Podział Zajordania
1 Rubenici i Gadyci posiadali liczne i bardzo wielkie stada. Gdy zobaczyli ziemię Jezer i Gilead, okazało się, że ten teren nadaje się do hodowli bydła. 2 Wówczas Rubenici i Gadyci przyszli do Mojżesza, kapłana Eleazara i przywódców społeczności, i tak powiedzieli: 3 Atarot, Dibon, Jazer i Nimra, Cheszbon, Eleale, Sibma, Nebo i Beon, 4 czyli ziemia, którą Pan zdobył wobec społeczności Izraela, jest ziemią dobrą do wypasu bydła, a twoi słudzy posiadają bydło. 5 Potem powiedzieli: Jeśli jesteś nam życzliwy, to daj tę ziemię w posiadanie swoim sługom. Nie każ nam przeprawiać się przez Jordan! 6 Mojżesz odpowiedział Gadytom i Rubenitom: Czy wasi bracia mają iść na wojnę, podczas gdy wy tu będziecie mieszkać? 7 Dlaczego chcecie odebrać Izraelitom odwagę do wkroczenia do ziemi, którą Pan im dał? 8 Tak postępowali już wasi przodkowie, gdy wysłałem ich z Kadesz-Barnea, by zbadali tę ziemię. 9 Dotarli aż do doliny Eszkol i obejrzeli tę ziemię, lecz potem odebrali odwagę Izraelitom tak, że już nie chcieli iść do kraju, który Pan im dał. 10 Tamtego dnia Pan zapłonął gniewem i przysiągł: 11 Mężczyźni, którzy wyszli z Egiptu w wieku powyżej dwudziestu lat, na pewno nie zobaczą ziemi, którą poprzysiągłem Abrahamowi, Izaakowi i Jakubowi, ponieważ nie okazali Mi pełnego posłuszeństwa. 12 Wyjątkiem byli tylko Kaleb, syn Jefunnego Kenizzyty, i Jozue, syn Nuna, którzy okazali Panu pełne posłuszeństwo. 13 Tak więc Pan zapłonął gniewem na Izraela i sprawił, że błąkali się po pustyni przez czterdzieści lat, dopóki nie wymarło pokolenie, które czyniło to, co było złe w oczach Pana. 14 A teraz wy, potomstwo grzeszników, stanęliście w miejsce waszych ojców, i chcecie jeszcze pomnożyć gniew Pana przeciw Izraelowi. 15 Jeśli się odwrócicie od Niego, sprawi, że cały lud nadal pozostanie na pustyni, i w ten sposób doprowadzicie ten lud do zguby. 16 Oni zaś przybliżyli się do niego i powiedzieli: Tu zbudujemy zagrody dla naszych stad i osiedla dla naszych dzieci. 17 Lecz my sami pozostaniemy pod bronią jako straż przednia Izraelitów, dopóki nie wprowadzimy ich do miejsca zamieszkania. Tymczasem nasze dzieci będą mieszkać w umocnionych miastach ze względu na mieszkańców tego kraju. 18 Nie powrócimy do swoich domów dopóty, dopóki każdy z Izraelitów nie otrzyma swego dziedzictwa. 19 Nie będziemy dziedziczyć wraz z nimi z tamtej strony Jordanu i dalej, ponieważ nam przypadło dziedzictwo, które znajduje się na wschód od Jordanu. 20 Mojżesz odpowiedział im: Jeśli postąpicie tak, jak powiedzieliście, i jeśli zbrojnie wyruszycie przed Panem na wyprawę wojenną, 21 a każdy, kto spośród was jest zdolny do walki, przejdzie Jordan w obecności Pana – dopóki On nie pozbawi dziedzictwa wszystkich swoich nieprzyjaciół 22 i ziemia zostanie poddana Panu – to wtedy możecie powrócić, będziecie niewinni względem Pana i Izraela, a ta ziemia stanie się waszą własnością wobec Pana. 23 Gdybyście jednak tego nie uczynili, zgrzeszycie wobec Pana. Wiedzcie również, że wasz grzech was dosięgnie. 24 Budujcie więc sobie miasta dla waszych dzieci i zagrody dla waszych trzód, ale spełnijcie także to, co sami powiedzieliście. 