Niewierność Salomona wobec Boga
1 Król Salomon pokochał wiele cudzoziemskich kobiet: córkę faraona, Moabitki, Ammonitki, Edomitki, Sydonitki, Chetytki, 2 z narodów, o których Pan powiedział Izraelitom: Nie będziecie łączyć się z nimi i oni niech nie łączą się z wami, gdyż z pewnością nakłonią wasze serca ku swoim bogom. Salomon jednak przylgnął do nich z miłością. 3 Posiadał siedemset żon-księżniczek oraz trzysta nałożnic. Te kobiety zwiodły jego serce. 4 Gdy Salomon się zestarzał, one skierowały jego serce ku innym bogom, przez co jego serce nie było już tak szczere wobec Pana, jego Boga, jak serce Dawida, jego ojca. 5 Salomon zaczął czcić Asztartę, boginię Sydończyków, i Milkoma, ohydę Ammonitów. 6 Salomon więc dopuszczał się zła w oczach Pana i nie był w pełni posłuszny Panu, tak jak był Dawid, jego ojciec.
7 Wtedy na górze położonej naprzeciw Jerozolimy Salomon zbudował wyżynę Kemoszowi, ohydzie Moabu, i Milkomowi, ohydzie Ammonitów. 8 Podobnie uczynił wszystkim swoim żonom cudzoziemkom, które paliły kadzidła i składały ofiary swoim bogom.
9 Pan rozgniewał się na Salomona za to, że ten odwrócił swoje serce od Pana, Boga Izraela, który ukazał mu się dwukrotnie 10 i zakazał czcić obcych bogów. On jednak nie przestrzegał tego, co Pan mu przykazał.
11 Wtedy Pan powiedział Salomonowi: Ponieważ tak postępowałeś i nie przestrzegałeś Mojego przymierza ani ustaw, które ci nakazałem, z całą pewnością wyrwę ci królestwo i dam je twojemu słudze. 12 Nie uczynię tego wprawdzie za twojego życia ze względu na twego ojca, Dawida, ale wyrwę je z ręki twojego syna. 13 Nie wyrwę jednak całego królestwa – jedno plemię dam twemu synowi przez wzgląd na Dawida, Mojego sługę, i ze względu na Jerozolimę, którą wybrałem.
Wrogowie Salomona
14 Pan sprawił, że przeciwko Salomonowi wystąpił nieprzyjaciel, Hadad Edomita z rodu królewskiego w Edomie. 15 Kiedy bowiem Dawid był w Edomie, Joab, dowódca wojska, przybył, aby pogrzebać poległych, i wybił wszystkich mężczyzn w Edomie. 16 Joab przebywał tam wraz z całym Izraelem sześć miesięcy, dopóki nie wytępił w Edomie wszystkich mężczyzn. 17 Wówczas Hadad, a z nim część Edomitów, którzy byli sługami jego ojca, uciekli i udali się do Egiptu. Hadad był wtedy małym chłopcem. 18 Wyruszyli z Midian i przybyli do Paran. Zabrali ze sobą ludzi z Paran i przybyli do Egiptu, do faraona, króla egipskiego, który dał Hadadowi dom, wyżywienie oraz ziemię. 19 Hadad znalazł wielką łaskę w oczach faraona, a ten dał mu za żonę siostrę swojej żony, siostrę królowej Tachpnes. 20 Gdy siostra Tachpnes urodziła mu syna Genubata, Tachpnes wychowywała go w domu faraona. Genubat przebywał w domu faraona, pośród synów faraona. 21 Gdy Hadad usłyszał w Egipcie, że Dawid spoczął przy swoich przodkach i że zmarł Joab, dowódca wojska, powiedział do faraona: Puść mnie i pozwól mi wrócić do mojego kraju. 22 Odpowiedział mu faraon: Czego ci u mnie brakuje, że chcesz wrócić do swojego kraju? Wtedy powiedział: Niczego, ale jednak mnie puść!
