Mowa misyjna
Powołanie Dwunastu
(Mk 3,13-19Łk 6,12-16)
1 Potem Jezus wezwał do siebie dwunastu swoich uczniów i dał im moc nad duchami nieczystymi, aby je wypędzali i uzdrawiali z wszystkich chorób i wszelkich dolegliwości. 2 A oto imiona dwunastu apostołów: Najpierw Szymon, zwany Piotrem i jego brat Andrzej, dalej Jakub – syn Zebedeusza i brat jego Jan, 3 Filip i Bartłomiej, Tomasz i celnik Mateusz, Jakub – syn Alfeusza i Tadeusz, 4 Szymon Kananejczyk i Judasz Iskariota – ten, który Go zdradził.
Rozesłanie Dwunastu
(Mk 6,7-13Łk 9,1-6)
5 Tych to Dwunastu wysłał Jezus i dał im następujące wskazania: Nie idźcie do pogan i omijajcie miasta samarytańskie. 6 Idźcie raczej do owiec, które poginęły z domu Izraela. 7 Ruszajcie w drogę i rozgłaszajcie: Blisko już jest Królestwo Niebios! 8 Uzdrawiajcie chorych, przywracajcie życie umarłym, oczyszczajcie trędowatych, wypędzajcie demony. Darmo otrzymaliście, darmo dawajcie. 9 Nie bierzcie z sobą do sakiewek żadnych pieniędzy złotych, srebrnych ani miedzianych. 10 Nie bierzcie w drogę torby ani dwóch koszul, ani sandałów, ani laski. Wart jest bowiem robotnik swego wyżywienia. 11 A gdy przyjdziecie do jakiegoś miasta albo wsi, dowiedzcie się, kto tam jest godny zaufania i u niego się zatrzymajcie, dopóki nie pójdziecie dalej. 12 Wchodząc, pozdrówcie domowników życzeniem pokoju. 13 Jeśli dom jest tego godny, niech wasz pokój spocznie na nim, a jeśli nie jest godny, niech wasz pokój powróci do was. 14 A jeśliby gdzieś nie chciano was przyjąć i nie dano posłuchu waszym słowom, wychodząc z takiego domu albo miasta, strząśnijcie proch ze swoich nóg. 15 Zapewniam was, mieszkańcom Sodomy i Gomory lżej będzie w dzień sądu niż temu miastu.
Zapowiedź prześladowań
(Mk 13,9-13Łk 21,12-17)
16 Oto Ja posyłam was jak owce między wilki. Bądźcie więc czujni jak węże i łagodni jak gołębie. 17 Miejcie się na baczności przed ludźmi. Będą was bowiem wydawać sądom i biczować w swoich synagogach. 18 Nawet przed namiestników i królów będą was prowadzić z Mojego powodu, abyście mogli złożyć świadectwo wobec nich i obcych narodów. 19 A gdy was wydadzą, nie martwcie się, co i jak mówić. W tej samej godzinie dowiecie się, co macie powiedzieć, 20 bo nie wy będziecie mówili, lecz Duch waszego Ojca będzie mówił przez was. 21 Brat wyda brata na śmierć, a ojciec dziecko. Dzieci zwrócą się przeciwko rodzicom i spowodują ich śmierć. 22 Będziecie znienawidzeni przez wszystkich ze względu na Moje imię. Kto jednak wytrwa do końca, będzie ocalony. 23 Gdy was będą prześladować w jednym mieście, uciekajcie do drugiego. Zapewniam was, nie zdążycie obejść miast Izraela, zanim przyjdzie Syn Człowieczy.
24 Uczeń nie przewyższa nauczyciela ani sługa swego pana. 25 Wystarczy, jeśli uczeń będzie jak jego nauczyciel, a sługa jak jego pan. Jeśli pana domu nazwali Beelzebulem, to o ileż bardziej jego domowników.