25 Gadyci i Rubenici odpowiedzieli Mojżeszowi: Słudzy twoi spełnią to, co nasz pan nakazał: 26 Nasze dzieci, żony, nasze trzody i całe bydło pozostaną tu w miastach Gileadu. 27 Lecz twoi słudzy, każdy kto jest zdolny do walki, wyruszą w obecności Pana na wojnę, zgodnie ze słowami naszego pana. 28 Wydał więc Mojżesz w ich sprawie rozporządzenie kapłanowi Eleazarowi, Jozuemu, synowi Nuna, i naczelnikom rodów Izraelitów. 29 Tak zatem Mojżesz powiedział do nich: Jeśli wyruszą zbrojnie wszyscy Gadyci i Rubenici i przeprawią się z wami w obecności Pana przez Jordan na wyprawę wojenną, i ziemia zostanie przez was zdobyta, to dajcie im w posiadanie krainę Gilead. 30 Jeśliby jednak zbrojni nie ruszyli z wami, to otrzymają dziedzictwo między wami w ziemi Kanaan. 31 Gadyci i Rubenici odpowiedzieli na to: Uczynimy tak, jak Pan przykazał twoim sługom. 32 Przeprawimy się zbrojnie w obecności Pana do ziemi Kanaan, a tym samym naszym dziedzictwem będą posiadłości z tej strony Jordanu. 33 Dał więc Mojżesz Gadytom, Rubenitom i połowie plemienia Manassesa, syna Józefa, królestwo Sichona, króla Amorytów, oraz królestwo Oga, króla Baszanu, ziemię i miasta z należącymi do nich terenami, a także okoliczne miasta tego kraju. 34 W ten sposób Gadyci odbudowali Dibon, Atarot i Aroer, 35 Atrot-Szofan, Jazer i Jogboha, 36 Bet-Nimra i Bet-Haran, zarówno miasta obronne, jak i zagrody dla trzód. 37 Z kolei Rubenici odbudowali Cheszbon, Eleale i Kiriataim, 38 Nebo, Baal-Meon, zmieniając te dwie nazwy, oraz Sibma, i nadali nazwy miastom, które odbudowali. 39 Potomkowie Makira, syna Manassesa, powędrowali do Gileadu, zdobyli go i pozbawili dziedzictwa Amorytów, którzy tam wcześniej mieszkali. 40 Oddał więc Mojżesz Gilead Makirowi, synowi Manassesa, który się tam osiedlił. 41 Natomiast Jair, syn Manassesa, wyruszył i zajął należące do Amorytów osiedla, i nazwał je Osiedlami Jaira. 42 Wyprawił się także Nobach i zdobył Kenat z należącymi do niego osiedlami i nazwał je swoim własnym imieniem: Nobach.
Podział Zajordania
1 Rubenici i Gadyci posiadali liczne i bardzo wielkie stada. Gdy zobaczyli ziemię Jezer i Gilead, okazało się, że ten teren nadaje się do hodowli bydła. 2 Wówczas Rubenici i Gadyci przyszli do Mojżesza, kapłana Eleazara i przywódców społeczności, i tak powiedzieli: 3 Atarot, Dibon, Jazer i Nimra, Cheszbon, Eleale, Sibma, Nebo i Beon, 4 czyli ziemia, którą Pan zdobył wobec społeczności Izraela, jest ziemią dobrą do wypasu bydła, a twoi słudzy posiadają bydło. 5 Potem powiedzieli: Jeśli jesteś nam życzliwy, to daj tę ziemię w posiadanie swoim sługom. Nie każ nam przeprawiać się przez Jordan! 6 Mojżesz odpowiedział Gadytom i Rubenitom: Czy wasi bracia mają iść na wojnę, podczas gdy wy tu będziecie mieszkać? 7 Dlaczego chcecie odebrać Izraelitom odwagę do wkroczenia do ziemi, którą Pan im dał? 8 Tak postępowali już wasi przodkowie, gdy wysłałem ich z Kadesz-Barnea, by zbadali tę ziemię. 9 Dotarli aż do doliny Eszkol i obejrzeli tę ziemię, lecz potem odebrali odwagę Izraelitom tak, że już nie chcieli iść do kraju, który Pan im dał. 10 Tamtego dnia Pan zapłonął gniewem i przysiągł: 11 Mężczyźni, którzy wyszli z Egiptu w wieku powyżej dwudziestu lat, na pewno nie zobaczą ziemi, którą poprzysiągłem Abrahamowi, Izaakowi i Jakubowi, ponieważ nie okazali Mi pełnego posłuszeństwa. 