23 Bóg sprawił, że wystąpił przeciw niemu nieprzyjaciel, Rezon, syn Eliady, który uciekł od swojego pana Hadadezera, króla Soby. 24 Zgromadził on przy sobie ludzi i stał się dowódcą bandy. Gdy Dawid ich pobił, udali się do Damaszku i tam się osiedlili, i rządzili w Damaszku. 25 Był on przeciwnikiem Izraela przez wszystkie dni Salomona, pomnażając zło, które wyrządził Hadad, bo królował w Aramie, nienawidząc Izraela.
Obietnica Boża dana Jeroboamowi
26 Także Jeroboam, syn Nebata Efratyty z Seredy, niegdyś sługa Salomona, którego matka miała na imię Serua i była wdową, zbuntował się przeciw królowi. 27 Powód zaś buntu przeciw królowi był następujący: Salomon budował Millo i zamknął wyłom w murze Miasta Dawida, swojego ojca. 28 Jeroboam był sprawnym człowiekiem. Gdy więc Salomon zobaczył, że młodzieniec dobrze pracuje, ustanowił go nadzorcą nad wszystkimi ciężkimi robotami na rzecz domu Józefa.
29 W tamtym czasie Jeroboam wyszedł z Jerozolimy, a na drodze spotkał go prorok Achiasz z Szilo, ubrany w nowy płaszcz. Tylko oni dwaj byli na polu, 30 gdy Achiasz chwycił nowy płaszcz, który miał na sobie, porwał go na dwanaście części 31 i powiedział do Jeroboama: Weź sobie dziesięć części, gdyż tak powiedział Pan, Bóg Izraela: Oto Ja wyrywam królestwo z ręki Salomona i tobie daję dziesięć plemion. 32 Jedno tylko plemię będzie przy nim przez wzgląd na Mojego sługę, Dawida, i przez wzgląd na Jerozolimę, miasto, które wybrałem ze wszystkich plemion Izraela. 33 Ponieważ Mnie opuścili i oddawali pokłon Asztarcie, bogini Sydończyków, Kemoszowi, bogu Moabitów, i Milkomowi, bogu Ammonitów. Nie chodzili Moimi drogami, aby czynić to, co prawe w Moich oczach i przestrzegać Moich ustaw i praw, jak Dawid, ojciec Salomona. 34 Wprawdzie nie odbiorę z jego ręki całego królestwa, lecz pozostawię go władcą po wszystkie dni jego życia ze względu na Mojego sługę, Dawida, którego sobie wybrałem, ponieważ on przestrzegał Moich przykazań i ustaw, 35 ale odbiorę królestwo z ręki jego syna, a tobie dam te dziesięć plemion. 36 Jego synowi dam jedno plemię, aby Mój sługa, Dawid, miał przede Mną pochodnię po wszystkie czasy w Jerozolimie, mieście, które sobie wybrałem, by umieścić tam Moje imię. 37 Ciebie zaś wezmę i będziesz królował nad wszystkim, czego zapragnie twoja dusza, i będziesz królem nad Izraelem. 38 Jeśli więc będziesz słuchał wszystkiego, co ci nakażę, i będziesz chodził Moimi drogami, i będziesz czynił to, co prawe w Moich oczach, przestrzegając Moich przykazań i ustaw, jak to czynił Mój sługa, Dawid, wtedy będę z tobą. Zbuduję ci trwały dom, tak jak zbudowałem Dawidowi, i dam ci Izraela. 39 Poniżę przez to potomstwo Dawida, ale nie na zawsze.
40 Później, gdy Salomon usiłował zabić Jeroboama, ten uciekł do Egiptu, do króla egipskiego Sziszaka, i pozostał w Egipcie aż do śmierci Salomona.
Śmierć Salomona
41 Pozostałe dzieje Salomona i wszystko, co zrobił, oraz jego mądrość, czyż nie są opisane w Księdze Dziejów Salomona? 42 Salomon królował w Jerozolimie nad całym Izraelem przez czterdzieści lat. 43 Potem Salomon spoczął przy swoich przodkach i został pochowany w Mieście Dawida, swego ojca, a po nim królem został jego syn, Roboam.
