UWOLNIENIE IZRAELITÓW
Nakaz świętowania Paschy
1 Pan powiedział do Mojżesza i Aarona w ziemi egipskiej: 2 Ten miesiąc będzie dla was początkiem miesięcy. Będzie on dla was pierwszym miesiącem roku. 3 Powiedzcie całemu zgromadzeniu Izraela: dziesiątego dnia tego miesiąca każdy weźmie sobie baranka dla swojej rodziny, baranka dla domu. 4 A jeżeli rodzina będzie zbyt mała, żeby zjeść całego baranka, niech weźmie go wspólnie z sąsiadem, mieszkającym najbliżej, aby liczba osób była odpowiednia. Na baranka powinno przypaść tyle osób, ile będzie mogło go zjeść. 5 Ma to być baranek bez skazy, jednoroczny samiec, wybierzecie go z baranków lub z koźląt. 6 Zachowacie go aż do czternastego dnia tego miesiąca. Wtedy o zmierzchu zarżnie go całe zgromadzenie Izraela. 7 Wezmą jego krew i pokropią odrzwia i nadproże w domach, w których będą go jedli. 8 Tej nocy będziecie jeść mięso upieczone w ogniu, będziecie je jeść z przaśnymi chlebami i gorzkimi ziołami. 9 Nie będziecie z niego jeść nic surowego i gotowanego w wodzie, tylko upieczone na ogniu, z głową, nogami i wnętrznościami. 10 Do rana nic z niego nie zostawicie, a to, co zostanie z niego do rana, spalicie w ogniu. 11 Tak będziecie go jeść: będziecie mieli przepasane biodra, sandały na nogach i laskę w ręku. Będziecie go jeść w pośpiechu. To jest Pascha dla Pana. 12 Tej nocy przejdę przez ziemię egipską i pozabijam wszystko, co pierworodne w ziemi egipskiej – od człowieka aż po bydło, i dokonam sądu nad wszystkimi bogami Egiptu. Ja – Pan. 13 Krew na domach, w których mieszkacie, będzie dla was znakiem. Gdy zobaczę krew, przejdę obok was i nie dotknie was plaga zniszczenia, którą uderzę ziemię egipską. 14 A ten dzień będzie dla was pamiątką, będziecie go obchodzić jako święto Pana. Po wszystkie pokolenia, obchodzenie tego święta będzie trwałym przepisem. 15 Przaśny chleb będziecie jedli przez siedem dni. Już pierwszego dnia usuniecie zakwas z waszych domów, bo każdy jedzący coś kwaśnego od dnia pierwszego aż do siódmego, zostanie usunięty z Izraela. 16 W dniu pierwszym i siódmym będziecie mieli święte zgromadzenie. Nie będziecie wtedy wykonywać żadnej pracy. Możecie tylko przygotowywać jedzenie. 17 Będziecie zachowywać Święto Przaśników, bo tego dnia wyprowadziłem wasze zastępy z ziemi egipskiej. Zachowujcie ten dzień jako trwały przepis przez wszystkie wasze pokolenia. 18 Od wieczora czternastego dnia pierwszego miesiąca aż do wieczora dwudziestego pierwszego dnia tego miesiąca będziecie jedli przaśniki. 19 Przez siedem dni w waszych domach nie będzie kwasu, ponieważ każdy – zarówno przybysz jak i mieszkaniec tego kraju – jedzący coś kwaszonego zostanie usunięty ze zgromadzenia Izraela. 20 Nie będziecie jedli nic kwaszonego, a we wszystkich miejscach, w których będziecie przebywać, będziecie jedli przaśniki.
21 Mojżesz wezwał wszystkich starszych Izraela i powiedział do nich: Przybądźcie, weźcie baranka dla waszych rodzin i zarżnijcie jako Paschę. 22 Weźcie też wiązkę hizopu, zamoczcie w misie we krwi i pokropcie nią nadproże i odrzwia po obu stronach. Niech nikt z was nie wychodzi ze swego domu aż do rana. 23 Gdy Pan będzie przechodził, aby uderzyć Egipt, i zobaczy krew na nadprożu i odrzwiach z obu stron, wtedy Pan przejdzie koło drzwi i nie pozwoli Niszczycielowi, aby wszedł do waszych domów i zadał cios. 24 Przestrzegajcie więc tego polecenia jako ustawy dla siebie i waszych synów na wieki. 25 A kiedy wejdziecie do ziemi, którą Pan wam da, tak jak powiedział, zachowujcie ten obrzęd. 26 Gdy zaś zapytają was synowie: Co oznacza ten wasz obrzęd? 27 wtedy odpowiecie: To jest ofiara Paschy dla Pana, który ominął domy Izraelitów w Egipcie. Uderzył Egipt, a domy nasze ocalił. Wtedy lud pokłonił się, oddając hołd. 28 Izraelici poszli więc i uczynili tak, jak Pan nakazał Mojżeszowi i Aaronowi, tak uczynili.
