PSALM 42 [41]
PSALMYKSIĘGA DRUGA
Tęsknota za Bogiem i świątynią
1 Przewodnikowi chóru. Pieśń pouczająca. Synów Koracha.
2 Jak łania pragnie wody ze strumieni,
tak moja dusza pragnie Ciebie, Boże.
3 Moja dusza tęskni za Bogiem, Bogiem żywym
– kiedy przyjdę i ujrzę oblicze Boga?
4 Łzy stały się moim pożywieniem we dnie i w nocy,
gdy cały dzień mnie pytają: Gdzie jest twój Bóg?
5 Moja dusza rozczula się, gdy wspominam,
jak kroczyłem w tłumie, idąc do domu Bożego,
wśród głosów radości i dziękczynienia świątecznego orszaku.
6 Dlaczego się smucisz, moja duszo,
czemu się we mnie trwożysz?
Zaufaj Bogu, bo jeszcze będę Go sławił
– On jest moim zbawieniem i Bogiem!
7 Moja dusza dręczy się we mnie,
więc wspominam Cię z ziemi Jordanu i Hermonu, z góry Misar.
8 Otchłań wzywa otchłań hukiem Twoich wodospadów,
wszystkie fale i nawałnice przewaliły się nade mną.
9 W dzień okazuje mi Pan swoją łaskę,
a w nocy Mu śpiewam
i modlę się do Boga mojego życia.
10 Mówię do Boga: Opoko moja, dlaczego mnie zapomniałeś?
Czemu chodzę smutny, czemu wróg mnie gnębi?
11 Obelgi moich wrogów kruszą mi kości,
gdy cały dzień mnie pytają: Gdzie jest twój Bóg?
12 Dlaczego się smucisz, moja duszo,
czemu się we mnie trwożysz?
Zaufaj Bogu, bo jeszcze będę Go sławił
– On jest moim zbawieniem i Bogiem!
PSALM 42 [41]
PSALMYKSIĘGA DRUGA
Tęsknota za Bogiem i świątynią
1 Przewodnikowi chóru. Pieśń pouczająca. Synów Koracha.
2 Jak łania pragnie wody ze strumieni,
tak moja dusza pragnie Ciebie, Boże.
3 Moja dusza tęskni za Bogiem, Bogiem żywym
– kiedy przyjdę i ujrzę oblicze Boga?
4 Łzy stały się moim pożywieniem we dnie i w nocy,
gdy cały dzień mnie pytają: Gdzie jest twój Bóg?
5 Moja dusza rozczula się, gdy wspominam,
jak kroczyłem w tłumie, idąc do domu Bożego,
wśród głosów radości i dziękczynienia świątecznego orszaku.
6 Dlaczego się smucisz, moja duszo,
czemu się we mnie trwożysz?
Zaufaj Bogu, bo jeszcze będę Go sławił
– On jest moim zbawieniem i Bogiem!
7 Moja dusza dręczy się we mnie,
więc wspominam Cię z ziemi Jordanu i Hermonu, z góry Misar.
8 Otchłań wzywa otchłań hukiem Twoich wodospadów,
wszystkie fale i nawałnice przewaliły się nade mną.
9 W dzień okazuje mi Pan swoją łaskę,
a w nocy Mu śpiewam
i modlę się do Boga mojego życia.
10 Mówię do Boga: Opoko moja, dlaczego mnie zapomniałeś?
Czemu chodzę smutny, czemu wróg mnie gnębi?
11 Obelgi moich wrogów kruszą mi kości,
gdy cały dzień mnie pytają: Gdzie jest twój Bóg?
12 Dlaczego się smucisz, moja duszo,
czemu się we mnie trwożysz?
Zaufaj Bogu, bo jeszcze będę Go sławił
– On jest moim zbawieniem i Bogiem!