PSALM 77 [76]
Świetna przeszłość pociechą w niedoli
1 Przewodnikowi chóru. Według Jedutuna. Asafa. Psalm.
2 Wznoszę mój głos do Boga i wołam,
wznoszę mój głos do Boga, aby mnie usłyszał.
3 Szukam Pana w dniu mojej niedoli,
przez całą noc wyciągam rękę niestrudzenie,
moja dusza jest niepocieszona.
4 Wspominam Boga i wzdycham,
rozmyślam, aż duch mój słabnie.
5 Nie pozwalasz mi zasnąć,
niepokój odejmuje mi mowę.
6 Rozpamiętuję odległe czasy
i dawne lata.
7 Nocą wspominam w sercu swoje pieśni
i duch mój docieka:
8 Czy Pan odrzuca na wieki,
czy nigdy więcej nie będzie życzliwy?
9 Czy Jego łaska ustała na zawsze,
czy cofnął obietnicę daną pokoleniom?
10 Czy Bóg zapomniał o litości,
czy stłumił w gniewie swoje miłosierdzie?
11 Powiedziałem: Jak to dla mnie bolesne,
że odwróciła się prawica Najwyższego.
12 Wspominam dzieła Pana,
ciągle wspominam Twoje dawne cuda.
13 Rozważam wszystkie Twoje czyny
i rozmyślam o Twoich dziełach.
14 Boże, święta jest Twoja droga
– który bóg jest tak wielki jak nasz Bóg?
15 Ty jesteś Bogiem czyniącym cuda,
okazałeś swoją moc narodom.
16 Siłą swojego ramienia wyzwoliłeś swój lud,
potomków Jakuba i Józefa.
17 Boże, ujrzały Cię wody,
ujrzały wody i zadrżały,
wzburzyły się nawet głębiny.
18 Spłynęły wodami chmury,
zagrzmiały obłoki,
przecięły niebo Twoje błyskawice.
19 Twój grzmot odezwał się wśród wichru,
błyskawice rozświetliły ziemię
– poruszyła się i zatrzęsła.
20 Twoja droga wiodła przez morze,
Twoja ścieżka przez wielkie wody,
a nie było widać śladów Twoich stóp.
21 Prowadziłeś swój lud jak owce,
ręką Mojżesza i Aarona.
Comfort in Time of Distress
1 I cry aloud to God;
I cry aloud, and he hears me.
2 In times of trouble I pray to the Lord;
all night long I lift my hands in prayer,
but I cannot find comfort.
3 When I think of God, I sigh;
when I meditate, I feel discouraged.
4 He keeps me awake all night;
I am so worried that I cannot speak.
5 I think of days gone by
and remember years of long ago.
6 I spend the night in deep thought;
I meditate, and this is what I ask myself:
7 “Will the Lord always reject us?
Will he never again be pleased with us?
8 Has he stopped loving us?
Does his promise no longer stand?
9 Has God forgotten to be merciful?
Has anger taken the place of his compassion?”
10 Then I said, “What hurts me most is this—
that God is no longer powerful.”
11 I will remember your great deeds, Lord;
I will recall the wonders you did in the past.
12 I will think about all that you have done;
I will meditate on all your mighty acts.
13 Everything you do, O God, is holy.
No god is as great as you.
14 You are the God who works miracles;
you showed your might among the nations.
15 By your power you saved your people,
the descendants of Jacob and of Joseph.
16 When the waters saw you, O God, they were afraid,
and the depths of the sea trembled.
17 The clouds poured down rain;
thunder crashed from the sky,
and lightning flashed in all directions.
18 The crash of your thunder rolled out,
and flashes of lightning lit up the world;
the earth trembled and shook.
19 You walked through the waves;
you crossed the deep sea,
but your footprints could not be seen.
20 You led your people like a shepherd,
with Moses and Aaron in charge.