Dziesiąta plaga: śmierć pierworodnych
29 W środku nocy Pan pozabijał wszystkich pierworodnych w ziemi egipskiej – od pierworodnego syna faraona, siedzącego na tronie, aż do pierworodnego syna więźnia, który siedzi w lochu, i wszelkie pierworodne bydła. 30 Tej nocy wstał faraon i wszyscy jego słudzy oraz wszyscy Egipcjanie. I podniósł się wielki lament, bo nie było domu, w którym nikt by nie umarł. 31 Nocą faraon wezwał Mojżesza i Aarona i powiedział do nich: Wstańcie, wyjdźcie spośród mego ludu, i wy, i Izraelici! Idźcie i służcie Panu, jak mówiliście! 32 Weźcie także wasze trzody i wasze bydło, tak jak powiedzieliście. Idźcie i proście o błogosławieństwo także dla mnie! 33 Egipcjanie zaś przynaglali lud, aby ich śpiesznie wyprawić z kraju, mówili bowiem: Wszyscy pomrzemy.
Wyjście Izraelitów z Egiptu
34 Lud zabrał swoje ciasto, zanim się zakwasiło w dzieżach i, zawiązane w szaty, niósł je na plecach. 35 Izraelici postąpili według słowa Mojżesza: Pożyczyli od Egipcjan srebrne i złote naczynia oraz szaty. 36 A Pan sprawił, że Egipcjanie pożyczając ludowi, okazali mu życzliwość. I w ten sposób złupili Egipt.
37 Izraelici w liczbie około sześciuset tysięcy pieszych mężczyzn, nie licząc dzieci, wyruszyli z Ramses do Sukkot. 38 Szły z nimi także rzesze różnych ludzi oraz olbrzymie stada owiec i bydła. 39 Z ciasta, które wynieśli z Egiptu, upiekli przaśne podpłomyki, bo ciasto się nie zakwasiło. Wypędzono ich bowiem z Egiptu, a że nie mogli zwlekać, więc nie zdążyli przygotować sobie jedzenia. 40 Pobyt Izraelitów w Egipcie trwał czterysta trzydzieści lat. 41 W dniu, kiedy upłynęło czterysta trzydzieści lat, wyszły wszystkie zastępy Pana z ziemi egipskiej. 42 Sam Pan czuwał tej nocy nad ich wyjściem z ziemi egipskiej. Ta noc będzie obchodzona przez Izraelitów po wszystkie pokolenia jako czuwanie dla Pana.
Przepisy dotyczące Paschy
43 Potem Pan powiedział do Mojżesza i Aarona: Takie jest prawo Paschy: Żaden cudzoziemiec nie będzie jej jadł. 44 Ale niewolnik kupiony za pieniądze będzie mógł jeść, jeżeli poddasz go obrzezaniu. 45 Obcokrajowiec i najemnik nie będzie jej spożywać. 46 Zostanie spożyta w jednym domu. Nie wyniesiesz z domu na zewnątrz ani kawałka z tego mięsa. Nie będziecie łamać barankowi kości. 47 Całe zgromadzenie Izraela będzie tak czynić. 48 A gdy cudzoziemiec będzie przebywał u ciebie i będzie chciał obchodzić Paschę dla Pana, to najpierw wszyscy mężczyźni z jego domu zostaną obrzezani, a wtedy dopiero będzie mógł ją obchodzić. Stanie się jak mieszkaniec tej ziemi. Ale żaden nieobrzezany nie będzie jej spożywał. 49 To samo prawo będzie obowiązywać mieszkańca tej ziemi i przybysza przebywającego wśród was. 50 Wszyscy Izraelici uczynili tak, jak Pan nakazał Mojżeszowi i Aaronowi. Tak uczynili.
