Ofiary przebłagalne za pojedyncze wykroczenie
1 Jeżeli ktoś zgrzeszył przez to, że usłyszał zaklęcie i był świadkiem tego, albo widział, albo dowiedział się o tym, lecz tego nie oznajmił, to bierze na siebie winę. 2 Jeżeli ktoś dotknie się czegoś nieczystego, czy to padliny nieczystego dzikiego zwierzęcia, czy to padliny nieczystego domowego zwierzęcia, czy też padliny nieczystego płaza, będąc nieświadomym tego, staje się nieczystym i winnym. 3 Jeżeli ktoś dotknie się nieczystości człowieka, jakakolwiek byłaby jego nieczystość, przez którą można stać się nieczystym, nie wiedząc o tym, to gdy się o tym dowie, staje się winnym. 4 Jeżeli ktoś nierozważnie wypowiada przysięgę ze złym lub dobrym zamiarem, jak to się zdarza człowiekowi nierozważnie przysięgającemu, to, gdy sprawa zostanie mu przedstawiona, a on ją sobie uświadomi, staje się winnym każdej z tych rzeczy. 5 Zatem jeżeli ktoś zawinił w jednej z tych rzeczy, to niech wyzna, że przez to zgrzeszył. 6 Potem niech przyprowadzi za swoje przewinienie dla Pana, za grzech, który popełnił, samicę z trzody, owcę lub kozę na ofiarę przebłagalną za grzech, a kapłan dokona przebłagania za jego grzech. 7 Jeżeli jednak nie stać go na owcę, to niech przyniesie Panu na ofiarę za popełniony grzech dwie synogarlice albo dwa młode gołębie. Jednego ptaka na ofiarę przebłagalną za grzech, a drugiego na ofiarę całopalną. 8 Przyniesie je do kapłana, który najpierw złoży to, co przeznaczone na ofiarę przebłagalną za grzech. Naderwie mu głowę przy szyi, lecz jej nie oddzieli. 9 Krwią ofiary przebłagalnej za grzech pokropi ścianę ołtarza, a resztę krwi wyciśnie u podstawy ołtarza. Jest to ofiara przebłagalna za grzech. 10 Drugiego zaś ptaka złoży jako ofiarę całopalną według przepisów. I w ten sposób dokona kapłan przebłagania za jego grzech, który popełnił, i zostanie mu odpuszczony.
11 A jeżeli nie stać go nawet na dwie synogarlice ani na dwa młode gołębie, to niech przyniesie jako swoją ofiarę, za to, że zgrzeszył, dziesiątą część efy najczystszej mąki na ofiarę przebłagalną za grzech. Niech nie dolewa jednak do mąki oliwy ani nie dodaje do niej kadzidła, bo to jest ofiara przebłagalna za grzech. 12 Mąkę przyniesie do kapłana, a kapłan weźmie z niej pełną garść na pamiątkę i spali na ołtarzu, na ofiarach w ogniu spalanych dla Pana. Jest to ofiara przebłagalna za grzech. 13 W ten sposób kapłan dokona przebłagania za jego grzech, który popełnił w jednej z tych rzeczy, i zostanie mu odpuszczony. To, co pozostanie, przypada kapłanowi, podobnie jak przy ofierze pokarmowej.
Ofiary przebłagalne za sakralne wykroczenia
14 Potem Pan powiedział do Mojżesza: 15 Jeżeli ktoś dopuści się niewierności i przez nieuwagę uchybi rzeczy poświęconej Panu, to jako zadośćuczynienie przyprowadzi Panu ze swej trzody baranka bez skazy, według ustalonej przez ciebie wartości dwóch sykli srebra, w syklach świątynnych, na ofiarę zadośćuczynienia. 16 Następnie zapłaci za grzech wobec rzeczy świętej, dodając jeszcze jedną piątą wartości i da to kapłanowi. Kapłan zaś dokona nad nim przebłagania, ofiarując baranka zadośćuczynienia. I będzie mu odpuszczone.
17 Jeżeli ktoś zgrzeszy, czyniąc coś przez nieuwagę przeciwko jednemu z przykazań Pana, uczyni coś, czego nie wolno czynić, to jest winny i ponosi odpowiedzialność za swój grzech. 18 Wówczas przyprowadzi do kapłana ze swej trzody barana bez skazy na ofiarę zadośćuczynienia według ustalonej przez ciebie wartości. Kapłan zaś dokona przebłagania za jego wykroczenie, które nieświadomie popełnił, i będzie mu odpuszczone. 19 Jest to ofiara zadośćuczynienia, gdyż bardzo zawinił wobec Pana.
