sacrifice.
6 And the heavens shall declare his righteousness: for God is judge himself. Selah.
7 Hear, O my people, and I will speak; O Israel, and I will testify against thee: I am God, even thy God.
8 I will not reprove thee for thy sacrifices or thy burnt offerings, to have been continually before me.
9 I will take no bullock out of thy house, nor he goats out of thy folds.
10 For every beast of the forest is mine, and the cattle upon a thousand hills.
11 I know all the fowls of the mountains: and the wild beasts of the field are mine.
12 If I were hungry, I would not tell thee: for the world is mine, and the fulness thereof.
13 Will I eat the flesh of bulls, or drink the blood of goats?
14 Offer unto God thanksgiving; and pay thy vows unto the most High:
15 And call upon me in the day of trouble: I will deliver thee, and thou shalt glorify me.
16 But unto the wicked God saith, What hast thou to do to declare my statutes, or that thou shouldest take my covenant in thy mouth?
17 Seeing thou hatest instruction, and castest my words behind thee.
18 When thou sawest a thief, then thou consentedst with him, and hast been partaker with adulterers.
19 Thou givest thy mouth to evil, and thy tongue frameth deceit.
20 Thou sittest and speakest against thy brother; thou slanderest thine own mother’s son.
21 These things hast thou done, and I kept silence; thou thoughtest that I was altogether such an one as thyself: but I will reprove thee, and set them in order before thine eyes.
22 Now consider this, ye that forget God, lest I tear you in pieces, and there be none to deliver.
23 Whoso offereth praise glorifieth me: and to him that ordereth his conversation aright will I shew the salvation of God.