HISTORIA KRÓLESTW IZRAELA I JUDY
Zgromadzenie w Sychem
1 Roboam udał się do Sychem, ponieważ do Sychem przybył cały Izrael, aby go ustanowić królem. 2 Gdy Jeroboam, syn Nebata, który przebywał w Egipcie, dokąd uciekł przed królem Salomonem, usłyszał o tym, powrócił z Egiptu. 3 Posłano bowiem po niego i go wezwano. Gdy Jeroboam przybył, on i całe zgromadzenie Izraela przemówili do Roboama: 4 Twój ojciec obciążył nas twardym jarzmem, ale teraz ty uczyń lżejszymi ciężką służbę i twarde jarzmo, które na nas nałożył twój ojciec, a będziemy ci służyć. 5 Wtedy on powiedział do nich: Rozejdźcie się jeszcze na trzy dni, a potem do mnie powróćcie. I lud się rozszedł.
6 Wówczas król Roboam poradził się starszyzny, która służyła Salomonowi, jego ojcu, gdy jeszcze żył, i zapytał: Co mi radzicie odpowiedzieć temu ludowi? 7 Oni zaś mu powiedzieli: Jeśli dzisiaj staniesz się sługą tego ludu, będziesz im służył i zwrócisz się do nich, przemawiając do nich łagodnymi słowami, to będą ci służyć po wszystkie dni.
8 Lecz on odrzucił radę, której mu udzieliła starszyzna i poradził się młodzieńców, którzy z nim wyrośli i stanowili jego otoczenie. 9 Zapytał ich: Co radzicie odpowiedzieć temu ludowi, który zwrócił się do mnie z taką prośbą: Uczyń lżejszym jarzmo, które nałożył na nas twój ojciec. 10 Wtedy młodzieńcy, którzy razem z nim wyrośli, powiedzieli mu: Tak powinieneś odpowiedzieć temu ludowi, który cię prosił: Twój ojciec uczynił ciężkim nasze jarzmo, ale ty uczyń je lżejszym. Ty zatem im odpowiesz: Mój mały palec jest grubszy niż biodra mojego ojca. 11 Wprawdzie mój ojciec nałożył na was ciężkie jarzmo, ale ja jeszcze dołożę do waszego jarzma. Mój ojciec karał was biczami, a ja będę was karał biczami kolczastymi!
12 Trzeciego dnia przyszedł Jeroboam i cały lud do Roboama, zgodnie z nakazem króla, który powiedział: Wróćcie do mnie trzeciego dnia. 13 Wówczas król dał im surową odpowiedź. Odrzucił radę, której udzieliła mu starszyzna, 14 a przemówił do nich zgodnie z radą młodzieńców: Mój ojciec obciążył was ciężkim jarzmem, ale ja jeszcze dołożę do waszego jarzma. Mój ojciec karał was biczami, ja zaś będę was karał biczami kolczastymi. 15 Król więc nie wysłuchał ludu, gdyż było to zamierzone przez Pana, aby spełniło się słowo, które Pan powiedział do Jeroboama, syna Nebata, przez Achiasza z Szilo.
Podział królestwa
16 Kiedy cały Izrael zobaczył, że król go nie wysłuchał, wtedy lud mu odpowiedział: Co mamy wspólnego z Dawidem? Nie mamy dziedzictwa z synem Jessego! Do swoich namiotów, Izraelu! A ty, Dawidzie, pilnuj swojego domu! Odszedł więc Izrael do swoich namiotów.
17 Roboam zaś panował tylko nad tymi Izraelitami, którzy mieszkali w miastach judzkich. 18 Gdy król Roboam posłał Adorama, który był przełożonym nad robotnikami przymusowymi, cały Izrael obrzucał go kamieniami, aż Adoram zmarł. Król Roboam zaś wsiadł śpiesznie na rydwan i uciekł do Jerozolimy. 19 W ten sposób Izrael oddzielił się od domu Dawida aż do dnia dzisiejszego.
20 Gdy cały Izrael usłyszał, że Jeroboam powrócił, wówczas wezwał go na zgromadzenie i ustanowił królem nad całym Izraelem. Przy domu Dawida nie pozostał nikt, oprócz plemienia Judy. 21 Natomiast Roboam przybył do Jerozolimy i zgromadził cały dom Judy i plemię Beniamina, sto osiemdziesiąt tysięcy wybranych wojowników, aby walczyć z domem Izraela o przywrócenie władzy królewskiej Roboamowi, synowi Salomona.
22 Wtedy Bóg skierował do Szemajasza, męża Bożego, następujące słowo: 23 Powiedz Roboamowi, synowi Salomona, królowi Judy, a także całemu domowi Judy i Beniamina oraz pozostałemu ludowi: 24 Tak mówi Pan: nie wyruszajcie i nie walczcie z waszymi braćmi, Izraelitami. Niech każdy powróci do domu, bo to ode Mnie pochodzi. Gdy więc usłyszeli słowo Pana, zawrócili, aby odejść, zgodnie ze słowem Pana.
25 Jeroboam rozbudował Sychem na górze Efraima i w nim zamieszkał. Potem odszedł stamtąd i zbudował Penuel.
Grzech Jeroboama
26 Po jakimś czasie Jeroboam pomyślał: Teraz jeszcze władza królewska może wrócić do domu Dawida. 27 Jeśli bowiem ten lud będzie chodził składać ofiary do domu Pana w Jerozolimie, to serce tego ludu zwróci się do ich pana, Roboama, króla Judy. Wtedy mnie zabiją i powrócą do Roboama, króla Judy. 28 Dlatego po naradzie król sporządził dwa złote cielce i powiedział do ludu: Dosyć już nachodziliście się do Jerozolimy! Izraelu, oto twoi bogowie, którzy wyprowadzili cię z ziemi egipskiej! 29 Następnie umieścił jednego cielca w Betel, a drugiego w Dan. 30 Stało się to powodem do grzechu, gdyż lud chodził aż do Dan, by oddawać cześć jednemu z tych cielców.
