Ślub nazireatu
1 Następnie Pan powiedział do Mojżesza: 2 Oznajmij Izraelitom: Jeśli jakiś mężczyzna lub kobieta zechce złożyć ślub nazireatu, aby się poświęcić Panu, 3 to musi się powstrzymać od wina i sycery, niech nie pije octu winnego ani octu z sycery, ani żadnego soku z winogron. Nie wolno mu także jeść winogron zarówno świeżych, jak i suszonych. 4 Przez cały czas trwania nazireatu nie może spożywać niczego, co jest wyrabiane z owoców winnego krzewu, począwszy od niedojrzałych winogron aż do wytłoczyn. 5 Przez cały czas trwania ślubu nazireatu, dopóki nie upłynie czas, w którym poświęcił się Panu, brzytwa nie dotknie jego głowy. Będzie święty, toteż pozwoli swoim włosom na głowie rosnąć swobodnie. 6 W tym czasie, gdy jest poświęcony Panu, nie może się zbliżyć do żadnych zwłok. 7 Nawet z powodu swego zmarłego ojca, matki, brata czy siostry nie może się zanieczyścić, ponieważ nosi na swej głowie znak poświęcenia dla swego Boga. 8 Przez wszystkie dni nazireatu jest poświęcony dla Pana. 9 Gdyby jednak ktoś nagle przy nim umarł, czyniąc nieczystą jego poświęconą głowę, wówczas musi ją ostrzyc w dniu swojego oczyszczenia: ostrzyże ją siódmego dnia. 10 Ósmego dnia niech przyniesie kapłanowi przy wejściu do Namiotu Spotkania dwie synogarlice albo dwa młode gołębie. 11 Jednego ptaka złoży kapłan jako ofiarę przebłagalną za grzech, drugiego zaś na ofiarę całopalną, i dokona przebłagania za niego, ponieważ zgrzeszył, będąc przy zwłokach zmarłego. Tego samego dnia jego głowa ponownie zostanie poświęcona. 12 Jeszcze raz poświęci się dla Pana na czas swego nazireatu, a następnie przyprowadzi rocznego baranka jako ofiarę zadośćuczynienia. Poprzedni okres nie będzie jednak policzony, gdyż splamił swój ślub nazireatu. 13 Takie jest prawo dotyczące nazireatu: w dniu, w którym upłynie czas czyjegoś nazireatu, należy go przyprowadzić do wejścia Namiotu Spotkania. 14 Jako dar ofiarny dla Pana przyprowadzi on rocznego baranka bez skazy na ofiarę całopalną oraz roczną owieczkę bez skazy na ofiarę przebłagalną za grzech, a także barana bez skazy jako ofiarę wspólnotową, 15 nadto kosz przaśnych chlebów z najczystszej mąki zaczynionej oliwą i przaśne podpłomyki pomazane oliwą, razem z należącą do nich ofiarą pokarmową i ofiarą płynną. 16 Kapłan przyniesie wszystko przed Pana i złoży ofiarę przebłagalną za grzech oraz ofiarę całopalną. 17 Barana natomiast złoży jako ofiarę wspólnotową dla Pana, wraz z koszem przaśnych chlebów. Potem kapłan złoży jego ofiarę pokarmową i płynną. 18 Wtedy nazirejczyk ogoli swą poświęconą głowę przy wejściu do Namiotu Spotkania, zbierze swe poświęcone włosy i wrzuci je do ognia, który podłożono pod ofiarą wspólnotową. 19 Następnie kapłan weźmie ugotowaną łopatkę barana, przaśny chleb z kosza oraz przaśny podpłomyk i położy je na dłoniach nazirejczyka, gdy ten ostrzyże swe poświęcone włosy. 20 Kapłan wykona darami ofiarnymi obrzęd kołysania przed Panem. Jest to święty dar należny kapłanowi wraz z mostkiem kołysania i udźcem ofiarnym. Odtąd nazirejczyk może pić wino. 21 Takie jest prawo odnoszące się zarówno do nazirejczyka, który złoży śluby, jak i do darów ofiarnych ślubowanych Panu, niezależnie od tego, na co go stać. Zgodnie ze ślubem, który złożył, winien postąpić według prawa dotyczącego jego nazireatu. 22 Potem Pan przemówił do Mojżesza: 23 Powiedz Aaronowi i jego synom: Tak oto macie błogosławić Izraelitom. Powiecie im: 24 Niech Pan cię błogosławi i strzeże. 25 Niech Pan rozpromieni nad tobą swoje oblicze i niech ci okaże miłosierdzie. 26 Niech Pan zwróci ku tobie swoje oblicze i niech cię obdarzy pokojem. 27 W ten sposób sprawią, że Moje imię spocznie na Izraelitach, a Ja będę im błogosławił.