Kogo się bać
(Łk 12,2-7)
26 Nie bójcie się ich. Nie ma bowiem nic zatajonego, co nie zostałoby ujawnione ani też nic ukrytego, co nie zostałoby poznane. 27 Co mówię wam w ciemności, powtarzajcie w świetle, a co słyszycie mówione szeptem, rozgłaszajcie na dachach. 28 Nie bójcie się tych, którzy zabijają ciało, lecz duszy zabić nie mogą. Bójcie się raczej tego, który duszę i ciało może zatracić w Gehennie. 29 Czy nie sprzedają dwóch wróbli za asa? A przecież wbrew woli waszego Ojca żaden z nich nie spadnie na ziemię. 30 U was zaś policzone są nawet wszystkie włosy na głowie. 31 Dlatego nie bójcie się: Jesteście cenniejsi niż wiele wróbli.
Wyznawanie Chrystusa przed ludźmi
(Łk 12,8-9)
32 Do każdego więc, kto przyzna się do Mnie przed ludźmi, przyznam się i Ja przed Moim Ojcem, który jest w niebie. 33 A kto by się wyrzekł Mnie przed ludźmi, tego i Ja wyrzeknę się przed Moim Ojcem w niebie.
Z Jezusem lub przeciw Niemu
(Łk 12,51-53Łk 14,26-27)
34 Nie sądźcie, że przyszedłem przynieść pokój na ziemię. Nie przyszedłem, aby przynieść pokój, ale miecz. 35 Przyszedłem bowiem przeciwstawić syna ojcu, córkę matce , a synową teściowej . 36 I nieprzyjaciółmi człowieka będą jego domownicy .
37 Kto kocha ojca lub matkę bardziej niż Mnie, nie jest Mnie godny. I kto kocha syna lub córkę bardziej niż Mnie, nie jest Mnie godny. 38 Kto nie bierze swego krzyża i nie idzie za Mną, nie jest Mnie godny. 39 Kto chce zachować swoje życie, straci je, a kto straci swoje życie ze względu na Mnie, zachowa je.
Nagroda
(Mk 9,41)
40 Kto was przyjmuje, Mnie przyjmuje, a kto Mnie przyjmuje, przyjmuje Tego, który Mnie posłał. 41 Kto przyjmuje proroka, dlatego że jest prorokiem, otrzyma nagrodę proroka, a kto przyjmuje sprawiedliwego, dlatego że jest sprawiedliwy, otrzyma nagrodę sprawiedliwego. 42 Kto by podał kubek zimnej wody jednemu z tych małych, dlatego że jest Moim uczniem, zapewniam was, nie ominie go nagroda.
Powołanie dwunastu apostołów
(Mar. 3,13—19Łuk. 6,12—16)
1 I przywołał dwunastu uczniów swoich, i dał im moc nad duchami nieczystymi, aby je wyganiali i aby uzdrawiali wszelką chorobę i wszelką niemoc.
2 A te są imiona dwunastu apostołów: pierwszy Szymon, którego zwano Piotrem, i Andrzej, brat jego, i Jakub, syn Zebedeusza, oraz Jan, brat jego,
3 Filip i Bartłomiej, Tomasz i Mateusz, celnik, Jakub, syn Alfeusza, i Tadeusz,
4 Szymon Kananejczyk i Judasz Iskariot, ten, który go też wydał.
Misja apostołów
(Mar. 6,7—13Łuk. 9,1—6)
5 Tych dwunastu posłał Jezus, rozkazując im i mówiąc: Na drogę pogan nie wkraczajcie i do miasta Samarytan nie wchodźcie.
6 Ale raczej idźcie do owiec, które zginęły z domu Izraela.
7 A idąc, głoście wieść: Przybliżyło się Królestwo Niebios.
8 Chorych uzdrawiajcie, umarłych wskrzeszajcie, trędowatych oczyszczajcie, demony wyganiajcie; darmo wzięliście, darmo dawajcie.
9 Nie miejcie w trzosach swoich złota ani srebra, ani miedzi,
10 Ani torby podróżnej, ani dwu sukien, ani sandałów, ani laski; albowiem godzien jest robotnik wyżywienia swego.
11 A do któregokolwiek miasta lub wioski wejdziecie, dowiadujcie się, kto jest w nim godzien, i tam pozostańcie aż do swego odejścia.
