Jezus wydany Piłatowi
(Mk 15,1Łk 23,1-2J 18,28-32)1 O świcie wszyscy arcykapłani i przełożeni ludu po naradzie skazali Jezusa na śmierć. 2 Związali Go, wyprowadzili i wydali namiestnikowi Piłatowi.
Śmierć Judasza
(Dz 1,18-19)3 Wtedy Judasz, który Go wydał, widząc, że Go skazano, opamiętał się, oddał trzydzieści srebrników arcykapłanom i przełożonym ludu 4 i powiedział: Zgrzeszyłem, ponieważ wydałem niewinnego człowieka. Lecz oni odpowiedzieli: Co to nas obchodzi? To twoja sprawa. 5 Rzucił więc pieniądze w stronę przybytku i oddalił się. Potem poszedł i się powiesił. 6 Arcykapłani zaś wzięli srebrniki i postanowili: Nie wolno ich kłaść do skarbca, bo są zapłatą za krew. 7 Po naradzie kupili za nie Pole Garncarza pod cmentarz dla cudzoziemców. 8 Dlatego to miejsce aż po dziś dzień jest nazywane Polem Krwi. 9 Wtedy wypełniło się to, co zostało przepowiedziane przez proroka Jeremiasza: Wzięli trzydzieści srebrników, cenę za tego, którego wyceniono, który został wyceniony przez synów Izraela 10 i dali je za pole garncarza, jak nakazał mi Pan .
Jezus przed Piłatem
(Mk 15,2-5Łk 23,3-5J 18,33-38)11 Jezusa zaś postawiono przed namiestnikiem. Namiestnik zapytał Go: Czy Ty jesteś królem Żydów? Jezus odpowiedział: Ty to mówisz. 12 Podczas gdy arcykapłani i przełożeni ludu oskarżali Jezusa, On nic nie odpowiadał. 13 Wtedy Piłat zadał Mu pytanie: Nie słyszysz, ile zarzutów kierują przeciwko Tobie? 14 On jednak nie odpowiedział na żadne oskarżenie, co bardzo dziwiło namiestnika.
Jezus skazany na śmierć
(Mk 15,6-15Łk 23,13-25J 18,39—19,16)15 Z okazji świąt namiestnik miał zwyczaj uwalniać ludowi jednego więźnia, tego, którego chcieli. 16 W tym czasie siedział w więzieniu znany przestępca imieniem Barabasz. 17 Gdy się więc zebrali, Piłat ich zapytał: Kogo chcecie, abym uwolnił, Barabasza czy Jezusa, nazywanego Mesjaszem? 18 Wiedział bowiem, że wydali Go z nienawiści. 19 A gdy on siedział na tronie sędziowskim, jego żona przysłała mu ostrzeżenie: Nie rozsądzaj sprawy tego niewinnego człowieka, gdyż dzisiaj we śnie wiele wycierpiałam z Jego powodu. 20 Tymczasem arcykapłani i przełożeni ludu podburzyli tłumy, aby zażądały Barabasza, a domagały się śmierci Jezusa. 21 Wtedy namiestnik zapytał ich: Którego z tych dwóch chcecie, abym wam uwolnił? Odpowiedzieli: Barabasza. 22 Piłat zaś powiedział: Co więc mam zrobić z Jezusem, którego nazywają Mesjaszem? A wszyscy odpowiedzieli: Na krzyż z Nim! 23 Wówczas namiestnik zapytał: Co właściwie złego uczynił? Oni jednak jeszcze głośniej krzyczeli: Na krzyż z Nim! 24 Gdy Piłat zobaczył, że nic nie osiąga, a zamieszanie staje się coraz większe, wziął wodę, wobec wszystkich umył ręce i oświadczył: Nie jestem winny tej krwi. To wasza sprawa. 25 Cały lud jednak zawołał: Krew Jego na nas i na nasze dzieci! 26 Wtedy uwolnił im Barabasza, a Jezusa kazał ubiczować i wydał im na ukrzyżowanie.
