PSALM 132 [131]
Na poświęcenie świątyni
1 Pieśń pielgrzymkowa.
Pamiętaj, Panie,
o całym trudzie Dawida.
2 On przysiągł Panu,
ślubował Mocarzowi Jakuba:
3 Nie wejdę do swego domu,
nie spocznę na swoim posłaniu,
4 nie zmrużę swoich oczu,
nie pozwolę spocząć powiekom,
5 aż nie znajdę miejsca dla Pana,
mieszkania dla Mocarza Jakuba.
6 Usłyszeliśmy w Efrata o arce,
znaleźliśmy ją na polach Jaaru.
7 Wejdźmy do miejsca Jego przebywania,
oddajmy pokłon u stóp Jego.
8 Powstań i udaj się, Panie,
na miejsce swego spoczynku,
Ty i arka Twojej mocy.
9 Niech Twoi kapłani
odzieją się w sprawiedliwość,
niech cieszą się Twoi święci.
10 Ze względu na Dawida, Twojego sługę,
nie odtrącaj swego pomazańca.
11 Pan złożył Dawidowi
przysięgę, której nie cofnie:
Osadzę na twoim tronie
twojego potomka.
12 Jeżeli twoi synowie będą strzec Mojego przymierza
i napomnień, których im udzielę,
to także ich potomkowie
na wieki zasiądą na twoim tronie.
13 Pan bowiem wybrał Syjon,
zapragnął go na mieszkanie dla siebie.
14 Tu jest miejsce Mojego odpoczynku na wieki
– tu zamieszkam, bo tak pragnę.
15 Hojnie pobłogosławię jego zasoby,
jego ubogich nasycę chlebem.
16 Jego kapłanów odzieję zbawieniem,
a jego święci będą się bardzo radować.
17 Tam wzbudzę moc Dawida,
przygotuję pochodnię Mojemu pomazańcowi.
18 Odzieję hańbą jego nieprzyjaciół,
jego korona zalśni nad nimi.
Syjon w świetle obietnic danych Dawidowi
1 Pieśń pielgrzymek.
Pamiętaj, Panie, Dawidowi
Wszystek trud jego!
2 On przysiągł Panu,
Ślubował mocarzowi Jakuba:
3 Nie wejdę do mieszkania domu mego,
Nie wstąpię na posłanie łoża mego.
4 Nie użyczę snu oczom moim
Ani powiekom moim drzemania,
5 Póki nie znajdę miejsca dla Pana,
Mieszkania dla mocarza Jakuba.
6 Oto usłyszeliśmy o niej w Efrata,
Znaleźliśmy ją na polach Jaar.
7 Wejdźmy do przybytków jego,
Padnijmy na twarz u podnóżka stóp jego.
8 Wyrusz, Panie, na miejsce odpocznienia twego,
Ty i arka twej mocy!
9 Kapłani twoi niech obloką się w sprawiedliwość,
A wierni twoi niech śpiewają radośnie!
10 Ze względu na sługę twego, Dawida,
Nie odrzucaj pomazańca twego!
11 Złożył Pan Dawidowi niezłomną przysięgę,
Której nie cofnie:
Jednego z potomków twoich
Osadzę na tronie twoim!
12 Jeżeli synowie twoi strzec będą przymierza mego
I świadectwa mego, którego ich nauczę,
Wtedy i synowie ich na zawsze
Zasiadać będą na tronie twoim.
13 Albowiem Pan wybrał Syjon
I chciał go na swoje mieszkanie.
14 Tu miejsce odpocznienia mego na wieki;
Tu zamieszkam, bo upodobałem je sobie.
15 Zasoby jego hojne pobłogosławię,
Ubogich jego nakarmię chlebem.
16 I kapłanów jego przyodzieję zbawieniem,
A jego wierni wielce radować się będą,
17 Sprawię, że tam wyrośnie Dawidowi potomek,
Zgotuję pochodnię pomazańcowi mojemu.
18 Nieprzyjaciół jego okryję wstydem,
Ale nad nim zajaśnieje korona jego.