Ślub nazireatu
1 Następnie Pan powiedział do Mojżesza: 2 Oznajmij Izraelitom: Jeśli jakiś mężczyzna lub kobieta zechce złożyć ślub nazireatu, aby się poświęcić Panu, 3 to musi się powstrzymać od wina i sycery, niech nie pije octu winnego ani octu z sycery, ani żadnego soku z winogron. Nie wolno mu także jeść winogron zarówno świeżych, jak i suszonych. 4 Przez cały czas trwania nazireatu nie może spożywać niczego, co jest wyrabiane z owoców winnego krzewu, począwszy od niedojrzałych winogron aż do wytłoczyn. 5 Przez cały czas trwania ślubu nazireatu, dopóki nie upłynie czas, w którym poświęcił się Panu, brzytwa nie dotknie jego głowy. Będzie święty, toteż pozwoli swoim włosom na głowie rosnąć swobodnie. 6 W tym czasie, gdy jest poświęcony Panu, nie może się zbliżyć do żadnych zwłok. 7 Nawet z powodu swego zmarłego ojca, matki, brata czy siostry nie może się zanieczyścić, ponieważ nosi na swej głowie znak poświęcenia dla swego Boga. 8 Przez wszystkie dni nazireatu jest poświęcony dla Pana. 9 Gdyby jednak ktoś nagle przy nim umarł, czyniąc nieczystą jego poświęconą głowę, wówczas musi ją ostrzyc w dniu swojego oczyszczenia: ostrzyże ją siódmego dnia. 10 Ósmego dnia niech przyniesie kapłanowi przy wejściu do Namiotu Spotkania dwie synogarlice albo dwa młode gołębie. 11 Jednego ptaka złoży kapłan jako ofiarę przebłagalną za grzech, drugiego zaś na ofiarę całopalną, i dokona przebłagania za niego, ponieważ zgrzeszył, będąc przy zwłokach zmarłego. Tego samego dnia jego głowa ponownie zostanie poświęcona. 12 Jeszcze raz poświęci się dla Pana na czas swego nazireatu, a następnie przyprowadzi rocznego baranka jako ofiarę zadośćuczynienia. Poprzedni okres nie będzie jednak policzony, gdyż splamił swój ślub nazireatu. 13 Takie jest prawo dotyczące nazireatu: w dniu, w którym upłynie czas czyjegoś nazireatu, należy go przyprowadzić do wejścia Namiotu Spotkania. 14 Jako dar ofiarny dla Pana przyprowadzi on rocznego baranka bez skazy na ofiarę całopalną oraz roczną owieczkę bez skazy na ofiarę przebłagalną za grzech, a także barana bez skazy jako ofiarę wspólnotową, 15 nadto kosz przaśnych chlebów z najczystszej mąki zaczynionej oliwą i przaśne podpłomyki pomazane oliwą, razem z należącą do nich ofiarą pokarmową i ofiarą płynną. 16 Kapłan przyniesie wszystko przed Pana i złoży ofiarę przebłagalną za grzech oraz ofiarę całopalną. 17 Barana natomiast złoży jako ofiarę wspólnotową dla Pana, wraz z koszem przaśnych chlebów. Potem kapłan złoży jego ofiarę pokarmową i płynną. 18 Wtedy nazirejczyk ogoli swą poświęconą głowę przy wejściu do Namiotu Spotkania, zbierze swe poświęcone włosy i wrzuci je do ognia, który podłożono pod ofiarą wspólnotową. 19 Następnie kapłan weźmie ugotowaną łopatkę barana, przaśny chleb z kosza oraz przaśny podpłomyk i położy je na dłoniach nazirejczyka, gdy ten ostrzyże swe poświęcone włosy. 20 Kapłan wykona darami ofiarnymi obrzęd kołysania przed Panem. Jest to święty dar należny kapłanowi wraz z mostkiem kołysania i udźcem ofiarnym. Odtąd nazirejczyk może pić wino. 21 Takie jest prawo odnoszące się zarówno do nazirejczyka, który złoży śluby, jak i do darów ofiarnych ślubowanych Panu, niezależnie od tego, na co go stać. Zgodnie ze ślubem, który złożył, winien postąpić według prawa dotyczącego jego nazireatu. 22 Potem Pan przemówił do Mojżesza: 23 Powiedz Aaronowi i jego synom: Tak oto macie błogosławić Izraelitom. Powiecie im: 24 Niech Pan cię błogosławi i strzeże. 25 Niech Pan rozpromieni nad tobą swoje oblicze i niech ci okaże miłosierdzie. 26 Niech Pan zwróci ku tobie swoje oblicze i niech cię obdarzy pokojem. 27 W ten sposób sprawią, że Moje imię spocznie na Izraelitach, a Ja będę im błogosławił.
