Odrodzenie plemienia Beniamina
1 Izraelici złożyli w Mispie taką przysięgę: Nikt z nas nie da Beniaminicie swojej córki za żonę. 2 Następnie lud przybył do Betel i pozostali tam przed Bogiem aż do wieczora, głośno i rzewnie płacząc. 3 Pytali: Dlaczego, Panie, Boże Izraela, stało się to w Izraelu, że dzisiaj ubyło z Izraela jedno plemię? 4 Następnego dnia lud wstał wcześnie rano, zbudował tam ołtarz, złożył ofiary całopalne i ofiary wspólnotowe.
5 Potem Izraelici powiedzieli: Który spośród wszystkich szczepów Izraela nie przybył na to zgromadzenie do Pana? Obowiązywała bowiem uroczysta przysięga, że kto nie przyjdzie do Pana do Mispy, poniesie śmierć. 6 I żałowali Izraelici Beniamina, swojego brata. Mówili: Dziś został odcięty jeden szczep od Izraela. 7 Co zrobimy z tymi, którzy pozostali, aby mogli mieć żony? Złożyliśmy przecież przysięgę na Pana, że nie damy im naszych córek za żony. 8 I powtórzyli: Który ze szczepów izraelskich nie przybył do Pana do Mispy? Okazało się, że na zgromadzenie nie przyszedł do obozu nikt z Jabesz w Gileadzie. 9 Kiedy bowiem dokonano przeglądu ludu, nie było nikogo z mieszkańców Jabesz w Gileadzie. 10 Wówczas zgromadzenie wysłało tam dwanaście tysięcy ludzi spośród wojowników, dając im taki rozkaz: Idźcie i ostrzem miecza pozabijajcie mieszkańców Jabesz w Gileadzie wraz z kobietami i dziećmi. 11 Postąpicie w ten sposób: Obłożycie klątwą każdego mężczyznę i każdą kobietę, która już obcowała z mężczyzną. 12 Gdy jednak znaleźli wśród mieszkańców Jabesz w Gileadzie czterysta młodych dziewcząt, które jeszcze nie obcowały z mężczyzną, przyprowadzili je do obozu do Szilo, które znajduje się w ziemi kananejskiej.
13 Następnie całe zgromadzenie wysłało posłów do Beniaminitów, którzy przebywali przy skale Rimmon, i zawarli z nimi pokój. 14 Beniaminici więc wrócili i dano im za żony kobiety z Jabesz w Gileadzie, które pozostawiono przy życiu. Nie wystarczyło ich jednak dla nich. 15 Ludowi wciąż było żal Beniaminitów, że Pan uczynił wyłom w plemionach Izraela. 16 Powiedzieli zatem starsi zgromadzenia: Co zrobimy dla tych, którzy pozostali, aby mogli mieć żony? Przecież kobiety z plemienia Beniamina zostały zgładzone. 17 I oznajmili: Dziedzictwo musi pozostać przy Beniaminitach, aby nie został wymazany szczep z Izraela. 18 Nie możemy jednak dać im naszych córek za żony. Poprzysięgli bowiem Izraelici: Przeklęty ten, który da żonę Beniaminicie.
Porwanie dziewcząt z Szilo
19 Powiedzieli więc: Oto co roku odbywa się w Szilo święto Pana.
Miasto znajduje się na północ od Betel, na wschód od drogi prowadzącej z Betel do Sychem, a na południe od Lebony. 20 I nakazali Beniaminitom: Idźcie, zaczajcie się w winnicach 21 i obserwujcie! Kiedy wyjdą dziewczęta z Szilo, aby wirować w tańcu, wtedy wypadniecie z winnic i każdy porwie sobie żonę spośród dziewcząt z Szilo, a potem wrócicie do ziemi Beniamina. 22 A jeśli przyjdą ich ojcowie lub bracia do nas ze skargą, to wtedy im powiemy: Zlitujcie się nad nimi! Albowiem nikomu z nich nie zdobyliśmy żony na wojnie. Wy im też nie daliście, inaczej bylibyście winni.
23 Tak też zrobili Beniaminici i stosownie do swej liczby wzięli sobie żony spośród tańczących. Porwali je, potem odeszli i powrócili do swojego dziedzictwa. Zbudowali miasta i w nich zamieszkali. 24 W tym samym czasie rozeszli się stamtąd także Izraelici, każdy do swojego plemienia i do swego rodu. Każdy poszedł stamtąd do swojego dziedzictwa.
25 W tych dniach nie było króla w Izraelu. Każdy robił to, co sam uważał za słuszne.
Wives for the Tribe of Benjamin
1 When the Israelites had gathered at Mizpah, they had made a solemn promise to the Lord: “None of us will allow a Benjaminite to marry a daughter of ours.” 2 So now the people of Israel went to Bethel and sat there in the presence of God until evening. Loudly and bitterly they mourned: 3 “Lord God of Israel, why has this happened? Why is the tribe of Benjamin about to disappear from Israel?”
4 Early the next morning the people got up and built an altar there. They offered fellowship sacrifices and burned some sacrifices whole. 5 They asked, “Is there any group out of all the tribes of Israel that did not go to the gathering in the Lord's presence at Mizpah?” (They had taken a solemn oath that anyone who had not gone to Mizpah would be put to death.) 6 The people of Israel felt sorry for their brothers the Benjaminites and said, “Today Israel has lost one of its tribes. 7 What shall we do to provide wives for the men of Benjamin who are left? We have made a solemn promise to the Lord that we will not give them any of our daughters.”
8 When they asked if there was some group out of the tribes of Israel that had not gone to the gathering at Mizpah, they found out that no one from Jabesh in Gilead had been there; 9 at the roll call of the army no one from Jabesh had responded. 10 So the assembly sent twelve thousand of their bravest men with the orders, “Go and kill everyone in Jabesh, including women and children. 11 Kill all the males, and also every woman who is not a virgin.” 12 They found four hundred young virgins among the people in Jabesh, so they brought them to the camp at Shiloh, which is in the land of Canaan.
13 Then the whole assembly sent word to the Benjaminites who were at Rimmon Rock and offered to end the war. 14 The Benjaminites came back, and the other Israelites gave them the young women from Jabesh whom they had not killed. But there were not enough of them.
15 The people felt sorry for the Benjaminites because the Lord had broken the unity of the tribes of Israel. 16 So the leaders of the gathering said, “There are no more women in the tribe of Benjamin. What shall we do to provide wives for the men who are left? 17 Israel must not lose one of its twelve tribes. We must find a way for the tribe of Benjamin to survive, 18 but we cannot allow them to marry our daughters, because we have put a curse on anyone who allows a Benjaminite to marry one of our daughters.”
19 Then they thought, “The yearly festival of the Lord at Shiloh is coming soon.” (Shiloh is north of Bethel, south of Lebonah, and east of the road between Bethel and Shechem.) 20 They told the Benjaminites, “Go and hide in the vineyards 21 and watch. When the young women of Shiloh come out to dance during the festival, you come out of the vineyards. Each of you take a wife by force from among them and take her back to the territory of Benjamin with you. 22 If their fathers or brothers come to you and protest, you can tell them, ‘Please let us keep them, because we did not take them from you in battle to be our wives. And since you did not give them to us, you are not guilty of breaking your promise.’”
23 The Benjaminites did this; each of them chose a wife from the young women who were dancing at Shiloh and carried her away. Then they went back to their own territory, rebuilt their towns, and lived there. 24 At the same time the rest of the Israelites left, and every man went back to his own tribe and family and to his own property.
25 There was no king in Israel at that time. Everyone did whatever they pleased.