Ofiara przebłagalna za wykroczenia społeczne
20 Następnie Pan powiedział do Mojżesza: 21 Jeżeli ktoś zgrzeszył i sprzeniewierzył się przed Panem przez to, że wyparł się przed swoim bliźnim rzeczy powierzonej albo danej w zastaw, albo zrabowanej, albo też oszukał swego bliźniego, 22 albo znalazł rzecz zgubioną i zaparł się tego, złożył fałszywą przysięgę – w którejkolwiek z tych spraw, przez które człowiek grzeszy, gdy je popełnia – 23 to zgrzeszył i stał się winnym. Niechaj zwróci rzecz, którą zrabował albo wymusił, albo wziął na przechowanie, albo zagubioną, którą znalazł, 24 albo jakąkolwiek rzecz, co do której fałszywie przysięgał. Zwróci pełną jej wartość i doda do tego jeszcze piątą część. W dniu swojej ofiary zadośćuczynienia odda to temu, do kogo to należy. 25 A na zadośćuczynienie Panu przyprowadzi do kapłana ze swojej trzody barana bez skazy, według ustalonej przez ciebie wartości jako ofiarę zadośćuczynienia. 26 Kapłan zaś dokona za niego przebłagania przed Panem i zostanie mu odpuszczony każdy uczynek, który popełnił i przez który stał się winny.
1 And if a soul sin, and hear the voice of swearing, and is a witness, whether he hath seen or known of it; if he do not utter it , then he shall bear his iniquity. 2 Or if a soul touch any unclean thing, whether it be a carcase of an unclean beast, or a carcase of unclean cattle, or the carcase of unclean creeping things, and if it be hidden from him; he also shall be unclean, and guilty. 3 Or if he touch the uncleanness of man, whatsoever uncleanness it be that a man shall be defiled withal, and it be hid from him; when he knoweth of it , then he shall be guilty. 4 Or if a soul swear, pronouncing with his lips to do evil, or to do good, whatsoever it be that a man shall pronounce with an oath, and it be hid from him; when he knoweth of it , then he shall be guilty in one of these. 5 And it shall be, when he shall be guilty in one of these things , that he shall confess that he hath sinned in that thing: 6 And he shall bring his trespass offering unto the LORD for his sin which he hath sinned, a female from the flock, a lamb or a kid of the goats, for a sin offering; and the priest shall make an atonement for him concerning his sin.
7 And if he be not able to bring a lamb, then he shall bring for his trespass, which he hath committed, two turtledoves, or two young pigeons, unto the LORD; one for a sin offering, and the other for a burnt offering. 8 And he shall bring them unto the priest, who shall offer that which is for the sin offering first, and wring off his head from his neck, but shall not divide it asunder: 9 And he shall sprinkle of the blood of the sin offering upon the side of the altar; and the rest of the blood shall be wrung out at the bottom of the altar: it is a sin offering. 10 And he shall offer the second for a burnt offering, according to the manner: and the priest shall make an atonement for him for his sin which he hath sinned, and it shall be forgiven him.
11 ¶ But if he be not able to bring two turtledoves, or two young pigeons, then he that sinned shall bring for his offering the tenth part of an ephah of fine flour for a sin offering; he shall put no oil upon it, neither shall he put any frankincense thereon: for it is a sin offering. 12 Then shall he bring it to the priest, and the priest shall take his handful of it, even a memorial thereof, and burn it on the altar, according to the offerings made by fire unto the LORD: it is a sin offering. 13 And the priest shall make an atonement for him as touching his sin that he hath sinned in one of these, and it shall be forgiven him: and the remnant shall be the priest’s, as a meat offering.
14 ¶ And the LORD spake unto Moses, saying, 15 If a soul commit a trespass, and sin through ignorance, in the holy things of the LORD; then he shall bring for his trespass unto the LORD a ram without blemish out of the flocks, with thy estimation by shekels of silver, after the shekel of the sanctuary, for a trespass offering: 16 And he shall make amends for the harm that he hath done in the holy thing, and shall add the fifth part thereto, and give it unto the priest: and the priest shall make an atonement for him with the ram of the trespass offering, and it shall be forgiven him.
17 ¶ And if a soul sin, and commit any of these things which are forbidden to be done by the commandments of the LORD; though he wist it not, yet is he guilty, and shall bear his iniquity. 18 And he shall bring a ram without blemish out of the flock, with thy estimation, for a trespass offering, unto the priest: and the priest shall make an atonement for him concerning his ignorance wherein he erred and wist it not, and it shall be forgiven him. 19 It is a trespass offering: he hath certainly trespassed against the LORD.