PSALM 17 [16]
Błaganie o wyzwolenie
1 Modlitwa Dawida.
Wysłuchaj, Panie, tego, co sprawiedliwe,
usłysz moje błaganie.
Nadstaw ucha na moją modlitwę
płynącą z warg nieobłudnych.
2 Niech Twoje oblicze mnie osądzi,
niech Twoje oczy zobaczą moją prawość.
3 Przenikałeś moje serce, nawiedzałeś nocą,
poddawałeś mnie próbom i nic nie znalazłeś.
Moich ust nie skalały złe myśli.
4 Gdy chodzi o dzieła ludzkie,
z powodu słów warg Twoich,
wystrzegałem się dróg przemocy.
5 Moje kroki trzymały się mocno Twoich ścieżek,
moje stopy się nie zachwiały.
6 Wołam do Ciebie, Boże, bo Ty mnie wysłuchasz.
Nadstaw ku mnie ucha, wysłuchaj mego błagania!
7 Okaż swoje cudowne miłosierdzie,
Zbawco chroniących się przed wrogami
pod Twoją prawicą.
8 Strzeż mnie jak źrenicy oka,
ukryj mnie w cieniu swoich skrzydeł
9 przed bezbożnymi, którzy mnie gnębią,
przed nieprzyjaciółmi, którzy mnie otaczają!
10 Zamknęli swe nieczułe serca
i przemawiają butnie swoimi ustami.
11 Teraz mnie okrążają
i patrzą tylko, jak mnie powalić na ziemię,
12 podobnie jak lew, który czatuje na zdobycz,
jak lwiątko, które siedzi w ukryciu.
13 Powstań, Panie, wystąp przeciw nim, powal ich!
Ocal swoim mieczem moją duszę przed bezbożnym,
14 ocal od ludzi ręką swoją, Panie,
od ludzi tego świata, których udziałem tylko to życie,
których brzuchy napełniasz swoimi dobrami,
nasycasz ich synów, a reszta pozostaje ich małym dzieciom.
15 Ja zaś dzięki sprawiedliwości ujrzę Twe oblicze,
a po przebudzeniu nasycę się Twoim widokiem.
A Prayer of David.
1 Hear the right, O LORD, attend unto my cry, give ear unto my prayer, that goeth not out of feigned lips.
2 Let my sentence come forth from thy presence; let thine eyes behold the things that are equal.
3 Thou hast proved mine heart; thou hast visited me in the night; thou hast tried me, and shalt find nothing; I am purposed that my mouth shall not transgress.
4 Concerning the works of men, by the word of thy lips I have kept me from the paths of the destroyer.
5 Hold up my goings in thy paths, that my footsteps slip not.
6 I have called upon thee, for thou wilt hear me, O God: incline thine ear unto me, and hear my speech.
7 Shew thy marvellous lovingkindness, O thou that savest by thy right hand them which put their trust in thee from those that rise up against them .
8 Keep me as the apple of the eye, hide me under the shadow of thy wings,
9 From the wicked that oppress me, from my deadly enemies, who compass me about.
10 They are inclosed in their own fat: with their mouth they speak proudly.
11 They have now compassed us in our steps: they have set their eyes bowing down to the earth;
12 Like as a lion that is greedy of his prey, and as it were a young lion lurking in secret places.
13 Arise, O LORD, disappoint him, cast him down: deliver my soul from the wicked, which is thy sword:
14 From men which are thy hand, O LORD, from men of the world, which have their portion in this life, and whose belly thou fillest with thy hid treasure: they are full of children, and leave the rest of their substance to their babes.
15 As for me, I will behold thy face in righteousness: I shall be satisfied, when I awake, with thy likeness.