PSALM 2
Mesjasz królem
1 Dlaczego narody się buntują,
czemu ludy szemrzą daremnie?
2 Królowie ziemi powstają,
a możni razem spiskują
przeciw Panu i Jego Pomazańcowi.
3 Mówią: Zerwijmy Ich więzy,
odrzućmy od siebie Ich pęta.
4 Śmieje się z nich Ten, który mieszka w niebie,
Pan z nich szydzi.
5 Wtedy powie im zagniewany
i przerazi ich swą zapalczywością:
6 To Ja namaściłem sobie Króla,
na Syjonie, Mojej świętej górze.
7 Ogłaszam więc postanowienie Pana!
Powiedział do Mnie: Ty jesteś Moim Synem,
dziś Ciebie zrodziłem.
8 Zażądaj tylko, a dam Ci w dziedzictwo narody
i w posiadanie krańce ziemi.
9 Ujarzmisz je berłem żelaznym,
skruszysz jak gliniane naczynie.
10 Zrozumcie więc królowie,
ziemscy sędziowie przyjmijcie przestrogę!
11 Służcie Panu w bojaźni,
radujcie się z drżeniem!
12 Ucałujcie Syna, aby się nie rozgniewał
i abyście nie zginęli w drodze,
bo łatwo Go rozgniewać!
Szczęśliwi wszyscy, którzy szukają w Nim schronienia.
1 Why do the heathen rage, and the people imagine a vain thing?
2 The kings of the earth set themselves, and the rulers take counsel together, against the LORD, and against his anointed, saying ,
3 Let us break their bands asunder, and cast away their cords from us.
4 He that sitteth in the heavens shall laugh: the Lord shall have them in derision.
5 Then shall he speak unto them in his wrath, and vex them in his sore displeasure.
6 Yet have I set my king upon my holy hill of Zion.
7 I will declare the decree: the LORD hath said unto me, Thou art my Son; this day have I begotten thee.
8 Ask of me, and I shall give thee the heathen for thine inheritance, and the uttermost parts of the earth for thy possession.
9 Thou shalt break them with a rod of iron; thou shalt dash them in pieces like a potter’s vessel.
10 Be wise now therefore, O ye kings: be instructed, ye judges of the earth.
11 Serve the LORD with fear, and rejoice with trembling.
12 Kiss the Son, lest he be angry, and ye perish from the way, when his wrath is kindled but a little. Blessed are all they that put their trust in him.