51 Tego właśnie dnia Pan wyprowadził Izraelitów z ziemi egipskiej według ich zastępów.
Pascha
1 I rzekł Pan do Mojżesza i do Aarona w ziemi egipskiej, mówiąc:
2 Ten miesiąc będzie wam początkiem miesięcy, będzie wam pierwszym miesiącem roku.
3 Powiedzcie całemu zgromadzeniu Izraela, mówiąc: Dziesiątego dnia tego miesiąca weźmie sobie każdy baranka dla rodziny, baranka dla domu.
4 Jeżeli zaś rodzina jest za mała na jednego baranka, niech dobierze sąsiada mieszkającego najbliżej jego domu według liczby osób; według tego, ile każdy może zjeść, należy liczyć osoby na jednego baranka.
5 Ma to być baranek bez skazy, samiec jednoroczny. Może to być baranek lub koziołek.
6 Będziecie go przechowywać do czternastego dnia tego miesiąca; i zabije go całe zgromadzenie zboru izraelskiego o zmierzchu.
7 I wezmą z jego krwi, i pomażą oba odrzwia i nadproże w domach, gdzie go spożywają.
8 Mięso jego upieczone na ogniu spożyją podczas tej nocy; jeść je będą z przaśnikami i gorzkimi ziołami.
9 Nie jedzcie z niego nic surowego ani ugotowanego w wodzie, lecz tylko upieczone na ogniu w całości: głowa razem z odnóżami i częściami środkowymi.
10 Nie pozostawiajcie z niego nic do rana, a jeśli z niego zostanie coś do rana, spalcie to w ogniu.
11 A w ten sposób spożywać go będziecie: Biodra wasze będą przepasane, sandały na waszych nogach i laska w ręku waszym. Zjecie go w pośpiechu. Jest to ofiara paschalna dla Pana.
12 Tej nocy przejdę przez ziemię egipską i zabiję wszystko pierworodne w ziemi egipskiej, od człowieka do bydła, i dokonam sądów nad wszystkimi bogami Egiptu: Ja, Pan.
13 A krew ta będzie dla was znakiem na domach, gdzie będziecie. Gdy ujrzę krew, ominę was, i nie dotknie was zgubna plaga, gdy uderzę ziemię egipską.
14 Dzień ten będzie wam dniem pamiętnym i będziecie go obchodzili jako święto Pana; będziecie go obchodzili przez wszystkie pokolenia jako ustanowienie wieczne.
15 Przez siedem dni jeść będziecie przaśniki. Już pierwszego dnia usuniecie kwas z domów waszych, bo każdy, kto od pierwszego do siódmego dnia jeść będzie to, co kwaszone, usunięty będzie z Izraela;
16 Pierwszego dnia i siódmego dnia będzie u was święte zgromadzenie, w tych dniach nie wolno wykonywać żadnej pracy. Tylko to, co każdy potrzebuje do jedzenia, wolno wam przygotować.
17 Przestrzegajcie Święta Przaśników, gdyż w tym właśnie dniu wyprowadziłem zastępy wasze z ziemi egipskiej. Przestrzegajcie tego święta przez wszystkie pokolenia jako ustanowienie wieczne.
18 W pierwszym miesiącu, od wieczora czternastego dnia tego miesiąca aż do wieczora dwudziestego pierwszego dnia będziecie jedli przaśniki.
19 Przez siedem dni nie będzie kwasu w domach waszych; każdy bowiem kto jeść będzie kwaszone, usunięty będzie ze społeczności Izraela, zarówno przybysz jak i tubylec.
20 Nie będziecie jedli nic kwaszonego; we wszystkich siedzibach waszych jeść będziecie przaśniki.
21 Potem Mojżesz wezwał wszystkich starszych Izraela i rzekł do nich: Idźcie i weźcie sobie po jednym baranku na rodzinę, i zabijcie go na ofiarę paschalną.
22 Weźcie też wiązkę hyzopu i zanurzcie we krwi, która jest w misie, i pomażcie nadproże i oba odrzwia krwią z misy. Niech nikt z was nie wychodzi z drzwi domu swego aż do rana,
23 Gdyż Pan przechodzić będzie, aby uderzyć Egipcjan. A gdy ujrzy krew na nadprożu i na obu odrzwiach, ominie Pan te drzwi i nie pozwoli niszczycielowi wejść do domów waszych, aby zadać cios.