31 Zbudował także świątynię na wyżynach i spośród zwykłych ludzi mianował kapłanów, którzy nie byli z rodu Lewiego. 32 Ponadto Jeroboam ustanowił święto w ósmym miesiącu, piętnastego dnia tego miesiąca, na wzór święta, które obchodzono w Judzie, i składał ofiary na ołtarzu. Tak zrobił w Betel, składając krwawą ofiarę złotym cielcom, które sporządził. Następnie ustanowił w Betel kapłanów wyżyn, które wzniósł. 33 Przystąpił do ołtarza, który wystawił w Betel, piętnastego dnia ósmego miesiąca – w miesiącu, który sam sobie wymyślił, by ustanowić święto dla Izraelitów. Przystąpił zatem do ołtarza, aby spalić kadzidło.
The Northern Tribes Revolt
(2 Chronicles 10.1-19)1 Rehoboam went to Shechem, where all the people of northern Israel had gathered to make him king. 2 When Jeroboam son of Nebat, who had gone to Egypt to escape from King Solomon, heard this news, he returned from Egypt. 3 The people of the northern tribes sent for him, and then they all went together to Rehoboam and said to him, 4 “Your father Solomon treated us harshly and placed heavy burdens on us. If you make these burdens lighter and make life easier for us, we will be your loyal subjects.”
5 “Come back in three days and I will give you my answer,” he replied. So they left.
6 King Rehoboam consulted the older men who had served as his father Solomon's advisers. “What answer do you advise me to give these people?” he asked.
7 They replied, “If you want to serve this people well, give a favorable answer to their request, and they will always serve you loyally.”
8 But he ignored the advice of the older men and went instead to the young men who had grown up with him and who were now his advisers. 9 “What do you advise me to do?” he asked. “What shall I say to the people who are asking me to make their burdens lighter?”
10 They replied, “This is what you should tell them: ‘My little finger is thicker than my father's waist!’ 11 Tell them, ‘My father placed heavy burdens on you; I will make them even heavier. He beat you with whips; I'll flog you with bullwhips!’”
12 Three days later Jeroboam and all the people returned to King Rehoboam, as he had instructed them. 13 The king ignored the advice of the older men and spoke harshly to the people, 14 as the younger men had advised. He said, “My father placed heavy burdens on you; I will make them even heavier. He beat you with whips; I'll flog you with bullwhips!” 15 It was the will of the Lord to bring about what he had spoken to Jeroboam son of Nebat through the prophet Ahijah from Shiloh. This is why the king did not pay any attention to the people.
16 When the people saw that the king would not listen to them, they shouted, “Down with David and his family! What have they ever done for us? People of Israel, let's go home! Let Rehoboam look out for himself!”
So the people of Israel rebelled, 17 leaving Rehoboam as king only of the people who lived in the territory of Judah.
18 Then King Rehoboam sent Adoniram, who was in charge of the forced labor, to go to the Israelites, but they stoned him to death. At this, Rehoboam hurriedly got in his chariot and escaped to Jerusalem. 19 Ever since that time the people of the northern kingdom of Israel have been in rebellion against the dynasty of David.
20 When the people of Israel heard that Jeroboam had returned from Egypt, they invited him to a meeting of the people and made him king of Israel. Only the tribe of Judah remained loyal to David's descendants.
Shemaiah's Prophecy
(2 Chronicles 11.1-4)21 When Rehoboam arrived in Jerusalem, he called together 180,000 of the best soldiers from the tribes of Judah and Benjamin. He intended to go to war and restore his control over the northern tribes of Israel. 22 But God told the prophet Shemaiah 23 to give this message to Rehoboam and to all the people of the tribes of Judah and Benjamin: 24 “Do not attack your own relatives, the people of Israel. Go home, all of you. What has happened is my will.” They all obeyed the Lord's command and went back home.
Jeroboam Turns Away from God
25 King Jeroboam of Israel fortified the town of Shechem in the hill country of Ephraim and lived there for a while. Then he left and fortified the town of Penuel. 26-27 He said to himself, “As things are now, if my people go to Jerusalem and offer sacrifices to the Lord in the Temple there, they will transfer their allegiance to King Rehoboam of Judah and will kill me.”
28 After thinking it over, he made two bull-calves of gold and said to his people, “You have been going long enough to Jerusalem to worship. People of Israel, here are your gods who brought you out of Egypt!” 29 He placed one of the gold bull-calves in Bethel and the other in Dan. 30 And so the people sinned, going to worship in Bethel and in Dan. 31 Jeroboam also built places of worship on hilltops, and he chose priests from families who were not of the tribe of Levi.
Worship at Bethel Is Condemned
32 Jeroboam also instituted a religious festival on the fifteenth day of the eighth month, like the festival in Judah. On the altar in Bethel he offered sacrifices to the gold bull-calves he had made, and he placed there in Bethel the priests serving at the places of worship he had built. 33 And on the fifteenth day of the eighth month, the day that he himself had set, he went to Bethel and offered a sacrifice on the altar in celebration of the festival he had instituted for the people of Israel.