1 Mądra kobieta swój dom buduje,
głupia burzy go własnymi rękami.
2 Kto postępuje uczciwie, boi się Pana,
gardzi Nim, kto chodzi krętymi drogami.
3 Z ust głupiego wyrasta pycha,
mądrych strzegą ich wargi.
4 Gdzie nie ma bydła, żłób jest pusty,
gdy wół silny, plon jest obfity.
5 Wierny świadek nie kłamie,
fałszywy – szerzy kłamstwa.
6 Szyderca szuka mądrości i jej nie znajduje,
rozumnemu wiedza przychodzi łatwo.
7 Odejdź od człowieka głupiego,
bo nie usłyszysz słów rozumnych.
8 Mądrością przezornego – zrozumienie własnej drogi,
głupotą głupców – zwodzenie.
9 Głupcy szydzą z winy,
przychylność jest pośród prawych.
10 Serce zna własną gorycz,
jego radości nie podziela obcy.
11 Dom niegodziwych będzie zburzony,
namiot prawych rozkwitnie.
12 Bywa, że komuś droga wydaje się słuszna,
ostatecznie jednak należy do dróg śmierci.
13 Nawet i w śmiechu serce może cierpieć,
a radość skończyć się smutkiem.
14 Niewierne serce nasyci się swoim postępowaniem,
a człowiek dobry – swoim.
15 Bezmyślny wierzy każdemu słowu,
roztropny zważa na swe kroki.
16 Mądry boi się i unika zła,
głupiec jest bezczelny i zarozumiały.
17 Porywczy popełnia głupstwa,
przebiegły będzie znienawidzony.
18 Nierozumni dziedziczą głupotę,
roztropni zdobędą koronę wiedzy.
19 Źli chylą czoło przed dobrymi,
niegodziwi – w bramach sprawiedliwego.
20 Biedny jest znienawidzony nawet przez bliskiego,
bogaty ma wielu przyjaciół.
21 Kto gardzi bliźnim, grzeszy,
szczęśliwy, kto się lituje nad ubogimi.
22 Czy nie błądzą ci, którzy zamierzają czynić zło?
Łaska i wierność dla tych, którzy zamierzają czynić dobro.
23 Każdy wysiłek przynosi zysk,
same słowa prowadzą tylko do nędzy.
24 Koroną mędrców są ich bogactwa,
głupota głupców jest głupotą.
25 Prawdomówny świadek ratuje życie,
fałszywy zionie kłamstwami.
26 W bojaźni Pana jest wielka pewność,
Jego dzieci znajdą w niej schronienie.
27 Bojaźń Pana jest źródłem życia,
pozwala uniknąć sideł śmierci.
28 Chwałą króla jest liczny lud,
gdy ludu nie ma, władcy grozi zguba.
29 Cierpliwy jest bardzo roztropny,
porywczy ujawnia własną głupotę.
30 Spokojne serce jest życiem ciała,
zazdrość jest próchnicą kości.
31 Kto uciska biednego, znieważa jego Stwórcę,
czci Go ten, kto lituje się nad ubogim.
32 Niegodziwy upada przez własne występki,
sprawiedliwy ma nadzieję nawet w śmierci.
33 W sercu rozumnego przebywa mądrość,
pośród głupców pozwala się rozpoznać.
34 Sprawiedliwość wywyższa naród,
grzech jest hańbą ludów.
35 Król jest przychylny dla roztropnego sługi,
gniewa się na tego, kto postępuje haniebnie.
1 Mądra kobieta swój dom buduje,
głupia burzy go własnymi rękami.
2 Kto postępuje uczciwie, boi się Pana,
gardzi Nim, kto chodzi krętymi drogami.
3 Z ust głupiego wyrasta pycha,
mądrych strzegą ich wargi.
4 Gdzie nie ma bydła, żłób jest pusty,
gdy wół silny, plon jest obfity.
5 Wierny świadek nie kłamie,
fałszywy – szerzy kłamstwa.
6 Szyderca szuka mądrości i jej nie znajduje,
rozumnemu wiedza przychodzi łatwo.
7 Odejdź od człowieka głupiego,
bo nie usłyszysz słów rozumnych.
8 Mądrością przezornego – zrozumienie własnej drogi,
głupotą głupców – zwodzenie.
9 Głupcy szydzą z winy,
przychylność jest pośród prawych.
10 Serce zna własną gorycz,
jego radości nie podziela obcy.
11 Dom niegodziwych będzie zburzony,
namiot prawych rozkwitnie.
12 Bywa, że komuś droga wydaje się słuszna,
ostatecznie jednak należy do dróg śmierci.
13 Nawet i w śmiechu serce może cierpieć,
a radość skończyć się smutkiem.
14 Niewierne serce nasyci się swoim postępowaniem,
a człowiek dobry – swoim.
15 Bezmyślny wierzy każdemu słowu,
roztropny zważa na swe kroki.
16 Mądry boi się i unika zła,
głupiec jest bezczelny i zarozumiały.
17 Porywczy popełnia głupstwa,
przebiegły będzie znienawidzony.
18 Nierozumni dziedziczą głupotę,
roztropni zdobędą koronę wiedzy.
19 Źli chylą czoło przed dobrymi,
niegodziwi – w bramach sprawiedliwego.
20 Biedny jest znienawidzony nawet przez bliskiego,
bogaty ma wielu przyjaciół.
21 Kto gardzi bliźnim, grzeszy,
szczęśliwy, kto się lituje nad ubogimi.
22 Czy nie błądzą ci, którzy zamierzają czynić zło?
Łaska i wierność dla tych, którzy zamierzają czynić dobro.
23 Każdy wysiłek przynosi zysk,
same słowa prowadzą tylko do nędzy.
24 Koroną mędrców są ich bogactwa,
głupota głupców jest głupotą.
25 Prawdomówny świadek ratuje życie,
fałszywy zionie kłamstwami.
26 W bojaźni Pana jest wielka pewność,
Jego dzieci znajdą w niej schronienie.
27 Bojaźń Pana jest źródłem życia,
pozwala uniknąć sideł śmierci.
28 Chwałą króla jest liczny lud,
gdy ludu nie ma, władcy grozi zguba.
29 Cierpliwy jest bardzo roztropny,
porywczy ujawnia własną głupotę.
30 Spokojne serce jest życiem ciała,
zazdrość jest próchnicą kości.
31 Kto uciska biednego, znieważa jego Stwórcę,
czci Go ten, kto lituje się nad ubogim.
32 Niegodziwy upada przez własne występki,
sprawiedliwy ma nadzieję nawet w śmierci.
33 W sercu rozumnego przebywa mądrość,
pośród głupców pozwala się rozpoznać.
34 Sprawiedliwość wywyższa naród,
grzech jest hańbą ludów.
35 Król jest przychylny dla roztropnego sługi,
gniewa się na tego, kto postępuje haniebnie.