Żołnierze drwią z Jezusa
(Mk 15,16-20J 19,2-3)27 Wtedy żołnierze namiestnika zabrali Jezusa do pretorium i zgromadzili koło Niego cały oddział. 28 Rozebrali Go i nałożyli na Niego szkarłatny płaszcz. 29 Upletli wieniec z cierni i włożyli Mu na głowę, a w prawą rękę trzcinę. Potem padali przed Nim na kolana i drwili z Niego, mówiąc: Witaj, królu Żydów! 30 Pluli na Niego, brali trzcinę i bili Go po głowie. 31 A kiedy Go wyszydzili, ściągnęli z Niego płaszcz, ubrali w Jego własne szaty i odprowadzili na ukrzyżowanie.
Ukrzyżowanie Jezusa
(Mk 15,21-32Łk 23,26-43J 19,17-27)32 Gdy wychodzili, spotkali człowieka, Cyrenejczyka o imieniu Szymon, i zmusili go, żeby niósł Jego krzyż. 33 Kiedy przyszli na miejsce zwane Golgotą, to znaczy Miejscem Czaszki, 34 dali Mu do wypicia wino, zaprawione żółcią. Spróbował, ale nie chciał pić. 35 A gdy Go ukrzyżowali, rozdzielili między siebie Jego szaty, rzucając o nie losy. 36 Następnie usiedli i Go pilnowali. 37 A nad Jego głową umieścili napis określający Jego winę: To jest Jezus, król Żydów. 38 Wraz z Nim ukrzyżowano dwóch łotrów, jednego po prawej, drugiego po lewej stronie. 39 Ci, którzy przechodzili tamtędy, bluźnili, kiwali głowami 40 i mówili: Ty, który burzysz świątynię i w trzy dni ją odbudowujesz, uratuj samego siebie, jeśli jesteś Synem Boga, i zejdź z krzyża! 41 Podobnie arcykapłani z nauczycielami Prawa i przełożonymi kpili i mówili: 42 Innych uratował, a sam siebie nie może. Jeśli jest królem Izraela, to niech teraz zejdzie z krzyża, a uwierzymy w Niego. 43 Zaufał Bogu, to niech Go teraz wybawi, jeśli chce. Powiedział przecież: Jestem Synem Boga. 44 Tak samo urągali Mu i łotrzy, którzy razem z Nim byli ukrzyżowani.
Śmierć Jezusa
(Mk 15,33-41Łk 23,44-49J 19,28-30)45 Od godziny szóstej aż do godziny dziewiątej ciemność ogarnęła całą ziemię. 46 Około godziny dziewiątej Jezus zawołał donośnym głosem: Eli, Eli, lema sabachthani ? To znaczy: Boże mój, Boże mój, dlaczego Mnie opuściłeś ? 47 Niektórzy ze stojących tam mówili: On woła Eliasza. 48 I zaraz jeden z nich podbiegł, wziął gąbkę, nasączył ją octem, umocował na trzcinie i podał Mu do picia. 49 Pozostali natomiast mówili: Poczekaj, zobaczymy, czy przyjdzie Eliasz, aby Go uratować! 50 Jezus zaś ponownie zawołał donośnym głosem i oddał ducha. 51 W tej samej chwili zasłona w świątyni rozdarła się na dwie części, od góry aż do dołu, ziemia zatrzęsła się i skały popękały. 52 Otworzyły się grobowce i wiele ciał świętych, którzy umarli, powstało. 53 A gdy wyszli z grobowców po Jego zmartwychwstaniu, weszli do świętego miasta i ukazali się wielu. 54 Setnik natomiast i ci, którzy pilnowali Jezusa, widząc trzęsienie ziemi i to, co się wydarzyło, bardzo się przestraszyli i powiedzieli: Naprawdę, On był Synem Boga. 55 Były tam też liczne kobiety, przyglądające się z daleka, które szły za Jezusem od Galilei, aby Mu służyć. 56 Wśród nich były: Maria Magdalena, Maria – matka Jakuba i Józefa, oraz matka synów Zebedeusza.
