1 Synu, nie pozbawiaj życia ubogiego,
nie każ czekać oczom proszących.
2 Nie zasmucaj łaknącej duszy,
nie rozdrażniaj człowieka pogrążonego w biedzie.
3 Nie podburzaj rozgniewanego serca,
nie ociągaj się ze wsparciem dla potrzebującego.
4 Nie odpychaj błagającego, który jest w ucisku,
nie odwracaj swojej twarzy od ubogiego.
5 Nie zamykaj oczu na prośbę biednego
i nie dawaj mu powodu, aby cię przeklinał.
6 Kiedy bowiem złorzeczy ci w goryczy swojej duszy,
Ten, który go stworzył, wysłucha jego prośbę.
7 Zabiegaj o przychylność zgromadzenia
i pochylaj głowę przed dostojnikiem.
8 Z uwagą słuchaj biednego,
odpowiadaj mu spokojnie i łagodnie.
9 Wyrwij krzywdzonego z rąk niesprawiedliwych,
w swoich sądach nie bądź małoduszny.
10 Bądź dla sierot jak ojciec,
a dla ich matki jak ten, kto zastępuje męża.
Wtedy staniesz się niczym syn Najwyższego
i On cię pokocha bardziej niż twoja matka.
Mądrość pouczająca
11 Mądrość wywyższyła swoich synów,
wstawia się za tymi, którzy jej szukają.
12 Ten, kto ją kocha, kocha życie,
napełnią się radością ci, którzy szukają jej od rana.
13 Ten, kto ją posiada, odziedziczy chwałę
gdziekolwiek wejdzie, Pan mu pobłogosławi.
14 Ci, którzy jej służą, oddają cześć Świętemu,
Pan kocha tych, którzy ją kochają.
15 Ten, kto jest jej posłuszny, będzie sądził narody,
kto się jej oddaje, zamieszka bezpiecznie.
16 Jeśli jej zaufa, to ją odziedziczy,
jego potomstwo będzie ją posiadać.
17 Najpierw pójdzie z nim krętymi ścieżkami,
sprowadzi na niego strach i trwogę,
będzie go dręczyć swoim wychowaniem,
aż do chwili, gdy zaufa jego duszy
i sprawdzi go według własnych wymagań.
18 Potem znów do niego powróci i go rozweseli,
odkryje mu swoje tajemnice.
19 Jeśliby zbłądził, ona go opuści
i pozwoli mu upaść.
Wstyd i godność
20 Zważ na właściwy czas i chroń się przed złem,
a nie powstydzisz się samego siebie.
21 Jest bowiem wstyd, który sprowadza grzech,
oraz wstyd, który jest chlubą i darem.
22 Nie bądź stronniczy wbrew samemu sobie
i nie wstydź się na swoją zgubę,
23 nie powstrzymuj mowy, kiedy jest potrzebna.
24 W mowie bowiem rozpoznaje się mądrość,
a wychowanie w tym, co wypowie język.
25 Nie zaprzeczaj prawdzie,
a wstydź się raczej braku wychowania.
26 Nie wstydź się wyznawać swoich grzechów
i nie powstrzymuj nurtu rzeki.
27 Nie płaszcz się przed głupim człowiekiem,
nie miej względów dla dostojnika.
28 Aż do śmierci zmagaj się o prawdę,
a Pan Bóg będzie walczył za ciebie.
29 Nie bądź zuchwały w języku,
a ociężały i leniwy w czynach.
30 Nie udawaj lwa we własnym domu,
i nie bądź podejrzliwy wobec swoich sług.
31 Nie wyciągaj ręki do brania
i nie zaciskaj jej przy oddawaniu.
1 Synu, nie pozbawiaj życia ubogiego,
nie każ czekać oczom proszących.
2 Nie zasmucaj łaknącej duszy,
nie rozdrażniaj człowieka pogrążonego w biedzie.
3 Nie podburzaj rozgniewanego serca,
nie ociągaj się ze wsparciem dla potrzebującego.
4 Nie odpychaj błagającego, który jest w ucisku,
nie odwracaj swojej twarzy od ubogiego.
5 Nie zamykaj oczu na prośbę biednego
i nie dawaj mu powodu, aby cię przeklinał.
6 Kiedy bowiem złorzeczy ci w goryczy swojej duszy,
Ten, który go stworzył, wysłucha jego prośbę.
7 Zabiegaj o przychylność zgromadzenia
i pochylaj głowę przed dostojnikiem.
8 Z uwagą słuchaj biednego,
odpowiadaj mu spokojnie i łagodnie.
9 Wyrwij krzywdzonego z rąk niesprawiedliwych,
w swoich sądach nie bądź małoduszny.
10 Bądź dla sierot jak ojciec,
a dla ich matki jak ten, kto zastępuje męża.
Wtedy staniesz się niczym syn Najwyższego
i On cię pokocha bardziej niż twoja matka.
Mądrość pouczająca
11 Mądrość wywyższyła swoich synów,
wstawia się za tymi, którzy jej szukają.
12 Ten, kto ją kocha, kocha życie,
napełnią się radością ci, którzy szukają jej od rana.
13 Ten, kto ją posiada, odziedziczy chwałę
gdziekolwiek wejdzie, Pan mu pobłogosławi.
14 Ci, którzy jej służą, oddają cześć Świętemu,
Pan kocha tych, którzy ją kochają.
15 Ten, kto jest jej posłuszny, będzie sądził narody,
kto się jej oddaje, zamieszka bezpiecznie.
16 Jeśli jej zaufa, to ją odziedziczy,
jego potomstwo będzie ją posiadać.
17 Najpierw pójdzie z nim krętymi ścieżkami,
sprowadzi na niego strach i trwogę,
będzie go dręczyć swoim wychowaniem,
aż do chwili, gdy zaufa jego duszy
i sprawdzi go według własnych wymagań.
18 Potem znów do niego powróci i go rozweseli,
odkryje mu swoje tajemnice.
19 Jeśliby zbłądził, ona go opuści
i pozwoli mu upaść.
Wstyd i godność
20 Zważ na właściwy czas i chroń się przed złem,
a nie powstydzisz się samego siebie.
21 Jest bowiem wstyd, który sprowadza grzech,
oraz wstyd, który jest chlubą i darem.
22 Nie bądź stronniczy wbrew samemu sobie
i nie wstydź się na swoją zgubę,
23 nie powstrzymuj mowy, kiedy jest potrzebna.
24 W mowie bowiem rozpoznaje się mądrość,
a wychowanie w tym, co wypowie język.
25 Nie zaprzeczaj prawdzie,
a wstydź się raczej braku wychowania.
26 Nie wstydź się wyznawać swoich grzechów
i nie powstrzymuj nurtu rzeki.
27 Nie płaszcz się przed głupim człowiekiem,
nie miej względów dla dostojnika.
28 Aż do śmierci zmagaj się o prawdę,
a Pan Bóg będzie walczył za ciebie.
29 Nie bądź zuchwały w języku,
a ociężały i leniwy w czynach.
30 Nie udawaj lwa we własnym domu,
i nie bądź podejrzliwy wobec swoich sług.
31 Nie wyciągaj ręki do brania
i nie zaciskaj jej przy oddawaniu.