PSALM 56 [55]
Uciśniony ufa Bogu
1 Przewodnikowi chóru. Na melodię „Jonat elem rechokim”.
Dawida. Miktam. Gdy schwytali go Filistyni w Gat.
2 Zmiłuj się nade mną, Boże,
bo ludzie na mnie czyhają,
przez cały dzień wróg mnie uciska.
3 Ciągle nastają na mnie wrogowie,
wielu napada na mnie, o Najwyższy!
4 Gdy jestem strwożony,
w Tobie pokładam nadzieję.
5 Bogu, którego słowo wielbię, Bogu ufam,
nie będę się lękał
– co może zrobić mi człowiek?
6 Cały dzień wypaczają moje słowa,
nieustannie myślą o mojej zgubie.
7 Schodzą się, czyhają, śledzą moje kroki,
nastają na moje życie.
8 Odpłać im za ich niegodziwość!
Boże, poraź narody w swoim gniewie!
9 Policzyłeś dni mojej tułaczki,
moje łzy zebrałeś do swego bukłaka.
Czy nie są spisane w Twojej księdze?
10 Wycofają się moi wrogowie
w dniu, w którym zawołam:
Wiem, że Bóg jest ze mną!
11 Bogu, którego słowo wielbię,
Panu, którego słowo wielbię,
12 Bogu ufam, nie będę się lękał
– co może zrobić mi człowiek?
13 Wypełnię śluby, które Ci złożyłem, Boże,
złożę Ci ofiary dziękczynne,
14 bo ocaliłeś moje życie od śmierci,
a nogi od upadku,
abym chodził przed Bogiem
w światłości życia.
Ufność w Bogu pokrzepieniem w niedoli
1 Przewodnikowi chóru. Na nutę: „Niema gołębica w dali”. Miktam Dawidowy,
Gdy Filistyni pojmali go w Gat.
2 Zmiłuj się nade mną, Boże, bo ludzie nastają na mnie;
Cały dzień wrogowie uciskają mnie!
3 Cały dzień nieprzyjaciele moi nastają na mnie,
Gdyż wielu zuchwale mnie zwalcza.
4 Ilekroć lęk mnie ogarnia,
W tobie mam nadzieję.
5 Bogu, którego słowo wysławiać będę,
Bogu ufam, nie lękam się;
Cóż mi może uczynić człowiek?
6 Cały dzień sprawie mojej szkodzą,
Wszystkie zamysły ich zmierzają do mojej zguby.
7 Schodzą się, czyhają, śledzą kroki moje,
Ponieważ nastają na życie moje.
8 Czyż ujdą kary za niegodziwość?
Boże, upokórz w gniewie tych ludzi!
9 Tyś policzył dni mojej tułaczki,
Zebrałeś łzy moje w bukłak swój.
Czyż nie są zapisane w księdze twojej?
10 Wtedy cofną się wrogowie moi, gdy zawołam:
To wiem, że Bóg jest ze mną.
11 Bogu, którego słowo wysławiać będę,
Panu, którego słowo wysławiać będę,
12 Bogu ufam, nie lękam się;
Cóż mi może uczynić człowiek?
13 Tobie, Boże, spełnię śluby,
Tobie złożę ofiary dziękczynne,
14 Boś od śmierci ocalił duszę moją,
Nogi moje od upadku,
Abym chodził przed Bogiem w światłości życia.