Pogrzeb Jezusa
(Mk 15,42-47Łk 23,50-56J 19,38-42)57 A gdy zapadł wieczór, przyszedł pewien bogaty człowiek, Józef z Arymatei, który też był uczniem Jezusa. 58 Udał się do Piłata i poprosił o ciało Jezusa. Wtedy Piłat kazał je wydać. 59 Józef wziął więc ciało, owinął czystym płótnem 60 i złożył w swoim nowym grobowcu, który wyciosał w skale, a na wejście do grobowca zatoczył wielki kamień i odszedł. 61 Naprzeciw grobowca siedziały zaś Maria Magdalena i inna Maria.
Straż przy grobie
62 Następnego dnia, po dniu Przygotowania, zebrali się arcykapłani i faryzeusze u Piłata 63 i oznajmili: Panie, przypomnieliśmy sobie, że jeszcze za życia ten oszust powiedział: Po trzech dniach zmartwychwstanę. 64 Rozkaż więc, aby zabezpieczono grób aż do trzeciego dnia, żeby nie przyszli Jego uczniowie, nie wykradli Go i nie rozgłosili wśród ludu: Powstał z martwych! I to ostatnie oszustwo będzie o wiele gorsze od pierwszego. 65 Wtedy Piłat powiedział: Weźcie straż, idźcie, zabezpieczcie grób, jak tylko potraficie. 66 Oni poszli i zabezpieczyli grób, opieczętowali kamień i postawili straż.
1 When the morning was come, all the chief priests and elders of the people took counsel against Jesus to put him to death: 2 And when they had bound him, they led him away, and delivered him to Pontius Pilate the governor.
3 ¶ Then Judas, which had betrayed him, when he saw that he was condemned, repented himself, and brought again the thirty pieces of silver to the chief priests and elders, 4 Saying, I have sinned in that I have betrayed the innocent blood. And they said, What is that to us? see thou to that . 5 And he cast down the pieces of silver in the temple, and departed, and went and hanged himself. 6 And the chief priests took the silver pieces, and said, It is not lawful for to put them into the treasury, because it is the price of blood. 7 And they took counsel, and bought with them the potter’s field, to bury strangers in. 8 Wherefore that field was called, The field of blood, unto this day. 9 Then was fulfilled that which was spoken by Jeremy the prophet, saying, And they took the thirty pieces of silver, the price of him that was valued, whom they of the children of Israel did value; 10 And gave them for the potter’s field, as the Lord appointed me. 11 And Jesus stood before the governor: and the governor asked him, saying, Art thou the King of the Jews? And Jesus said unto him, Thou sayest. 12 And when he was accused of the chief priests and elders, he answered nothing. 13 Then said Pilate unto him, Hearest thou not how many things they witness against thee? 14 And he answered him to never a word; insomuch that the governor marvelled greatly. 15 Now at that feast the governor was wont to release unto the people a prisoner, whom they would. 16 And they had then a notable prisoner, called Barabbas. 17 Therefore when they were gathered together, Pilate said unto them, Whom will ye that I release unto you? Barabbas, or Jesus which is called Christ? 18 For he knew that for envy they had delivered him.
19 ¶ When he was set down on the judgment seat, his wife sent unto him, saying, Have thou nothing to do with that just man: for I have suffered many things this day in a dream because of him. 20 But the chief priests and elders persuaded the multitude that they should ask Barabbas, and destroy Jesus. 21 The governor answered and said unto them, Whether of the twain will ye that I release unto you? They said, Barabbas. 22 Pilate saith unto them, What shall I do then with Jesus which is called Christ? They all say unto him, Let him be crucified. 23 And the governor said, Why, what evil hath he done? But they cried out the more, saying, Let him be crucified.
24 ¶ When Pilate saw that he could prevail nothing, but that rather a tumult was made, he took water, and washed his hands before the multitude, saying, I am innocent of the blood of this just person: see ye to it . 25 Then answered all the people, and said, His blood be on us, and on our children.