Prawo nazyreatu
1 I przemówił Pan do Mojżesza tymi słowy:
2 Przemów do synów izraelskich i powiedz im: Jeżeli mężczyzna lub kobieta złoży szczególny ślub, ślub nazyreatu, aby się poświęcić Panu,
3 To niech powstrzyma się od wina i napoju odurzającego. Nie będzie pił octu winnego i octu z napoju odurzającego, nie będzie pił żadnego soku z winogron i nie będzie jadł winogron ani świeżych, ani suszonych.
4 Przez cały czas swojego nazyreatu nie będzie jadł niczego, co się zbiera z winnego krzewu, począwszy od niedojrzałych winogron aż do wytłoczyn.
5 Przez cały czas jego ślubu nazyreatu brzytwa nie przejdzie po jego głowie. Dopóki nie wypełnią się dni, na które poświęcił się Panu, będzie poświęcony. Pozwoli swobodnie róść włosom na swojej głowie.
6 Przez cały czas, na jaki poświęcił się Panu, nie będzie przystępował do zmarłego.
7 Nie będzie się zanieczyszczał nawet przy swoim zmarłym ojcu, matce, bracie i siostrze swojej, gdyż na jego głowie jest znak poświęcenia się swojemu Bogu.
8 Przez cały czas swojego nazyreatu jest poświęcony Panu.
9 Jeśliby jednak ktoś nagle umarł przy nim i przez to zanieczyściłby jego poświęconą głowę, to ogoli swoją głowę w dniu swego oczyszczenia. Ogoli ją siódmego dnia,
10 A dnia ósmego przyniesie do kapłana dwie synogarlice lub dwa gołąbki, do wejścia do Namiotu Zgromadzenia.
11 Kapłan złoży jedno na ofiarę za grzech, a drugie na ofiarę całopalną i dokona za niego przebłagania za to, że zgrzeszył przez zetknięcie się ze zmarłym, i tego samego dnia poświęci na nowo jego głowę,
12 On zaś poświęci się ponownie Panu na czas swojego nazyreatu i przyniesie rocznego baranka na ofiarę pokutną. Jednak poprzedni czas przepadnie, gdyż jego nazyreat został zanieczyszczony.
13 A takie jest prawo dotyczące nazyrejczyka: W dniu, gdy wypełni się czas jego nazyreatu, przyprowadzi się go do wejścia do Namiotu Zgromadzenia.
14 Złoży on w darze ofiarnym Panu jednego baranka rocznego bez skazy na ofiarę całopalną, jedną owieczkę roczną bez skazy na ofiarę za grzech, jednego barana bez skazy na ofiarę pojednania,
15 Kosz przaśników z przedniej mąki, placki zaczynione oliwą, przaśne opłatki pomazane oliwą wraz z ich ofiarą z pokarmów i ofiarą z płynów.
16 Kapłan złoży to przed Panem i dokona za niego ofiary za grzech i ofiary całopalnej,
17 Barana zaś złoży Panu jako ofiarę pojednania wraz z koszem przaśników. Dokona też kapłan za niego ofiary z pokarmów i ofiary z płynów.
18 Potem nazyrejczyk ogoli u wejścia do Namiotu Zgromadzenia swoją poświęconą głowę, weźmie włosy ze swojej poświęconej głowy i położy na ogień, który płonie pod ofiarą pojednania.
19 Następnie kapłan weźmie ugotowaną łopatkę z barana i jeden przaśny placek z kosza, i jeden przaśny opłatek i położy na dłoniach nazyrejczyka, gdy ten ogoli swoje poświęcone włosy.
20 Kapłan dokona tym obrzędu potrząsania przed Panem; jest to rzecz święta przeznaczona dla kapłana, wraz z mostkiem jako częścią do potrząsania i z łopatką jako darem ofiarnym podniesienia. Potem nazyrejczyk może pić wino.
21 Takie jest prawo dotyczące zarówno nazyrejczyka, który złożył ślub, jak i jego daru ofiarnego dla Pana zgodnie ze ślubem jego nazyreatu, niezależnie od tego, na co go poza tym stać. Zgodnie że swoim ślubem, jaki złożył, postąpi według prawa dotyczącego jego nazyreatu.
Kapłańskie błogosławieństwo
22 I przemówił Pan do Mojżesza tymi słowy:
23 Powiedz Aaronowi i jego synom: Tak będziecie błogosławić synów izraelskich, mówiąc do nich:
24 Niech ci błogosławi Pan i niechaj cię strzeże;
25 Niech rozjaśni Pan oblicze swoje nad tobą i niech ci miłościw będzie;
26 Niech obróci Pan twarz swoją ku tobie i niech ci da pokój.
27 Tak będą wzywać imienia mojego nad synami izraelskimi, a Ja będę im błogosławił.