24 Przestrzegajcie tego jako ważnego na wieki ustanowienia dla was i synów waszych.
25 A gdy wejdziecie do ziemi, którą Pan wam da, jak obiecał, przestrzegać będziecie tego obrzędu.
26 A gdy was zapytają synowie wasi: Co znaczy ten wasz obrzęd?
27 Odpowiecie: Jest to rzeźna ofiara paschalna dla Pana, który omijał domy synów Izraela w Egipcie, gdy Egipcjanom zadawał ciosy, a domy nasze ochronił. I lud pochylił głowy, i oddał pokłon.
28 I poszli synowie izraelscy, i uczynili tak, jak Pan nakazał Mojżeszowi i Aaronowi; tak uczynili.
Ostatnia plaga: śmierć wszystkich pierworodnych
29 O północy zabił Pan wszystkich pierworodnych w ziemi egipskiej, od pierworodnego syna faraona, który miał zasiąść na jego tronie, aż do pierworodnego syna więźnia, który był w więzieniu, i wszelkie pierworodne bydła.
30 I wstał faraon tej nocy, on i wszyscy dworzanie jego, i wszyscy Egipcjanie; i powstał wielki krzyk w Egipcie, gdyż nie było domu, w którym nie byłoby umarłego.
31 I wezwał Mojżesza i Aarona w nocy, mówiąc: Wstańcie, wyjdźcie spośród ludu mojego, zarówno wy jak i synowie izraelscy; idźcie, służcie Panu, jak mówiliście.
32 Zabierzcie też trzody wasze i bydło wasze, jak mówiliście, i idźcie; a błogosławcie też i mnie.
33 I nalegali Egipcjanie na lud, by ich spiesznie wyprawić z kraju, bo mówili: Wszyscy pomrzemy.
34 Wtedy lud zabrał ciasto swoje, zanim się zakwasiło, dzieże swoje, owinięte w szaty, niosąc je na swoich ramionach.
35 I synowie izraelscy uczynili tak, jak kazał Mojżesz, i pożyczyli od Egipcjan srebrne i złote przedmioty oraz szaty.
36 A Pan usposobił Egipcjan życzliwie do ludu, tak że im pożyczyli; i tak złupili Egipcjan.
Wyjście Izraelitów z Egiptu
37 Synowie izraelscy wyruszyli z Ramses do Sukkot w liczbie około sześciuset tysięcy mężów pieszych oprócz dzieci.
38 A szło z nimi także mnóstwo obcego ludu i trzody, i bydła, bardzo liczny dobytek.
39 A z ciasta, które wynieśli z Egiptu, napiekli niekwaszonych placków, gdyż nie zdążyło się zakwasić, zostali bowiem wypędzeni z Egiptu, a nie mogąc zwlekać nie przygotowali sobie zapasów.
40 Pobyt synów izraelskich w Egipcie trwał czterysta trzydzieści lat.
41 Po upływie tych czterystu trzydziestu lat, dokładnie tego samego dnia, wyruszyły z ziemi egipskiej wszystkie zastępy Pana.
42 Była to noc, w której czuwał Pan, aby wyprowadzić je z ziemi egipskiej. Toteż ma ona być nocą czuwania wszystkich synów Izraela po wszystkie ich pokolenia ku czci Pana.
Dalsze przepisy dotyczące Paschy
43 I rzekł Pan do Mojżesza i do Aarona: Oto ustawa o ofierze paschalnej: Żaden cudzoziemiec nie będzie z niej spożywał.
44 Lecz każdy niewolnik, nabyty za pieniądze, jeśli go obrzeżesz, może z niej spożywać.
45 Obcy mieszkaniec albo najemnik nie będzie z niej spożywał.
46 W jednym i tym samym domu ma być spożyta, ani kawałka tego mięsa nie wyniesiesz z domu na zewnątrz; ani kości z niej nie złamiecie.
47 Cały zbór izraelski będzie tego przestrzegał!
48 A jeśli zatrzyma się u ciebie cudzoziemiec i będzie chciał obchodzić Paschę Pana, spraw wpierw, żeby wszyscy męscy członkowie jego rodziny zostali obrzezani, i wtedy może brać udział w święcie, i będzie zrównany z tubylcem; lecz żaden nieobrzezany nie będzie z niej spożywał.
49 Jedno prawo obowiązywać będzie tubylca i cudzoziemca, goszczącego wśród was.
50 Wszyscy synowie Izraela uczynili tak, jak Pan nakazał Mojżeszowi i Aaronowi; tak uczynili,
51 Tego właśnie dnia wyprowadził Pan synów izraelskich z ziemi egipskiej, zastęp za zastępem.