Pan jest jedynym Bogiem
1 Teraz posłuchaj, Jakubie, Mój sługo,
Izraelu, którego wybrałem.
2 Tak mówi Pan, który cię uczynił,
który kształtował cię od poczęcia
– On ci pomoże:
Nie bój się, Mój sługo, Jakubie,
Jeszurunie, którego wybrałem!
3 Wyleję bowiem wody na spragnioną glebę
i strumienie na wyschniętą ziemię.
Wyleję Mojego Ducha na twój ród,
Moje błogosławieństwo na twoje potomstwo.
4 Wtedy wyrośnie wśród trawy,
jak wierzby nad strumieniami.
5 Jeden powie: Ja należę do Pana,
inny nazwie się imieniem Jakuba;
jeden napisze na swej ręce: Należę do Pana,
inny nada sobie imię Izraela.
6 Tak mówi Pan, król Izraela,
jego Wybawca, Pan Zastępów:
Ja jestem pierwszy i Ja jestem ostatni,
poza Mną nie ma bogów.
7 Kto jest jak Ja? – niech zawoła,
niech to ogłosi i niech Mi udowodni!
Niech opowie wszystko od czasu, gdy ustanowiłem lud pradawny
oraz rzeczy przyszłe, które nadejdą!
8 Nie trwóżcie się i nie bądźcie przerażeni!
Czy nie od dawna ogłosiłem to i zapowiedziałem?
Wy jesteście Moimi świadkami!
Czy jest jakiś bóg poza Mną?
Nie ma innej skały! Nie znam żadnej!
Wytwórcy bożków
9 Wszyscy twórcy posągów są niczym,
ich ulubione dzieła są bezużyteczne,
a ich czciciele nie widzą
i nie rozumieją tego, dlatego okryją się wstydem.
10 Kto wykonuje bożka i odlewa posąg,
by nie mieć z tego korzyści?
11 Wszyscy jego zwolennicy się zawstydzą,
bo rzemieślnicy są tylko ludźmi.
Niech oni wszyscy się zgromadzą, niech się stawią!
Niech się razem zatrwożą i zawstydzą!
12 Kowal rozgrzewa żelazo
na rozżarzonych węglach,
kształtuje je młotami,
wykańcza silnym ramieniem.
Jeśli jest głodny – nie ma siły,
gdy nie pije wody – ustaje.
13 Stolarz rozciąga miarę i na drewnie
zaznacza zarys rylcem,
obrabia dłutami
i wymierza cyrklem.
Wydobywa kształty ludzkie,
piękną postać człowieka, by umieścić ją w domu.
14 On ścina cedry,
sięga po cyprysy i dęby,
które uważa za najtwardsze wśród drzew leśnych,
sadzi jesion, któremu deszcz daje wzrost.
15 Drzewa służą człowiekowi na opał,
część z nich bierze, aby się ogrzać.
Rozpala także ogień i piecze chleb,
a wreszcie wykonuje bożka i oddaje mu cześć,
sporządza rzeźbę i pada przed nią na twarz.
16 Połowę drewna spala w ogniu,
połowy używa, by upiec mięso.
Zjada pieczeń i się nasyca,
ogrzewa się i mówi: Ach,
jak mi ciepło, gdy patrzę na ogień!
17 Z reszty drewna wykonuje bożka, jego rzeźbę,
której oddaje cześć i pokłon.
Modli się do niej i mówi:
Ratuj mnie, bo jesteś moim bogiem!
18 Tacy nie wiedzą i nie rozumieją,
bo zaćmił ich oczy, by nie mogli widzieć,
a ich serca, by nie mogli rozumieć.
19 Żaden z nich nie rozważa w swym sercu,
nie ma wiedzy ani rozumu, gdy mówi:
Połowę spaliłem w ogniu,
upiekłem też chleb na jego węglach,
piekę mięso i zjadam, a z reszty wykonam rzecz obrzydliwą
i będę oddawał pokłon kawałkowi drewna.
