Prawo albo wiara
1 O nierozumni Galaci, kto was omamił, was, wobec których został ukazany Jezus Chrystus ukrzyżowany? 2 Jednego tylko chcę się od was dowiedzieć: Czy otrzymaliście Ducha z uczynków Prawa, czy też z posłuszeństwa wierze? 3 Tak nierozumni jesteście? Rozpoczęliście Duchem, a teraz chcecie kończyć ciałem? 4 Tak wiele doświadczyliście na próżno? Jeśli rzeczywiście na próżno. 5 Czy więc Ten, który udziela wam Ducha i dokonuje cudów pośród was, czyni to ze względu na uczynki Prawa, czy ze względu na posłuszeństwo w wierze? 6 Tak też Abraham uwierzył Bogu i zostało mu to policzone jako sprawiedliwość.
7 Zrozumcie więc, że synami Abrahama są ci, którzy polegają na wierze. 8 Pismo zaś przewidując, że Bóg usprawiedliwi pogan z wiary, dało Abrahamowi tę radosną nowinę: W tobie będą błogosławione wszystkie narody . 9 Tak też ci, którzy polegają na wierze, są błogosławieni z wierzącym Abrahamem. 10 Wszyscy natomiast, którzy polegają na uczynkach Prawa, są przeklęci. Jest bowiem napisane: Przeklęty każdy, kto nie zachowuje wszystkich przepisów, jak nakazuje Księga Prawa . 11 To, że nikt w Prawie nie doznaje usprawiedliwienia u Boga jest oczywiste, gdyż sprawiedliwy z wiary będzie żył . 12 Prawo zaś nie pochodzi z wiary, lecz ten, kto wypełnił jego przepisy, przez nie będzie żył . 13 Chrystus wykupił nas od przekleństwa Prawa, gdyż stał się za nas przekleństwem, jak napisano: Przeklęty każdy, kto wisi na drzewie , 14 aby błogosławieństwo Abrahama stało się w Chrystusie Jezusie udziałem pogan, abyśmy przez wiarę otrzymali obietnicę Ducha.
Prawo i obietnica
15 Bracia, posłużę się przykładem. Nikt przecież nie odrzuca ani nie zmienia testamentu sporządzonego przez człowieka zgodnie z prawem. 16 Abrahamowi natomiast zostały dane obietnice, i jego potomkowi. Pismo nie mówi: Potomkom, jakby chodziło o wielu, lecz – jakby chodziło o jednego – I twemu potomkowi , a jest nim Chrystus. 17 To zaś mówię: Prawo, które powstało po czterystu trzydziestu latach, nie obala testamentu wcześniej ustanowionego przez Boga, aby unieważnić obietnicę. 18 Jeśli bowiem dziedzictwo jest z Prawa, to już nie z obietnicy. Tymczasem Bóg przez obietnicę okazał się łaskawy dla Abrahama. 19 Po co więc Prawo? Zostało ono dane ze względu na wykroczenia, aż do czasu przyjścia Potomka, którego dotyczy obietnica. Zostało ono dane przez aniołów, w rękę pośrednika. 20 Pośrednika zaś nie ma tam, gdzie chodzi o kogoś jednego, a Bóg jest jeden.
Niewolnicy i synowie
21 Czy więc Prawo jest przeciwko obietnicom Boga? To niemożliwe! Gdyby bowiem zostało dane Prawo, które może zapewnić życie, istotnie usprawiedliwienie byłoby z Prawa. 22 Ale Pismo wszystko poddało władzy grzechu, aby obietnica z wiary w Jezusa Chrystusa została dana wierzącym.
23 Przed przyjściem wiary byliśmy trzymani w więzach Prawa i zamknięci aż do mającej objawić się wiary. 24 Tak więc Prawo stało się naszym wychowawcą ku Chrystusowi, abyśmy z wiary zostali usprawiedliwieni. 25 Odkąd jednak wiara nadeszła, już nie jesteśmy poddani wychowawcy.
26 Wszyscy bowiem dzięki wierze w Chrystusa Jezusa jesteście synami Boga. 27 Wy przecież, którzy zostaliście ochrzczeni w Chrystusa, przyoblekliście się w Chrystusa. 28 Nie ma już Żyda ani Greka, nie ma niewolnika ani wolnego, nie ma mężczyzny ani kobiety. Wszyscy bowiem stanowicie jedność w Chrystusie Jezusie. 29 Jeżeli zaś należycie do Chrystusa, to jesteście też potomstwem Abrahama i zgodnie z obietnicą – dziedzicami.
