PSALM 9
Dziękczynienie
1 Przewodnikowi chóru. Na melodię „Mut labben”.
Psalm Dawida.
Alef 2 Będę Cię wysławiał, Panie, całym swoim sercem,
będę opowiadał o wszystkich Twoich cudach.
3 Będę się cieszył i weselił Tobą,
będę śpiewał, Najwyższy, na cześć Twojego imienia,
Bet 4 bo cofnęli się moi wrogowie,
potknęli się i zginęli przed Twoim obliczem.
5 Ty bowiem mnie osądziłeś
i wydałeś wyrok w mojej sprawie,
zasiadłeś na tronie jako sprawiedliwy Sędzia.
Gimel 6 Upomniałeś narody, zgładziłeś bezbożnego,
na wieki wymazałeś ich imiona.
7 Zginęli wrogowie, zrujnowani na zawsze,
zburzyłeś miasta, pamięć o nich przepadła.
He 8 Pan zaś trwa na wieki,
ustawia swój tron, aby sądzić.
9 On będzie sądził świat sprawiedliwie,
wyda słuszny wyrok na narody.
Waw 10 Pan będzie schronieniem uciśnionych,
schronieniem w czasach niedoli.
11 Zaufali Tobie znający Twe imię,
bo nie opuszczasz, Panie, tych, którzy Cię szukają.
Zajin 12 Śpiewajcie Panu, który mieszka na Syjonie,
głoście wśród narodów Jego dzieła!
13 Mściciel krwi bowiem pamięta o uciśnionych,
nie zapomina ich krzyku.
Chet 14 Zmiłuj się nade mną, Panie,
popatrz na moją nędzę
sprowadzoną przez tych, którzy mnie nienawidzą!
Ty, który wyprowadzasz mnie z bram śmierci,
15 abym w bramach Córy Syjońskiej
opowiadał całą Twoją chwałę
i cieszył się wybawieniem otrzymanym od Ciebie.
Tet 16 Narody wpadły do dołu, który wykopały,
ich nogi uwięzły we własnych sidłach.
17 Pan objawił się, wydał wyrok.
W dzieła rąk swoich uwikłał się bezbożny.
Jod 18 Niech wrócą bezbożni do Szeolu,
Wszystkie narody, które zapomniały o Bogu.
Kaf 19 Ubogi bowiem nie będzie zapomniany na wieki,
nie zginie na zawsze nadzieja uciśnionych.
20 Powstań, Panie, by człowiek nie triumfował,
osądź narody przed swoim obliczem!
21 Przejmij ich, Panie, trwogą,
niech wiedzą narody, że są tylko ludźmi.
Dziękczynienie za wybawienie z ręki wrogów
1 Przewodnikowi chóru. Na nutę: „Umieraj za syna”. Psalm Dawidowy.
2 Będę cię wysławiał, Panie, całym sercem swoim,
Będę opowiadał wszystkim cuda twoje,
3 Będę się weselił i radował w tobie,
Będę opiewał imię twoje, Najwyższy!
4 Bo cofnęli się nieprzyjaciele moi,
Potknęli się i poginęli przed obliczem twoim,
5 Gdyż Ty wydałeś wyrok i sąd korzystny dla mnie,
Zasiadłeś na tronie sędziego sprawiedliwego.
6 Zgromiłeś narody, zgubiłeś bezbożnych,
Imię ich wymazałeś na wieki wieków.
7 Klęskę ponieśli nieprzyjaciele. Nigdy nie podniosą się z ruin…
Miasta zburzyłeś, pamięć ich zaginęła…
8 Lecz Pan trwa na wieki,
Ustawia na sąd tron swój.
9 Sądzić będzie świat sprawiedliwie,
Bezstronnie osądzać ludy.
10 Pan stanie się schronieniem uciśnionemu,
Schronieniem w czasie niedoli.
11 Ufać będą tobie ci, którzy znają imię twoje,
Bo nie opuszczasz, Panie, tych, którzy cię szukają.
12 Śpiewajcie Panu, który mieszka na Syjonie,
Opowiadajcie pośród ludów dzieła jego!
13 Bo mściciel krwi pamiętał o nich,
Nie zapomniał wołania ubogich.
14 Zmiłuj się nade mną, Panie,
Spojrzyj na utrapienie moje
Spowodowane przez tych, którzy mnie nienawidzą!
Ty, który mnie podnosisz z bram śmierci,
15 Abym głosił wszelką chwałę twoją w bramach córki Syjonu,
Radować się będę wybawieniem twoim.
16 Pogrążyły się narody w dole, który wykopały,
W sieci, którą zastawiły, uwięzła noga ich.
17 Objawił się Pan, odbył sąd;
W dziełach rąk swoich uwikłał się bezbożny. Sela.
18 Niech wrócą bezbożni do podziemi,
Wszystkie narody, które zapominają Boga.
19 Bo nie zawsze biedak będzie zapomniany;
Nadzieja ubogich nie zginie na wieki.
20 Powstań, Panie, by nie przemógł człowiek;
Niech będą osądzone przed tobą narody!
21 Rzuć, Panie, postrach na nie,
Niech widzą narody, że są tylko ludźmi. Sela.