Ślub nazireatu
1 Następnie Pan powiedział do Mojżesza: 2 Oznajmij Izraelitom: Jeśli jakiś mężczyzna lub kobieta zechce złożyć ślub nazireatu, aby się poświęcić Panu, 3 to musi się powstrzymać od wina i sycery, niech nie pije octu winnego ani octu z sycery, ani żadnego soku z winogron. Nie wolno mu także jeść winogron zarówno świeżych, jak i suszonych. 4 Przez cały czas trwania nazireatu nie może spożywać niczego, co jest wyrabiane z owoców winnego krzewu, począwszy od niedojrzałych winogron aż do wytłoczyn. 5 Przez cały czas trwania ślubu nazireatu, dopóki nie upłynie czas, w którym poświęcił się Panu, brzytwa nie dotknie jego głowy. Będzie święty, toteż pozwoli swoim włosom na głowie rosnąć swobodnie. 6 W tym czasie, gdy jest poświęcony Panu, nie może się zbliżyć do żadnych zwłok. 7 Nawet z powodu swego zmarłego ojca, matki, brata czy siostry nie może się zanieczyścić, ponieważ nosi na swej głowie znak poświęcenia dla swego Boga. 8 Przez wszystkie dni nazireatu jest poświęcony dla Pana. 9 Gdyby jednak ktoś nagle przy nim umarł, czyniąc nieczystą jego poświęconą głowę, wówczas musi ją ostrzyc w dniu swojego oczyszczenia: ostrzyże ją siódmego dnia. 10 Ósmego dnia niech przyniesie kapłanowi przy wejściu do Namiotu Spotkania dwie synogarlice albo dwa młode gołębie. 11 Jednego ptaka złoży kapłan jako ofiarę przebłagalną za grzech, drugiego zaś na ofiarę całopalną, i dokona przebłagania za niego, ponieważ zgrzeszył, będąc przy zwłokach zmarłego. Tego samego dnia jego głowa ponownie zostanie poświęcona. 12 Jeszcze raz poświęci się dla Pana na czas swego nazireatu, a następnie przyprowadzi rocznego baranka jako ofiarę zadośćuczynienia. Poprzedni okres nie będzie jednak policzony, gdyż splamił swój ślub nazireatu. 13 Takie jest prawo dotyczące nazireatu: w dniu, w którym upłynie czas czyjegoś nazireatu, należy go przyprowadzić do wejścia Namiotu Spotkania. 14 Jako dar ofiarny dla Pana przyprowadzi on rocznego baranka bez skazy na ofiarę całopalną oraz roczną owieczkę bez skazy na ofiarę przebłagalną za grzech, a także barana bez skazy jako ofiarę wspólnotową, 15 nadto kosz przaśnych chlebów z najczystszej mąki zaczynionej oliwą i przaśne podpłomyki pomazane oliwą, razem z należącą do nich ofiarą pokarmową i ofiarą płynną. 16 Kapłan przyniesie wszystko przed Pana i złoży ofiarę przebłagalną za grzech oraz ofiarę całopalną. 17 Barana natomiast złoży jako ofiarę wspólnotową dla Pana, wraz z koszem przaśnych chlebów. Potem kapłan złoży jego ofiarę pokarmową i płynną. 18 Wtedy nazirejczyk ogoli swą poświęconą głowę przy wejściu do Namiotu Spotkania, zbierze swe poświęcone włosy i wrzuci je do ognia, który podłożono pod ofiarą wspólnotową. 19 Następnie kapłan weźmie ugotowaną łopatkę barana, przaśny chleb z kosza oraz przaśny podpłomyk i położy je na dłoniach nazirejczyka, gdy ten ostrzyże swe poświęcone włosy. 20 Kapłan wykona darami ofiarnymi obrzęd kołysania przed Panem. Jest to święty dar należny kapłanowi wraz z mostkiem kołysania i udźcem ofiarnym. Odtąd nazirejczyk może pić wino. 21 Takie jest prawo odnoszące się zarówno do nazirejczyka, który złoży śluby, jak i do darów ofiarnych ślubowanych Panu, niezależnie od tego, na co go stać. Zgodnie ze ślubem, który złożył, winien postąpić według prawa dotyczącego jego nazireatu. 22 Potem Pan przemówił do Mojżesza: 23 Powiedz Aaronowi i jego synom: Tak oto macie błogosławić Izraelitom. Powiecie im: 24 Niech Pan cię błogosławi i strzeże. 25 Niech Pan rozpromieni nad tobą swoje oblicze i niech ci okaże miłosierdzie. 26 Niech Pan zwróci ku tobie swoje oblicze i niech cię obdarzy pokojem. 27 W ten sposób sprawią, że Moje imię spocznie na Izraelitach, a Ja będę im błogosławił.