PSALM 45 [44]
Pieśń weselna dla pomazańca Bożego
1 Przewodnikowi chóru. Na melodię „Szoszannim”.
Synów Koracha. Pieśń pouczająca. Pieśń miłosna.
2 Moje serce przepełnia dobre słowo,
opowiem swe czyny królowi.
Niech język mój będzie jak rylec biegłego pisarza.
3 Jesteś najpiękniejszy spośród ludzi,
wdzięk rozlał się na twoich wargach,
więc Bóg pobłogosławił cię na wieki.
4 Bohaterze, przypasz do biodra swój miecz,
swoją chlubę i ozdobę!
5 Niech ci się szczęści,
ruszaj na rydwanie
w imię prawdy i sprawiedliwej łagodności!
Niech twoja prawica dokona wielkich czynów!
6 Twoje strzały są ostre,
narody padają do twoich stóp,
wrogowie króla upadają na duchu.
7 Twój tron, Boże, trwa na wieki,
berło sprawiedliwe jest berłem Twojego królestwa.
8 Ukochałeś sprawiedliwość,
a znienawidziłeś bezprawie,
dlatego Bóg, twój Bóg, namaścił ciebie
olejkiem radości hojniej niż twoich towarzyszy.
9 Twoje szaty pachną mirrą, aloesem i kasją,
w pałacach z kości słoniowej rozweselają cię harfy.
10 Córki królewskie są przed twoim majestatem,
królowa w złocie z Ofiru stoi po twojej prawicy.
11 Słuchaj, córko, spójrz i nadstaw ucha,
zapomnij o twoim ludzie i domu twojego ojca!
12 Król pragnie twego piękna,
bo on jest twoim panem.
Oddaj mu pokłon!
13 Córka Tyru przyjdzie z darami,
najmożniejsi z ludzi ukorzą się przed twoim obliczem.
14 Oto w przepychu córka króla wchodzi do komnaty,
jej suknia złotem tkana.
15 We wzorzystej szacie wiodą ją do króla,
za nią dziewice, jej druhny, prowadzą do ciebie.
16 Wiodą je z radością i weselem,
wprowadzają do królewskiego pałacu.
17 Niech twoi synowie zajmą miejsce twoich przodków,
ustanowisz ich książętami na całej ziemi.
18 Chcę upamiętnić twoje imię we wszystkich pokoleniach,
dlatego ludy będą cię wysławiały po wieki wieków.
PSALM 45 [44]
Pieśń weselna dla pomazańca Bożego
1 Przewodnikowi chóru. Na melodię „Szoszannim”.
Synów Koracha. Pieśń pouczająca. Pieśń miłosna.
2 Moje serce przepełnia dobre słowo,
opowiem swe czyny królowi.
Niech język mój będzie jak rylec biegłego pisarza.
3 Jesteś najpiękniejszy spośród ludzi,
wdzięk rozlał się na twoich wargach,
więc Bóg pobłogosławił cię na wieki.
4 Bohaterze, przypasz do biodra swój miecz,
swoją chlubę i ozdobę!
5 Niech ci się szczęści,
ruszaj na rydwanie
w imię prawdy i sprawiedliwej łagodności!
Niech twoja prawica dokona wielkich czynów!
6 Twoje strzały są ostre,
narody padają do twoich stóp,
wrogowie króla upadają na duchu.
7 Twój tron, Boże, trwa na wieki,
berło sprawiedliwe jest berłem Twojego królestwa.
8 Ukochałeś sprawiedliwość,
a znienawidziłeś bezprawie,
dlatego Bóg, twój Bóg, namaścił ciebie
olejkiem radości hojniej niż twoich towarzyszy.
9 Twoje szaty pachną mirrą, aloesem i kasją,
w pałacach z kości słoniowej rozweselają cię harfy.
10 Córki królewskie są przed twoim majestatem,
królowa w złocie z Ofiru stoi po twojej prawicy.
11 Słuchaj, córko, spójrz i nadstaw ucha,
zapomnij o twoim ludzie i domu twojego ojca!
12 Król pragnie twego piękna,
bo on jest twoim panem.
Oddaj mu pokłon!
13 Córka Tyru przyjdzie z darami,
najmożniejsi z ludzi ukorzą się przed twoim obliczem.
14 Oto w przepychu córka króla wchodzi do komnaty,
jej suknia złotem tkana.
15 We wzorzystej szacie wiodą ją do króla,
za nią dziewice, jej druhny, prowadzą do ciebie.
16 Wiodą je z radością i weselem,
wprowadzają do królewskiego pałacu.
17 Niech twoi synowie zajmą miejsce twoich przodków,
ustanowisz ich książętami na całej ziemi.
18 Chcę upamiętnić twoje imię we wszystkich pokoleniach,
dlatego ludy będą cię wysławiały po wieki wieków.