Wiara a nie zakon podstawą poznania Boga
1 O nierozumni Galacjanie! Któż was omamił, was, przed których oczami został wymalowany obraz Jezusa Chrystusa ukrzyżowanego?
2 Chcę dowiedzieć się od was tego jednego: Czy przez uczynki zakonu otrzymaliście Ducha, czy przez słuchanie z wiarą?
3 Czy aż tak nierozumni jesteście? Rozpoczęliście w duchu, a teraz na ciele kończycie?
4 Czy daremne były tak liczne wasze doznania? Rzeczywiście, byłyby daremne.
5 Czy ten, który daje wam Ducha i dokonuje wśród was cudów, czyni to na podstawie uczynków zakonu, czy na podstawie słuchania z wiarą?
6 Tak Abraham uwierzył Bogu i poczytano mu to ku usprawiedliwieniu.
7 Z tego możecie poznać, że ci, którzy są z wiary, są synami Abrahama.
8 A Pismo, które przewidziało, że Bóg z wiary usprawiedliwia pogan, uprzednio zapowiedziało Abrahamowi: W tobie będą błogosławione wszystkie narody.
9 Tak więc ci, którzy są ludźmi wiary, dostępują błogosławieństwa z wierzącym Abrahamem.
10 Bo wszyscy, którzy polegają na uczynkach zakonu, są pod przekleństwem; napisano bowiem: Przeklęty każdy, kto nie wytrwa w pełnieniu wszystkiego, co jest napisane w księdze zakonu.
11 A że przez zakon nikt nie zostaje usprawiedliwiony przed Bogiem, to rzecz oczywista, bo: Sprawiedliwy z wiary żyć będzie.
12 Zakon zaś nie jest z wiary, ale: Kto go wypełni, przezeń żyć będzie.
13 Chrystus wykupił nas od przekleństwa zakonu, stawszy się za nas przekleństwem, gdyż napisano: Przeklęty każdy, który zawisł na drzewie,
14 Aby błogosławieństwo Abrahamowe przeszło na pogan w Jezusie Chrystusie, my zaś, abyśmy obiecanego Ducha otrzymali przez wiarę.
15 Bracia, przytoczę przykład ze stosunków ludzkich: Nawet uprawomocnionego testamentu jakiegoś człowieka nikt nie obala ani do niego nic nie dodaje.
16 Otóż, obietnice dane były Abrahamowi i potomkowi jego. Pismo nie mówi: I potomkom — jako o wielu, lecz jako o jednym: I potomkowi twemu, a tym jest Chrystus.
17 Powiadam więc to: Testamentu uprzednio przez Boga uprawomocnionego nie unieważnia zakon, który został nadany czterysta trzydzieści lat później, tak żeby obietnica była unicestwiona.
18 Jeśli bowiem dziedzictwo wywodzi się z zakonu, to już nie z obietnicy. Bóg zaś obdarzył nim łaskawie Abrahama przez obietnicę.
Czym jest zakon
19 Czymże więc jest zakon? Został on dodany z powodu przestępstw, aż do przyjścia potomka, którego dotyczy obietnica; a został on dany przez aniołów do rąk pośrednika.
20 Pośrednika zaś nie ma tam, gdzie chodzi o jednego, a Bóg jest jeden.
21 Czy więc zakon jest przeciw obietnicom Bożym? Bynajmniej! Gdyby bowiem został nadany zakon, który może ożywić, usprawiedliwienie byłoby istotnie z zakonu.
22 Lecz Pismo głosi, że wszystko poddane jest grzechowi, aby to, co było obiecane, dane było na podstawie wiary w Jezusa Chrystusa tym, którzy wierzą.
23 Zanim zaś przyszła wiara, byliśmy wspólnie zamknięci i trzymani pod strażą zakonu, dopóki wiara nie została objawiona.
24 Tak więc zakon był naszym przewodnikiem do Chrystusa, abyśmy z wiary zostali usprawiedliwieni.
Skutek wiary — synostwo Boże
25 A gdy przyszła wiara, już nie jesteśmy pod opieką, przewodnika.
26 Albowiem wszyscy jesteście synami Bożymi przez wiarę w Jezusa Chrystusa.
27 Bo wszyscy, którzy zostaliście w Chrystusie ochrzczeni, przyoblekliście się w Chrystusa.
28 Nie masz Żyda ani Greka, nie masz niewolnika ani wolnego, nie masz mężczyzny ani kobiety; albowiem wy wszyscy jedno jesteście w Jezusie Chrystusie.
29 A jeśli jesteście Chrystusowi, tedy jesteście potomkami Abrahama, dziedzicami według obietnicy.