Odstępstwo Salomona od Pana
1 Król Salomon pokochał wiele kobiet cudzoziemskich: córkę faraona, Moabitki, Ammonitki, Edomitki, Sydonitki, Chetytki,
2 Z narodów, co do których Pan nakazał Izraelitom: Nie łączcie się z nimi i one niech się nie łączą z wami, nakłonią bowiem na pewno wasze serca do swoich bogów. Otóż do tych zapałał Salomon miłością.
3 Miał on siedemset żon prawowitych i trzysta nałożnic, a te jego kobiety omamiły jego serce.
4 Gdy się zaś Salomon zestarzał, jego żony odwróciły jego serce do innych bogów, tak że jego serce nie było szczere wobec Pana, Boga jego, jak serce Dawida, jego ojca.
5 Toteż poszedł Salomon za Asztartą, boginią Sydończyków, i za Milkomem, ohydnym bałwanem Ammonitów.
6 Salomon postępował źle wobec Pana i nie wytrwał wiernie przy Panu jak Dawid, jego ojciec.
7 Wtedy to założył Salomon święty gaj dla Kemosza, ohydnego bałwana Moabitów, na górze położonej na wschód od Jeruzalemu, i dla Molocha, ohydnego bałwana Ammonitów.
8 Podobnie uczynił dla wszystkich swoich cudzoziemskich żon, które paliły kadzidła i składały ofiary swoim bogom.
9 Toteż Pan rozgniewał się na Salomona za to, że odwrócił serce swoje od Pana, Boga izraelskiego, który mu się dwukrotnie ukazał
10 I to mu szczególnie przykazał, aby nie poszedł za innymi bogami. Lecz on nie przestrzegał tego, co Pan przykazał.
11 Przeto rzekł Pan do Salomona: Ponieważ dopuściłeś się tego i nie dotrzymałeś przymierza ze mną, aby przestrzegać przykazań, które ci nadałem, przeto wyrwę ci królestwo, a dam je twojemu słudze.
12 Lecz nie uczynię tego za twojego życia przez wzgląd na Dawida, twojego ojca, ale twojemu synowi je wyrwę.
13 Wszakże nie wyrwę całego królestwa; jedno plemię pozostawię twojemu synowi przez wzgląd na Dawida, mojego sługę, i przez wzgląd na Jeruzalem, który wybrałem.
Zagraniczni przeciwnicy Salomona: Hadad i Rezon
14 Potem wzbudził Pan Salomonowi przeciwnika w osobie Hadada Edomczyka, który wywodził się z królewskiego rodu w Edomie.
15 Gdy bowiem Dawid pobił Edomitów, a Joab, wódz wojska, wyruszył, aby pogrzebać poległych, wytracił on wszystkich mężczyzn w Edomie.
16 A Joab i cały Izrael przebywał tam przez sześć miesięcy, dopóki nie wybili wszystkich mężczyzn w Edomie.
17 Wtedy Hadad uciekł wraz z kilku Edomczykami należącymi do dworzan jego ojca, aby się udać do Egiptu, a Hadad był wtedy małym chłopcem.
18 Ruszyli wtedy z Midian i dotarli do Paran; zabrawszy z sobą ludzi z Paran doszli do Egiptu, do faraona, króla egipskiego. Ten dał mu dom i wyznaczył mu przydział żywności i nadał mu ziemię.
19 Hadad zyskał wielką przychylność faraona, tak iż ten dał mu za żonę siostrę swojej żony, siostrę królowej Tachpenes.
20 Siostra królowej Tachpenes urodziła mu syna, Genubata, którego wychowywała Tachpenes na dworze faraona, i Genubat przebywał na dworze faraona w gronie dzieci faraonowych.
21 Gdy Hadad dowiedział się w Egipcie, że Dawid zasnął ze swoimi ojcami i że nie żyje Joab, wódz wojska, rzekł do faraona: Pozwól mi wrócić do mojej ziemi.
22 Faraon odpowiedział mu: Czegóż ci to brak u mnie, że chcesz iść do swojej ziemi? Ten rzekł: Niczego, ale jednak pozwól mi odejść.
