PSALM 14 [13]
Powszechne zepsucie
1 Przewodnikowi chóru. Dawida.
Rzekł głupiec w swoim sercu: Nie ma Boga!
Są zepsuci, robią wstrętne rzeczy
i nie ma nikogo, kto by czynił dobro.
2 Pan patrzy z niebios na synów ludzkich,
by zobaczyć, czy jest wśród nich rozumny, który szuka Boga.
3 Wszyscy zbłądzili, wszyscy są zepsuci,
nie ma nikogo, kto by czynił dobro,
nie ma ani jednego.
4 Czy rozum potracili wszyscy, którzy czynią nieprawość,
którzy Mój lud pożerają tak, jakby chleb jedli,
którzy nie wzywają Pana?
5 Wtedy się bardzo przerazili,
bo Bóg jest z pokoleniem sprawiedliwych.
6 Chcieliście zniweczyć zamiary biedaka,
lecz Pan jest jego ucieczką.
7 Kto ześle Izraelowi zbawienie z góry Syjon?
Gdy Pan odmieni niedolę swego ludu,
Jakub będzie się radował, a Izrael weselił.
To the chief Musician, A Psalm of David.
1 The fool hath said in his heart, There is no God. They are corrupt, they have done abominable works, there is none that doeth good.
2 The LORD looked down from heaven upon the children of men, to see if there were any that did understand, and seek God.
3 They are all gone aside, they are all together become filthy: there is none that doeth good, no, not one.
4 Have all the workers of iniquity no knowledge? who eat up my people as they eat bread, and call not upon the LORD.
5 There were they in great fear: for God is in the generation of the righteous.
6 Ye have shamed the counsel of the poor, because the LORD is his refuge.
7 Oh that the salvation of Israel were come out of Zion! when the LORD bringeth back the captivity of his people, Jacob shall rejoice, and Israel shall be glad.