20 Karmi się popiołem,
omamione serce go zwodzi.
Nie ocali swojego życia,
nie powie: Czy jest coś zwodniczego
w mojej prawicy?
Pan zbawia swój lud
21 Pamiętaj, Jakubie,
i ty, Izraelu, że jesteś Moim sługą!
Ukształtowałem cię, ty jesteś Moim sługą.
Izraelu, nie zapomnę o tobie!
22 Zmazałem twoje przewinienia
jak chmurę,
a twoje grzechy jak obłok.
Powróć do Mnie, bo cię odkupiłem!
23 Wykrzykujcie radośnie, niebiosa, bo Pan to uczynił!
Wybuchnijcie weselem, głębiny ziemi!
Góry, wydajcie radosne okrzyki
i ty, lesie, ze wszystkimi drzewami!
Pan bowiem odkupił Jakuba
i okazał swą chwałę w Izraelu.
Stwórca świata i Pan dziejów
24 Tak mówi Pan, który cię odkupił,
i kształtował już od poczęcia:
Ja jestem Pan, Stwórca wszystkiego!
Sam rozpostarłem niebiosa
i umocniłem ziemię! Czy ktoś był ze Mną?
25 Ja jestem tym, który udaremnia znaki wróżbiarzy,
kpi sobie z przepowiadających,
zmusza mędrców do odwrotu,
a ich wiedzę ośmiesza.
26 Jestem tym, który potwierdza mowę swego sługi
i spełnia radę swoich posłańców.
Jestem tym, który mówi Jerozolimie:
Będziesz zamieszkana!
i miastom Judy: Będziecie odbudowane!
Ja odbuduję wasze ruiny.
27 Jestem tym, który mówi głębinom: Wyschnij!
Ja wysuszam twoje rzeki!
28 Jestem tym, który mówi o Cyrusie: Mój pasterz!
On wypełni w całości Moją wolę
i powie Jerozolimie: Będziesz odbudowana!
i do świątyni: Będziesz wzniesiona!
Pan jedynym, prawdziwym Bogiem
1 Lecz teraz słuchaj, Jakubie, mój sługo,
i ty, Izraelu, którego wybrałem.
2 Tak mówi Pan, który cię uczynił i ukształtował w łonie matki,
który cię wspomaga:
Nie bój się, mój sługo, Jakubie, i Jeszurunie, którego wybrałem!
3 Gdyż wyleję wody na spieczoną ziemię
i strumienie na suchy ląd;
wyleję mojego Ducha na twoje potomstwo
i moje błogosławieństwo na twoje latorośle,
4 Aby się rozkrzewiły jak trawa między wodami,
jak topole nad ruczajami.
5 Jeden powie wówczas: Ja należę do Pana!
Drugi nazwie się imieniem Jakuba,
a inny wypisze na swojej ręce:
„Własność Pana” — i otrzyma zaszczytne imię „Izrael”.
6 Tak mówi Pan, Król Izraelski
i jego Odkupiciel, Pan Zastępów:
Ja jestem pierwszy i Ja jestem ostatni,
a oprócz mnie nie ma Boga.
7 I kto jest mi równy? Niech zawoła, niech to zwiastuje i niech mi to przedstawi!
Kto zwiastował od dawien dawna przyszłe rzeczy?
A to, co ma nastąpić, niech nam zwiastują!
8 Nie trwóżcie się i nie lękajcie się!
Czy wam tego już dawno nie opowiedziałem i nie zwiastowałem?
I wy jesteście moimi świadkami.
Czy jest bóg oprócz mnie? Nie, nie ma innej opoki, nie znam żadnej.
Bałwochwalstwo dowodem głupoty
9 Wytwórcy bałwanów są w ogóle niczym, a ich ulubione wytwory są bez wartości, ich czciciele są ślepi, a oczywista ich niewiedza naraża ich na hańbę.
