Triumf Żydów
Ułaskawienie Żydów
1 Tego dnia król Achaszwerosz podarował królowej Esterze dom Hamana, wroga Żydów. Mordochaj natomiast stawił się przed królem, ponieważ Estera ujawniła, kim on dla niej jest. 2 Wówczas król zdjął swój sygnet, który odebrał Hamanowi, i dał Mordochajowi, a Estera ustanowiła Mordochaja zarządcą domu Hamana.
3 Estera ponownie zwróciła się do króla. Upadła do jego nóg, płakała i prosiła o łaskę, aby odwrócił zło Hamana Agagity i jego zamiar, który powziął przeciw Żydom. 4 W odpowiedzi król wyciągnął ku Esterze złote berło. Wówczas Estera podniosła się i, stojąc przed królem, 5 mówiła: Jeżeli król uzna to za słuszne, jeśli zyskałam jego życzliwość i jeżeli królowi wyda się to właściwe, i jeśli mu się spodobałam, to niech zostanie napisane, aby cofnięto listy z planem Hamana, syna Hammedaty, Agagity, które napisał, aby wytępić Żydów, mieszkających we wszystkich prowincjach królewskich. 6 Bo jakże mogłabym patrzeć na nieszczęście, które spadnie na mój lud, i jakże mogłabym patrzeć na zagładę moich krewnych?
7 Wtedy król Achaszwerosz zwrócił się do królowej Estery i do Żyda Mordochaja: Oto dałem Esterze dom Hamana, jego zaś powieszono na drzewie, bo wystąpił przeciwko Żydom. 8 Ponieważ jednak pismo, które zostało napisane w imieniu króla i zapieczętowane królewskim sygnetem, nie może być cofnięte, sami więc w imieniu króla napiszcie w sprawie Żydów to, co uznacie za słuszne, i opieczętujcie królewskim sygnetem.
9 Od razu też, to jest dwudziestego trzeciego dnia trzeciego miesiąca, miesiąca Siwan, zwołano pisarzy królewskich i wszystko, co rozkazał Mordochaj, zostało napisane do Żydów, do satrapów, do namiestników i do książąt prowincji, które są położone od Indii aż do Etiopii, to jest do stu dwudziestu siedmiu prowincji, a do każdej prowincji jej własnym pismem i do każdego ludu w jego własnym języku – do Żydów również ich pismem i w ich języku. 10 Napisał więc pisma w imieniu króla Achaszwerosza, opieczętował królewskim sygnetem i rozesłał je przez konnych gońców dosiadających rasowych rumaków z królewskich stadnin, 11 że król zezwolił Żydom we wszystkich miastach zgromadzić się, stanąć w obronie swego życia oraz tępić, zabijać i mordować każdego uzbrojonego z ludu i z prowincji, który traktuje ich wrogo – również dzieci i kobiety – a także rozgrabić ich mienie 12 jednego dnia we wszystkich prowincjach króla Achaszwerosza – trzynastego dnia dwunastego miesiąca, to jest miesiąca Adar.
13 Kopia tego pisma została dana jako prawo we wszystkich prowincjach i ogłoszona wszystkim ludom, aby Żydzi byli na ten dzień przygotowani, by zemścić się na swoich wrogach. 14 Gońcy dosiadający królewskich rumaków wyruszyli pośpiesznie ponagleni rozkazem króla, a prawo to zostało ogłoszone na zamku w Suzie. 15 Mordochaj wyszedł od króla w królewskim odzieniu z fioletowej i białej tkaniny, w wielkiej złotej koronie i w płaszczu z bisioru i szkarłatu, a miasto Suza radowało się i weseliło. 16 Dla Żydów nastało światło, wesele, radość i chwała. 17 W każdej prowincji i w każdym mieście, i w miejscu, dokąd dotarł rozkaz króla i jego prawo, zapanowały wśród Żydów wesele i radość, uczta i święto. A wielu spośród ludów tego kraju stawało się żydami, gdyż padł na nich strach przed Żydami.
