PSALM 79 [78]
Nad gruzami Jerozolimy
1 Psalm Asafa.
Boże, narody wtargnęły do Twojego dziedzictwa,
zbezcześciły Twoją świątynię,
Jerozolimę obróciły w ruinę.
2 Rzuciły trupy Twoich sług na żer ptakom,
a ciała Twoich pobożnych dzikim zwierzętom.
3 Rozlali ich krew, jak wodę, wokół Jerozolimy
– nie było komu ich grzebać.
4 Staliśmy się pośmiewiskiem dla naszych sąsiadów,
szyderstwem i drwiną dla wszystkich wokoło.
5 Jak długo, Panie? Czy wiecznie będziesz się gniewał,
czy Twoja zapalczywość będzie płonąć jak ogień?
6 Wylej swój gniew na narody, które Ciebie nie znają,
na królestwa, które nie wzywały Twojego imienia!
7 To oni pożarli Jakuba
i spustoszyli jego siedzibę.
8 Nie pamiętaj nam win naszych przodków,
niech szybko spłynie na nas Twoje miłosierdzie,
bo jesteśmy bardzo słabi.
9 Wspomóż nas, Boże, nasz wybawco,
dla chwały Twojego imienia!
Ocal nas i odpuść nasze grzechy
przez wzgląd na Twoje imię.
10 Dlaczego mają mówić narody:
Gdzie jest ich Bóg?
Niech wieść o pomście za przelanie krwi sług Twoich
rozejdzie się na naszych oczach wśród narodów,
11 niech dojdzie do Ciebie jęk uwięzionych.
Skazanych na śmierć uwolnij potęgą Twojego ramienia
12 i odpłać naszym sąsiadom siedmiokrotnie
za zniewagę, którą Ci wyrządzili, Panie.
13 My zaś, lud Twój, owce Twojego pastwiska,
będziemy Cię wielbić na wieki
i z pokolenia na pokolenie głosić Twoją chwałę.
PSALM 79 [78]
Nad gruzami Jerozolimy
1 Psalm Asafa.
Boże, narody wtargnęły do Twojego dziedzictwa,
zbezcześciły Twoją świątynię,
Jerozolimę obróciły w ruinę.
2 Rzuciły trupy Twoich sług na żer ptakom,
a ciała Twoich pobożnych dzikim zwierzętom.
3 Rozlali ich krew, jak wodę, wokół Jerozolimy
– nie było komu ich grzebać.
4 Staliśmy się pośmiewiskiem dla naszych sąsiadów,
szyderstwem i drwiną dla wszystkich wokoło.
5 Jak długo, Panie? Czy wiecznie będziesz się gniewał,
czy Twoja zapalczywość będzie płonąć jak ogień?
6 Wylej swój gniew na narody, które Ciebie nie znają,
na królestwa, które nie wzywały Twojego imienia!
7 To oni pożarli Jakuba
i spustoszyli jego siedzibę.
8 Nie pamiętaj nam win naszych przodków,
niech szybko spłynie na nas Twoje miłosierdzie,
bo jesteśmy bardzo słabi.
9 Wspomóż nas, Boże, nasz wybawco,
dla chwały Twojego imienia!
Ocal nas i odpuść nasze grzechy
przez wzgląd na Twoje imię.
10 Dlaczego mają mówić narody:
Gdzie jest ich Bóg?
Niech wieść o pomście za przelanie krwi sług Twoich
rozejdzie się na naszych oczach wśród narodów,
11 niech dojdzie do Ciebie jęk uwięzionych.
Skazanych na śmierć uwolnij potęgą Twojego ramienia
12 i odpłać naszym sąsiadom siedmiokrotnie
za zniewagę, którą Ci wyrządzili, Panie.
13 My zaś, lud Twój, owce Twojego pastwiska,
będziemy Cię wielbić na wieki
i z pokolenia na pokolenie głosić Twoją chwałę.