1 Szczęśliwy jest człowiek, który nie potknął się w mowie
i nie musi się dręczyć żalem za swoje grzechy.
2 Szczęśliwy jest ten, którego nie potępia własne sumienie
i który nie stracił nadziei.
3 Jaką korzyść przynosi skąpemu bogactwo,
po co zawistnemu człowiekowi majątek?
4 Ten, kto gromadzi, odbierając sobie, zbiera dla innych,
gdyż inni będą się sycić jego dobrami.
5 Czy ten, kto jest zły dla siebie, dla kogoś będzie dobry?
On nie umie cieszyć się nawet swoim majątkiem.
6 Nie ma gorszego od tego, który jest skąpy dla siebie
i taka jest zapłata za jego przewrotność:
7 Jeśli nawet czyni jakieś dobro, to przez zapomnienie,
a na koniec i tak wyjawi swoją przewrotność.
8 Zły jest ten, kto zazdrości wzrokiem,
odwraca twarz i nie zważa na innych.
9 Oko chciwca nie zadowala się częścią,
a przewrotna niesprawiedliwość wysusza duszę.
10 Złe oko zazdrości chleba
– brakuje go na jego stole.
Zarządzanie bogactwem
11 Synu, używaj dobrze tego, co posiadasz
i godnie przynoś Panu dary.
12 Pamiętaj, że śmierć nie zwleka,
a postanowienie Hadesu nie jest ci znane.
13 Zanim umrzesz, czyń dobro przyjacielowi,
w miarę możliwości bądź dla niego hojny.
14 Nie pozbawiaj siebie dni szczęśliwych,
niech ci nie umknie nic z dobrych pragnień.
15 Czy nie innym pozostawisz swoje bolączki,
a swoje trudy komu losem przypadną?
16 Dawaj i bierz, ciesz się swoim życiem,
w Hadesie bowiem na próżno szukać rozkoszy.
17 Każde ciało starzeje się jak ubranie
– odwieczne przymierze bowiem mówi: Z pewnością umrzesz.
18 Jak korona gęstego drzewa
– jedne liście zrzuca, gdy inne wyrastają,
tak pokolenie ciała i krwi
– jedno umiera, gdy inne dopiero się rodzi.
19 Każde dzieło doczesne przemija,
a ten, kto je czyni, wraz z nim odejdzie.
Szczęście mędrca
20 Szczęśliwy jest człowiek, który rozmyśla o mądrości
i radzi się swojego rozumu.
21 Rozważa on w swoim sercu drogi mądrości
i zastanawia się nad jej tajemnicami.
22 Ty także wyjdź za nią jak tropiciel
i na jej drogach zastawiaj zasadzkę.
23 Kto bowiem zagląda przez jej okna,
nasłuchuje również przy jej drzwiach.
24 Kto mieszka blisko jej domu,
wbije również kołek w jej ściany,
25 rozbije swój namiot obok niej
i zamieszka w miejscu pełnym dóbr.
26 Umieści swoje dzieci pod jej osłoną,
znajdzie schronienie pod jej gałęziami.
27 Ona zasłoni go przed upałem,
on zaś zamieszka w jej chwale.
1 Szczęśliwy jest człowiek, który nie potknął się w mowie
i nie musi się dręczyć żalem za swoje grzechy.
2 Szczęśliwy jest ten, którego nie potępia własne sumienie
i który nie stracił nadziei.
3 Jaką korzyść przynosi skąpemu bogactwo,
po co zawistnemu człowiekowi majątek?
4 Ten, kto gromadzi, odbierając sobie, zbiera dla innych,
gdyż inni będą się sycić jego dobrami.
5 Czy ten, kto jest zły dla siebie, dla kogoś będzie dobry?
On nie umie cieszyć się nawet swoim majątkiem.
6 Nie ma gorszego od tego, który jest skąpy dla siebie
i taka jest zapłata za jego przewrotność:
7 Jeśli nawet czyni jakieś dobro, to przez zapomnienie,
a na koniec i tak wyjawi swoją przewrotność.
8 Zły jest ten, kto zazdrości wzrokiem,
odwraca twarz i nie zważa na innych.
9 Oko chciwca nie zadowala się częścią,
a przewrotna niesprawiedliwość wysusza duszę.
10 Złe oko zazdrości chleba
– brakuje go na jego stole.
Zarządzanie bogactwem
11 Synu, używaj dobrze tego, co posiadasz
i godnie przynoś Panu dary.
12 Pamiętaj, że śmierć nie zwleka,
a postanowienie Hadesu nie jest ci znane.
13 Zanim umrzesz, czyń dobro przyjacielowi,
w miarę możliwości bądź dla niego hojny.
14 Nie pozbawiaj siebie dni szczęśliwych,
niech ci nie umknie nic z dobrych pragnień.
15 Czy nie innym pozostawisz swoje bolączki,
a swoje trudy komu losem przypadną?
16 Dawaj i bierz, ciesz się swoim życiem,
w Hadesie bowiem na próżno szukać rozkoszy.
17 Każde ciało starzeje się jak ubranie
– odwieczne przymierze bowiem mówi: Z pewnością umrzesz.
18 Jak korona gęstego drzewa
– jedne liście zrzuca, gdy inne wyrastają,
tak pokolenie ciała i krwi
– jedno umiera, gdy inne dopiero się rodzi.
19 Każde dzieło doczesne przemija,
a ten, kto je czyni, wraz z nim odejdzie.
Szczęście mędrca
20 Szczęśliwy jest człowiek, który rozmyśla o mądrości
i radzi się swojego rozumu.
21 Rozważa on w swoim sercu drogi mądrości
i zastanawia się nad jej tajemnicami.
22 Ty także wyjdź za nią jak tropiciel
i na jej drogach zastawiaj zasadzkę.
23 Kto bowiem zagląda przez jej okna,
nasłuchuje również przy jej drzwiach.
24 Kto mieszka blisko jej domu,
wbije również kołek w jej ściany,
25 rozbije swój namiot obok niej
i zamieszka w miejscu pełnym dóbr.
26 Umieści swoje dzieci pod jej osłoną,
znajdzie schronienie pod jej gałęziami.
27 Ona zasłoni go przed upałem,
on zaś zamieszka w jej chwale.