Jozjasz
1 Pamięć o Jozjaszu jest jak mieszane kadzidło,
sporządzone staraniem zielarza.
Jest ona jak miód w każdych ustach
lub jak muzyka na uczcie z winem.
2 Został on posłany, by nawrócić lud,
i wymazać obrzydliwości bezprawia.
3 Swoje serce skierował do Pana,
w dniach niesprawiedliwości umocnił pobożność.
Jeremiasz
4 Oprócz Dawida, Ezechiasza i Jozjasza
wszyscy dopuścili się przestępstwa.
Porzucili przecież Prawo Najwyższego
i wyginęli królowie Judy.
5 Swoją potęgę bowiem oddali innym,
a chwałę obcym narodom.
6 Ci spalili wybrane miasto świątyni
i spustoszyli jego ulice,
7 zgodnie z proroctwem Jeremiasza.
Skrzywdzili go bowiem swoi,
chociaż w łonie matki został poświęcony na proroka,
aby wykorzeniać, krzywdzić i niszczyć,
jak też budować i sadzić.
Ezechiel
8 Ezechiel miał widzenie Chwały,
która ukazała mu się na rydwanie cherubów.
9 Wśród burzy wspomniał o wrogach,
lecz był dobry dla idących drogą prawą.
Dwunastu proroków
10 Także kości dwunastu proroków
niech rozkwitną na swoich miejscach.
Pocieszali bowiem Jakuba
i wybawiali go ufną nadzieją.
Zorobabel i Jozue
11 Jak uczcimy Zorobabela?
On jest jak pierścień na prawej ręce.
12 Podobnie Jozuego, syna Josadaka.
Oni za swoich dni zbudowali Dom,
wznieśli Panu świętą świątynię,
przygotowaną na wieczną chwałę.
Nehemiasz
13 Jeszcze większa jest pamięć o Nehemiaszu,
który podźwignął nam zrujnowane mury,
uczynił na nowo bramy i zasuwy,
odbudował nasze domy.
Wielcy ojcowie starożytności
14 Nikt jednak ze stworzonych na ziemi nie był jak Henoch,
który został uniesiony z ziemi.
15 Nikt też nie narodził się taki, jak Józef,
przywódca braci, oparcie ludu,
którego kości przez Boga zostały nawiedzone.
16 Ludzie sławili Sema i Seta,
lecz Adam przewyższył wszystkich żyjących.
Jozjasz
1 Pamięć o Jozjaszu jest jak mieszane kadzidło,
sporządzone staraniem zielarza.
Jest ona jak miód w każdych ustach
lub jak muzyka na uczcie z winem.
2 Został on posłany, by nawrócić lud,
i wymazać obrzydliwości bezprawia.
3 Swoje serce skierował do Pana,
w dniach niesprawiedliwości umocnił pobożność.
Jeremiasz
4 Oprócz Dawida, Ezechiasza i Jozjasza
wszyscy dopuścili się przestępstwa.
Porzucili przecież Prawo Najwyższego
i wyginęli królowie Judy.
5 Swoją potęgę bowiem oddali innym,
a chwałę obcym narodom.
6 Ci spalili wybrane miasto świątyni
i spustoszyli jego ulice,
7 zgodnie z proroctwem Jeremiasza.
Skrzywdzili go bowiem swoi,
chociaż w łonie matki został poświęcony na proroka,
aby wykorzeniać, krzywdzić i niszczyć,
jak też budować i sadzić.
Ezechiel
8 Ezechiel miał widzenie Chwały,
która ukazała mu się na rydwanie cherubów.
9 Wśród burzy wspomniał o wrogach,
lecz był dobry dla idących drogą prawą.
Dwunastu proroków
10 Także kości dwunastu proroków
niech rozkwitną na swoich miejscach.
Pocieszali bowiem Jakuba
i wybawiali go ufną nadzieją.
Zorobabel i Jozue
11 Jak uczcimy Zorobabela?
On jest jak pierścień na prawej ręce.
12 Podobnie Jozuego, syna Josadaka.
Oni za swoich dni zbudowali Dom,
wznieśli Panu świętą świątynię,
przygotowaną na wieczną chwałę.
Nehemiasz
13 Jeszcze większa jest pamięć o Nehemiaszu,
który podźwignął nam zrujnowane mury,
uczynił na nowo bramy i zasuwy,
odbudował nasze domy.
Wielcy ojcowie starożytności
14 Nikt jednak ze stworzonych na ziemi nie był jak Henoch,
który został uniesiony z ziemi.
15 Nikt też nie narodził się taki, jak Józef,
przywódca braci, oparcie ludu,
którego kości przez Boga zostały nawiedzone.
16 Ludzie sławili Sema i Seta,
lecz Adam przewyższył wszystkich żyjących.