26 ¶ Then released he Barabbas unto them: and when he had scourged Jesus, he delivered him to be crucified. 27 Then the soldiers of the governor took Jesus into the common hall, and gathered unto him the whole band of soldiers . 28 And they stripped him, and put on him a scarlet robe.
29 ¶ And when they had platted a crown of thorns, they put it upon his head, and a reed in his right hand: and they bowed the knee before him, and mocked him, saying, Hail, King of the Jews! 30 And they spit upon him, and took the reed, and smote him on the head. 31 And after that they had mocked him, they took the robe off from him, and put his own raiment on him, and led him away to crucify him . 32 And as they came out, they found a man of Cyrene, Simon by name: him they compelled to bear his cross. 33 And when they were come unto a place called Golgotha, that is to say, a place of a skull,
34 ¶ They gave him vinegar to drink mingled with gall: and when he had tasted thereof , he would not drink. 35 And they crucified him, and parted his garments, casting lots: that it might be fulfilled which was spoken by the prophet, They parted my garments among them, and upon my vesture did they cast lots. 36 And sitting down they watched him there; 37 And set up over his head his accusation written, THIS IS JESUS THE KING OF THE JEWS. 38 Then were there two thieves crucified with him, one on the right hand, and another on the left.
39 ¶ And they that passed by reviled him, wagging their heads, 40 And saying, Thou that destroyest the temple, and buildest it in three days, save thyself. If thou be the Son of God, come down from the cross. 41 Likewise also the chief priests mocking him , with the scribes and elders, said, 42 He saved others; himself he cannot save. If he be the King of Israel, let him now come down from the cross, and we will believe him. 43 He trusted in God; let him deliver him now, if he will have him: for he said, I am the Son of God. 44 The thieves also, which were crucified with him, cast the same in his teeth. 45 Now from the sixth hour there was darkness over all the land unto the ninth hour. 46 And about the ninth hour Jesus cried with a loud voice, saying, Eli, Eli, lama sabachthani? that is to say, My God, my God, why hast thou forsaken me? 47 Some of them that stood there, when they heard that , said, This man calleth for Elias. 48 And straightway one of them ran, and took a spunge, and filled it with vinegar, and put it on a reed, and gave him to drink. 49 The rest said, Let be, let us see whether Elias will come to save him.
50 ¶ Jesus, when he had cried again with a loud voice, yielded up the ghost. 51 And, behold, the veil of the temple was rent in twain from the top to the bottom; and the earth did quake, and the rocks rent; 52 And the graves were opened; and many bodies of the saints which slept arose, 53 And came out of the graves after his resurrection, and went into the holy city, and appeared unto many. 54 Now when the centurion, and they that were with him, watching Jesus, saw the earthquake, and those things that were done, they feared greatly, saying, Truly this was the Son of God. 55 And many women were there beholding afar off, which followed Jesus from Galilee, ministering unto him: 56 Among which was Mary Magdalene, and Mary the mother of James and Joses, and the mother of Zebedee’s children. 57 When the even was come, there came a rich man of Arimathæa, named Joseph, who also himself was Jesus’ disciple: 58 He went to Pilate, and begged the body of Jesus. Then Pilate commanded the body to be delivered. 59 And when Joseph had taken the body, he wrapped it in a clean linen cloth, 60 And laid it in his own new tomb, which he had hewn out in the rock: and he rolled a great stone to the door of the sepulchre, and departed. 61 And there was Mary Magdalene, and the other Mary, sitting over against the sepulchre.
62 ¶ Now the next day, that followed the day of the preparation, the chief priests and Pharisees came together unto Pilate, 63 Saying, Sir, we remember that that deceiver said, while he was yet alive, After three days I will rise again. 64 Command therefore that the sepulchre be made sure until the third day, lest his disciples come by night, and steal him away, and say unto the people, He is risen from the dead: so the last error shall be worse than the first. 65 Pilate said unto them, Ye have a watch: go your way, make it as sure as ye can. 66 So they went, and made the sepulchre sure, sealing the stone, and setting a watch.