12 A wchodząc w dom, pozdrówcie go!
13 A jeśli to dom godzien, niech zstąpi nań pokój wasz, a gdyby nie był godzien, niech pokój wasz wróci do was.
14 I gdyby kto was nie przyjął i nie słuchał słów waszych, wychodząc z domu lub z miasta onego, strząśnijcie proch z nóg swoich.
15 Zaprawdę powiadam wam: Lżej będzie w dzień sądu ziemi sodomskiej i gomorskiej niż temu miastu.
Prześladowania
16 Oto Ja posyłam was jak owce między wilki, bądźcie tedy roztropni jak węże i niewinni jak gołębice.
17 I strzeżcie się ludzi, albowiem będą was wydawać sądom i biczować w swoich synagogach.
18 I z mego powodu zawiodą was przed namiestników i królów, abyście złożyli świadectwo przed nimi i poganami.
19 A gdy was wydadzą, nie troszczcie się, jak i co macie mówić; albowiem będzie wam dane w tej godzinie, co macie mówić.
20 Bo nie wy jesteście tymi, którzy mówią, lecz Duch Ojca waszego, który mówi w was.
21 A wyda na śmierć brat brata i ojciec syna i powstaną dzieci przeciwko rodzicom i przyprawią ich o śmierć.
22 I będziecie w nienawiści u wszystkich dla imienia mego, ale kto wytrwa do końca, ten będzie zbawiony.
23 A gdy was prześladować będą w jednym mieście, uciekajcie do drugiego; zaprawdę powiadam wam: Zanim zdążycie obejść miasta Izraela, Syn Człowieczy przyjdzie.
24 Nie jest uczeń nad mistrza ani sługa nad swego pana;
25 Wystarczy uczniowi, aby był jak jego mistrz, a sługa jak jego pan; jeśli gospodarza Belzebubem nazwali, tymbardziej jego domowników!
Kogo się bać
(Łuk. 12,2—9)
26 Przeto nie bójcie się ich; albowiem nie ma nic ukrytego, co by nie miało być ujawnione, ani nic tajnego, o czym by się dowiedzieć nie miano.
27 Co mówię wam w ciemności, opowiadajcie w świetle dnia; a co słyszycie na ucho, głoście na dachach.
28 I nie bójcie się tych, którzy zabijają ciało, ale duszy zabić nie mogą; bójcie się raczej tego, który może i duszę i ciało zniszczyć w piekle.
29 Czyż nie sprzedają za grosz dwu wróbli? A jednak ani jeden z nich nie spadnie na ziemię bez woli Ojca waszego.
30 Nawet wasze włosy na głowie wszystkie są policzone.
31 Nie bójcie się; jesteście więcej warci niż wiele wróbli.
32 Każdego więc, który mię wyzna przed ludźmi, i Ja wyznam przed Ojcem moim, który jest w niebie;
33 Ale tego, kto by się mnie zaparł przed ludźmi, i Ja się zaprę przed Ojcem moim, który jest w niebie.
Nie pokój a miecz
(Łuk. 12,51—53Łuk. 14,26—27)
34 Nie mniemajcie, że przyszedłem, przynieść pokój na ziemię; nie przyszedłem przynieść pokój, ale miecz.
35 Bo przyszedłem poróżnić człowieka z jego ojcem i córkę z jej matką, i synową z jej teściową.
36 Tak to staną się wrogami człowieka domownicy jego.
37 Kto miłuje ojca albo matkę bardziej niż mnie, nie jest mnie godzien; i kto miłuje syna albo córkę bardziej niż mnie, nie jest mnie godzien.
38 I kto nie bierze krzyża swego, a idzie za mną, nie jest mnie godzien.
39 Kto stara się zachować życie swoje, straci je, a kto straci życie swoje dla mnie, znajdzie je.
40 Kto was przyjmuje, mnie przyjmuje, a kto mnie przyjmuje, przyjmuje tego, który mnie posłał.
41 Kto przyjmuje proroka jako proroka, otrzyma zapłatę proroka; a kto przyjmuje sprawiedliwego jako sprawiedliwego, otrzyma zapłatę sprawiedliwego.
42 A ktokolwiek by napoił jednego z tych maluczkich tylko kubkiem zimnej wody jako ucznia, zaprawdę powiadam wam, nie straci zapłaty swojej.