Pożyczki
1 Ten, kto jest miłosierny, pożycza bliźniemu,
a podając mu rękę, przestrzega przykazań.
2 Pożycz bliźniemu, kiedy jest w potrzebie,
oddaj mu także należność we właściwym czasie.
3 Dotrzymaj słowa i dochowaj mu wierności,
a zawsze znajdziesz to, czego potrzebujesz.
4 Wielu uznaje pożyczkę za coś znalezionego,
dlatego przysparzają kłopotów tym, którzy im pomogli.
5 Taki ktoś, dopóki nie otrzyma, całuje ręce bliźniego, o jego dobrach mówi pokornym głosem,a gdy trzeba oddać, wydłuża termin,mnoży wymówki i skarży się na czas niedogodny.
6 Jeżeli może, przyniesie zaledwie połowę,
a i to należy uznać za coś znalezionego.
Jeśli zaś nie – pozbawi wierzyciela majątku
i niepotrzebnie zrobi z niego wroga.
Odpłaci mu przekleństwami i obelgami
i zamiast chwały okryje go hańbą.
7 Wielu bowiem odmówiło – nie przez złośliwość,
lecz z obawy, by niepotrzebnie nie stracić.
Miłosierdzie
8 Mimo wszystko bądź pobłażliwy dla pokornego,
nie zwlekaj z czynieniem dobra.
9 Z uwagi na przykazanie pomóż ubogiemu,
a mając na względzie jego braki, nie odsyłaj go z niczym.
10 Lepiej strać srebro z powodu brata i przyjaciela,
niż by miało zaśniedzieć, zmarnować się pod kamieniem.
11 Zarządzaj swoimi dobrami według przykazań Najwyższego,
przyniesie ci to większą korzyść niż wszelkie złoto.
12 W swoich spichlerzach gromadź miłosierdzie,
a uwolni cię ono od wszelkiej udręki.
13 Lepiej niż potężna tarcza czy ciężka włócznia,
posłuży ci w walce z twoim wrogiem.
Poręczenie
14 Dobry człowiek poręcza za bliźniego,
a bezwstydny szybko go opuszcza.
15 Nie zapomnij o przysłudze poręczyciela,
bo za ciebie zastawił siebie samego.
16 Grzesznik zniweczy dobra poręczyciela,
a niewdzięczny obmyśla jak opuścić wybawcę.
17 Poręczenie zgubiło wielu uczciwych,
wstrząsnęło nimi niczym fala morska.
18 Wysiedliło ludzi zamożnych,
tak że błąkali się wśród obcych narodów.
19 Grzesznik, który narzuca się z poręczeniem
i zabiega o korzyści, poddany zostanie osądowi.
20 Pomóż bliźniemu stosownie do swoich możliwości,
lecz uważaj, byś sam się nie zrujnował.
Ciężkie życie na obczyźnie
21 Najpotrzebniejsze w życiu są: woda, chleb i ubranie,
a także dom, który osłania nagość.
22 Lepiej jest żyć ubogo pod mizernym dachem
niż ucztować wystawnie u obcych.
23 Bądź zadowolony zarówno z rzeczy małych, jak i wielkich,
a nie usłyszysz obelg od swego otoczenia.
24 Przykro jest przenosić się z domu do domu,
a tam, gdzie zamieszkasz jako obcy, ust nie otworzysz.
25 Będziesz gościć i dawać pić niewdzięcznym
i jeszcze usłyszysz gorzkie słowa:
26 Podejdź, przybyszu, nakryj do stołu
i jeśli masz coś w ręku, daj mi to do zjedzenia!
27 Odejdź, przybyszu, jest ktoś ważniejszy,
odwiedził mnie brat i potrzebuję mieszkania!
28 Ciężkie są dla człowieka rozsądnego
obelgi wierzyciela i wypominanie mieszkania.