Cofnięcie zarządzeń przeciwko Żydom
1 Tego dnia podarował król Achaszwerosz królowej Esterze dom Hamana, gnębiciela Żydów, Mordochaj zaś uzyskał dostęp przed oblicze króla, gdyż Estera oznajmiła mu, kim on jest dla niej.
2 Zdjął tedy król swój sygnet, który odebrał Hamanowi, i dał go Mordochajowi. Estera zaś uczyniła Mordochaja przełożonym nad domem Hamana.
3 A Estera ponownie odezwała się do króla, upadłszy mu do nóg, płakała i błagała go o łaskę, aby nie dopuścił do nieszczęsnego zamachu, jaki Haman, potomek Agaga, planował na Żydów.
4 Król wyciągnął ku Esterze złote berło, i wtedy Estera podniosła się z klęczek, i stanąwszy przed królem,
5 Rzekła: Jeśli król uzna to za dobre i jeśli znalazłam łaskę u niego, a rzecz ta odpowiada królowi i ja jestem mu miła, to niech zostanie pisemnie zarządzone, aby cofnięto listy z planem Hamana, syna Hammedaty, potomka Agaga, jakie rozpisał on, by wygubić Żydów po wszystkich prowincjach królewskich.
6 Bo jakże mogłabym patrzeć na nieszczęście, jakie ma spotkać mój lud, i jakże mogłabym patrzeć na zgubę mojego rodu?
7 Wtedy król Achaszwerosz rzekł do królowej Estery i do Żyda Mordochaja: Oto podarowałem Esterze dom Hamana, jego zaś powieszono na szubienicy za to, że planował zamach na Żydów.
8 Napiszcie więc wy w sprawie Żydów, co uznacie za dobre, w imieniu króla i opieczętujcie to sygnetem królewskim, gdyż to, co się pisze w imieniu króla i co sygnetem królewskim jest opieczętowane, nie może być cofnięte.
9 Przywołano wtedy, to jest w trzecim miesiącu, w miesiącu Siwan, dwudziestego trzeciego dnia tegoż miesiąca, sekretarzy królewskich i rozpisano ściśle według rozkazu Mordochaja zarządzenia w sprawie Żydów do satrapów i namiestników oraz do książąt prowincji, które się ciągną od Indii aż do Etiopii, to jest stu dwudziestu siedmiu prowincji, do każdej prowincji jej pismem i do każdego ludu w jego języku, a także do Żydów ich pismem i w ich języku.
10 A napisano to w imieniu króla Achaszwerosza i opieczętowano sygnetem królewskim, i rozesłano te pisma przez gońców konnych na szybkich rumakach pocztowych ze stadnin królewskich:
11 Że król zezwolił Żydom po wszystkich miastach zgromadzić się i stanąć w obronie swojego życia, wszystkich zaś zbrojnych jakiegokolwiek ludu czy prowincji wrogo odnoszących się do nich wygubić, pozabijać i wytracić wraz z dziećmi i kobietami, a mienie ich zagrabić.
12 I to we wszystkich prowincjach króla Achaszwerosza w jednym dniu, mianowicie w trzynastym dniu dwunastego miesiąca, to jest miesiąca Adar.
13 Odpis tego pisma należy podać jako ustawę w każdej poszczególnej prowincji i ogłosić wszystkim ludom, że Żydzi w tym dniu będą gotowi do zemsty na swoich wrogach.
14 Gońcy konni na szybkich rumakach pocztowych wyjechali na rozkaz królewski w największym pośpiechu, gdy tylko ustawa królewska została ogłoszona na zamku w Suzie.
15 Mordochaj zaś wyszedł od króla odziany w szatę królewską z błękitnej purpury i z bieli, z wielką złotą koroną, w płaszczu z bisioru i szkarłatu, a miasto Suza było radosne i wesołe.
16 Dla Żydów nastał czas światłości, wesela, radości i chwały.
17 A we wszystkich prowincjach i we wszystkich miastach, dokądkolwiek rozkaz królewski i jego ustawa dotarły, panowało wesele i radość wśród Żydów, ucztowanie i dni uroczyste. Wtedy wielu spośród ludów tych ziem przystało do żydostwa, gdyż padł na nich strach przed Żydami.