10 Któż wytwarza bóstwo i odlewa bałwana, który na nic się nie zda?
11 Oto wszyscy jego towarzysze narażają się na wstyd, a rzemieślnicy — wszak to tylko ludzie; niech się zbiorą wszyscy i staną, a przelękną się i wszyscy się zawstydzą.
12 Kowal wytwarza je pracując przy żarze węgla, nadaje mu kształt uderzeniami młota i robi go za pomocą swojego ramienia; gdy jest głodny, traci siłę, gdy nie pije wody, omdlewa.
13 Snycerz rozciąga sznur, kreśli zarysy czerwonym ołówkiem, wycina go dłutem, wymierza go cyrklem i wykonuje go na podobieństwo człowieka, jako piękną postać ludzką, która ma być ustawiona w domu.
14 Narąbie sobie cedrów lub bierze cyprys albo dąb i czeka, aż wyrośnie najsilniejsze pośród drzew leśnych, sadzi jodłę, która rośnie dzięki deszczom.
15 Te służą człowiekowi na opał, bierze je, aby się ogrzać, roznieca także ogień, aby napiec chleba. Nadto robi sobie boga i oddaje mu pokłon, czyni z niego bałwana i pada przed nim na kolana.
16 Połowę jego spala w ogniu, przy drugiej jego połowie spożywa mięso, piecze pieczeń i je do syta, nadto ogrzewa się przy tym i mówi: Ej, rozgrzałem się, poczułem ciepło!
17 A z reszty czyni sobie boga, swojego bałwana, przed którym klęka i któremu oddaje pokłon, i do którego się modli, mówiąc: Ratuj mnie, gdyż jesteś moim bogiem!
18 Nie mają poznania ani rozumu, bo zaślepione są ich oczy, tak że nie widzą, a serca zatwardziałe, tak że nie rozumieją.
19 A nikt tego nie rozważa i nikt nie ma tyle poznania i rozumu, aby rzec: Jedną jego połowę spaliłem w ogniu i na jego węglach napiekłem chleba, upiekłem też mięso i najadłem się, a z reszty zrobię ohydę i będę klękał przed drewnianym klocem?
20 Kto się zadaje z popiołem, tego zwodzi omamione serce, tak że nie uratuje swojej duszy ani też nie powie: Czy to nie złuda, czego się trzymam?
Pan odkupicielem Izraela
21 Pomnij na to, Jakubie,
i ty, Izraelu, gdyż ty jesteś moim sługą,
stworzyłem cię, jesteś moim sługą, Izraelu, nie zapomnę o tobie.
22 Starłem jak obłok twoje występki,
a twoje grzechy jak mgłę:
Nawróć się do mnie, bo cię odkupiłem.
23 Wykrzykujcie niebiosa, bo Pan to uczynił,
krzyczcie głośno, wy, głębiny ziemi,
wy, góry, wybuchajcie okrzykiem radości,
ty, lesie, ze wszystkimi swoimi drzewami,
gdyż Pan odkupił Jakuba i wsławił się w Izraelu!
Zapowiedź posłannictwa Cyrusa
24 Tak mówi Pan, twój Odkupiciel
i twój Stwórca jeszcze w łonie matki:
Ja jestem Pan, Stwórca wszystkiego,
Ja sam rozciągnąłem niebiosa,
sam ugruntowałem ziemię — kto był ze mną?
25 Który unicestwiam znaki kuglarzy,
a z wróżbitów czynię głupców,
odprawiam mędrców z niczym,
a ich mądrość zamieniam w głupstwo.
26 Który potwierdzam słowo swojego sługi i spełniam radę swoich posłańców,
który mówię o Jeruzalemie:
Będziesz zamieszkane,
a o namiotach judzkich: Będziecie odbudowane:
Dźwignę je z gruzów.
27 Który mówię do toni: Wyschnij,
Ja wysuszę twoje strumienie.
28 Który mówię o Cyrusie: On moim pasterzem, wykona całkowicie moją wolę,
i który mówię o Jeruzalemie: Będziesz odbudowane —
a o świątyni: Będziesz na nowo założona.