23 Wzbudził mu też Bóg przeciwnika w osobie Rezona, syna Eliady, który uciekł od Hadadezera, króla Soby, swojego władcy.
24 Zebrał on wokoło siebie wojowników i został wodzem bandy. Gdy Dawid ich pobił, udali się do Damaszku i tam się osiedlili, i uczynili go królem nad Damaszkiem.
25 Był on przeciwnikiem Izraela przez wszystkie dni Salomona, oprócz tego zła, jakie wyrządził Hadad, który czuł odrazę do Izraela, a władał nad Aramem.
Wróg wewnętrzny — buntownik Jeroboam Efraimita
26 Również Jeroboam, syn Nebata, Efraimita z Seredy, którego matka nazywała się Serua i była wdową, dworzanin Salomona, zbuntował się przeciwko królowi,
27 Powodem zaś buntu było to: Salomon budował twierdzę Millo, aby wypełnić wyłom w murze wokoło Miasta Dawida, swego ojca.
28 Ów Jeroboam zaś był mężem obrotnym; toteż gdy Salomon zobaczył, że młodzieniec ten dobrze wykonuje swoją pracę, ustanowił go nadzorcą nad całą robotą pańszczyźnianą plemienia Józefa.
Prorok Achiasz z Sylo
29 W tym czasie wyszedł raz Jeroboam z Jeruzalemu i spotkał go na drodze prorok Achiasz z Sylo, który miał na sobie nowy płaszcz; a byli na polu sami.
30 Wtedy pochwycił Achiasz ten nowy płaszcz, który miał na sobie, podarł go na dwanaście kawałków
31 I rzekł do Jeroboama: Weź sobie dziesięć kawałków! Tak bowiem mówi Pan, Bóg Izraela: Oto Ja wyrywam królestwo z ręki Salomona i tobie daję dziesięć plemion.
32 Jemu pozostanie jedno plemię przez wzgląd na mojego sługę Dawida i przez wzgląd na Jeruzalem, miasto, które wybrałem ze wszystkich plemion Izraela,
33 Dlatego że opuścił mnie i oddawał pokłon Asztarcie, bogini Sydończyków, i Kemoszowi, bogu Moabu, i Milkomowi, bogu Ammonitów, a nie postępował moją drogą, czyniąc to, co prawe w moich oczach, i według moich ustaw i praw, jak to czynił Dawid, jego ojciec.
34 Nie wyrwę już teraz całego królestwa z jego ręki; pozostawię go władcą po wszystkie dni jego życia przez wzgląd na Dawida, mojego sługę, którego wybrałem i który przestrzegał moich przykazań i ustaw.
35 Wyrwę natomiast królestwo z ręki jego syna, a tobie dam dziesięć plemion.
36 Jego synowi zaś dam jedno plemię, aby Dawid, mój sługa, miał na zawsze pochodnię przede mną w Jeruzalemie, mieście, które sobie wybrałem, aby tam złożyć swoje imię.
37 Ciebie zaś wezmę i będziesz panował nad wszystkim, czego zapragnie twoja dusza, i zostaniesz królem nad Izraelem.
38 Jeśli więc słuchać będziesz wszystkiego, co ci nakazuję, i kroczyć będziesz moimi drogami, i czynić to, co prawe w moich oczach, przestrzegając moich ustaw i przykazań, jak czynił Dawid, sługa mój, wtedy Ja będę z tobą i zbuduję ci dom trwały, jak zbudowałem Dawidowi, i oddam ci Izraela.
39 Ród Dawida natomiast przez to upokorzę, wszakże nie na zawsze.
40 Wtedy Salomon usiłował pozbawić życia Jeroboama, lecz Jeroboam zerwał się i uciekł do Egiptu do Szyszaka, króla egipskiego, i pozostał w Egipcie aż do śmierci Salomona.
Śmierć i pogrzeb Salomona
41 Co zaś dotyczy pozostałych spraw Salomona i tego, co zdziałał, oraz jego mądrości, wszystko to zapisane jest w Księdze Dziejów Salomona.
42 Salomon panował jako król w Jeruzalemie nad całym Izraelem czterdzieści lat.
43 I zasnął Salomon z ojcami swymi, i został pochowany w Mieście Dawida, swego ojca, a po nim został królem jego syn Rechabeam.