1 Po upływie dwudziestu lat od zbudowania przez Salomona domu Pana i domu dla siebie, 2 Salomon odbudował też miasta, które Churam dał Salomonowi, i osiedlił tam Izraelitów. 3 Salomon wyprawił się na Chamat Sobę i ją zdobył. 4 Następnie odbudował Tadmor na pustyni i wszystkie miasta-spichlerze, które zbudował w Chamat. 5 Odbudował także Bet-Choron górne i Bet-Choron dolne, miasta obronne, obwarowane, z bramami i zaworami, 6 oraz Baalat i wszystkie miasta-spichle, które posiadał Salomon, i wszystkie miasta rydwanów i miasta konnicy, i wszystko, co mu się podobało, pragnął Salomon zbudować w Jerozolimie i w Libanie, i w całej ziemi swego panowania. 7 Całą ludność pozostałą spośród Chetytów, Amorytów, Peryzzytów, Chiwwitów i Jebusytów, którzy nie byli z Izraela, 8 spośród ich potomków, którzy pozostali po nich w tej ziemi, których nie wytracili Izraelici, zaciągnął Salomon do pracy przymusowej i jest tak aż do dziś.
9 Spośród Izraelitów Salomon nie przeznaczył nikogo do pracy niewolniczej, ponieważ byli oni wojownikami, dowódcami jego oddziałów i dowódcami jego rydwanów oraz konnicy. 10 Tych dwustu pięćdziesięciu dozorujących lud było wyższymi dowódcami króla Salomona.
11 A córkę faraona przeniósł Salomon z Miasta Dawida do domu, który dla niej zbudował, ponieważ powiedział: Moja żona nie będzie mieszkała w domu Dawida, króla Izraela, są to bowiem miejsca święte, ponieważ przyszła do nich Arka Pana.
12 Wówczas Salomon złożył ofiary całopalne dla Pana na ołtarzu Pana, który wybudował przed przedsionkiem, 13 aby zgodnie z porządkiem, każdego dnia, składać je według poleceń Mojżesza w szabaty i w dni nowiu, a w wyznaczonym czasie trzy razy w ciągu roku w Święto Przaśników, w Święto Tygodni i w Święto Namiotów. 14 Ustanowił też, zgodnie z poleceniem Dawida, swego ojca, zmiany kapłanów według ich służby i lewitów według ich posług uwielbiania, aby pełnili służbę przy kapłanach zgodnie z codziennym porządkiem, i odźwiernych według ich zmian dla każdej bramy, ponieważ tak polecił Dawid, mąż Boży. 15 Nie opuszczono żadnego polecenia króla dotyczącego kapłanów i lewitów, wszelkich spraw oraz skarbów. 16 Wykonano też wszystkie prace Salomona od dnia założenia fundamentu domu Pana aż do całkowitego ukończenia domu Pana.
Chwała Salomona
17 Następnie Salomon udał się do Esjon-Geber i do Elot nad brzegiem morza w ziemi Edomu.
18 A Churam posłał mu za pośrednictwem swoich sług okręty razem ze sługami znającymi morze. I popłynęli ze sługami Salomona do Ofiru, skąd wzięli czterysta pięćdziesiąt talentów złota i przywieźli królowi Salomonowi.
Rządy króla Salomona
(I Król. 9,10—28)1 A po upływie dwudziestu lat, w ciągu których Salomon zbudował świątynię Pana i swój własny pałac,
2 Odbudował też Salomon miasta, które mu oddał Churam, i osiedlił tam synów izraelskich.
3 Następnie wyprawił się Salomon do Chamat Soby i zdobył je.
4 Potem rozbudował Tadmor na pustyni i wszystkie miasta ze spichlerzami na zboże, jakie pobudował w Chamacie.
5 Rozbudował też Bet-Choron górne i Bet-Choron dolne, miasta warowne z obronnymi murami, bramami i zaworami.
6 Także Baalat i wszystkie miasta ze spichlerzami na zboże, które należały do Salomona, i wszystkie miasta dla wozów, i miasta dla konnicy, i wszystko to, co umyślił zbudować w Jeruzalemie i w Libanie, i w całej krainie, w której panował.
7 Całą ludność pozostałą po Chetejczykach, Amorejczykach, Peryzyjczykach, Chiwwijczykach, Jebuzejczykach, nie należącą do Izraela,
8 Mianowicie ich potomków, pozostałych po nich w ziemi, których synowie izraelscy nie zdołali wytracić, Salomon pociągnął do robót pańszczyźnianych, które wykonują do dnia dzisiejszego.
9 Z synów izraelskich Salomon nikogo nie pociągnął do robót służebnych, lecz byli oni wojownikami, dowódcami jego straży przybocznej, dowódcami wozów wojennych i konnicy.
10 Oni byli najwyższymi urzędnikami, których miał król Salomon w liczbie dwustu pięćdziesięciu, którzy dozorowali lud.
11 Córkę faraona Salomon przeniósł z Miasta Dawida do pałacu, który dla niej wybudował, gdyż powiadał: Nie powinna mieszkać moja żona w domu Dawida, króla izraelskiego, gdyż są to miejsca święte przez to, iż Skrzynia Pańska weszła do nich.
12 Odtąd składał Salomon ofiary całopalne Panu na ołtarzu Pańskim, który zbudował przed przedsionkiem,
13 Mianowicie zgodnie z wymogami każdego dnia, aby składać ofiary całopalne według nakazu Mojżesza w sabaty, w święta nowiu i w trzy coroczne święta, w Święto Przaśników, w Święto Tygodni i w Święto Szałasów.
14 Ustanowił też zgodnie z zarządzeniem Dawida, swego ojca, grupy kapłańskie do ich służby oraz lewickie do ich czynności, mianowicie do nucenia hymnów pochwalnych i usługiwania kapłanom, zgodnie z wymogami każdego dnia; ustanowił też odźwiernych według ich grup dla każdej bramy; taki bowiem był nakaz Dawida, męża Bożego.
15 Nie odstąpiono od żadnego nakazu królewskiego dotyczącego kapłanów i Lewitów oraz żadnej sprawy i skarbców.
16 W ten sposób zostały wykonane wszelkie prace Salomona od dnia położenia fundamentów pod świątynię Pana aż do całkowitego wykończenia świątyni Pana.
17 Wtedy to wyruszył Salomon do Esjon-Geber i do Elat na wybrzeżu morskim, w ziemi edomskiej,
18 A Churam przysłał mu przez swoje sługi okręty i ludzi obeznanych z morzem; ci wyprawili się ze sługami Salomona do Ofiru, zabrali stamtąd czterysta pięćdziesiąt talentów złota i przywieźli je królowi Salomonowi.