12 Wyjątkiem byli tylko Kaleb, syn Jefunnego Kenizzyty, i Jozue, syn Nuna, którzy okazali Panu pełne posłuszeństwo. 13 Tak więc Pan zapłonął gniewem na Izraela i sprawił, że błąkali się po pustyni przez czterdzieści lat, dopóki nie wymarło pokolenie, które czyniło to, co było złe w oczach Pana. 14 A teraz wy, potomstwo grzeszników, stanęliście w miejsce waszych ojców, i chcecie jeszcze pomnożyć gniew Pana przeciw Izraelowi. 15 Jeśli się odwrócicie od Niego, sprawi, że cały lud nadal pozostanie na pustyni, i w ten sposób doprowadzicie ten lud do zguby. 16 Oni zaś przybliżyli się do niego i powiedzieli: Tu zbudujemy zagrody dla naszych stad i osiedla dla naszych dzieci. 17 Lecz my sami pozostaniemy pod bronią jako straż przednia Izraelitów, dopóki nie wprowadzimy ich do miejsca zamieszkania. Tymczasem nasze dzieci będą mieszkać w umocnionych miastach ze względu na mieszkańców tego kraju. 18 Nie powrócimy do swoich domów dopóty, dopóki każdy z Izraelitów nie otrzyma swego dziedzictwa. 19 Nie będziemy dziedziczyć wraz z nimi z tamtej strony Jordanu i dalej, ponieważ nam przypadło dziedzictwo, które znajduje się na wschód od Jordanu. 20 Mojżesz odpowiedział im: Jeśli postąpicie tak, jak powiedzieliście, i jeśli zbrojnie wyruszycie przed Panem na wyprawę wojenną, 21 a każdy, kto spośród was jest zdolny do walki, przejdzie Jordan w obecności Pana – dopóki On nie pozbawi dziedzictwa wszystkich swoich nieprzyjaciół 22 i ziemia zostanie poddana Panu – to wtedy możecie powrócić, będziecie niewinni względem Pana i Izraela, a ta ziemia stanie się waszą własnością wobec Pana. 23 Gdybyście jednak tego nie uczynili, zgrzeszycie wobec Pana. Wiedzcie również, że wasz grzech was dosięgnie. 24 Budujcie więc sobie miasta dla waszych dzieci i zagrody dla waszych trzód, ale spełnijcie także to, co sami powiedzieliście. 25 Gadyci i Rubenici odpowiedzieli Mojżeszowi: Słudzy twoi spełnią to, co nasz pan nakazał: 26 Nasze dzieci, żony, nasze trzody i całe bydło pozostaną tu w miastach Gileadu. 27 Lecz twoi słudzy, każdy kto jest zdolny do walki, wyruszą w obecności Pana na wojnę, zgodnie ze słowami naszego pana. 28 Wydał więc Mojżesz w ich sprawie rozporządzenie kapłanowi Eleazarowi, Jozuemu, synowi Nuna, i naczelnikom rodów Izraelitów. 29 Tak zatem Mojżesz powiedział do nich: Jeśli wyruszą zbrojnie wszyscy Gadyci i Rubenici i przeprawią się z wami w obecności Pana przez Jordan na wyprawę wojenną, i ziemia zostanie przez was zdobyta, to dajcie im w posiadanie krainę Gilead. 30 Jeśliby jednak zbrojni nie ruszyli z wami, to otrzymają dziedzictwo między wami w ziemi Kanaan. 31 Gadyci i Rubenici odpowiedzieli na to: Uczynimy tak, jak Pan przykazał twoim sługom. 32 Przeprawimy się zbrojnie w obecności Pana do ziemi Kanaan, a tym samym naszym dziedzictwem będą posiadłości z tej strony Jordanu. 33 Dał więc Mojżesz Gadytom, Rubenitom i połowie plemienia Manassesa, syna Józefa, królestwo Sichona, króla Amorytów, oraz królestwo Oga, króla Baszanu, ziemię i miasta z należącymi do nich terenami, a także okoliczne miasta tego kraju. 34 W ten sposób Gadyci odbudowali Dibon, Atarot i Aroer, 35 Atrot-Szofan, Jazer i Jogboha, 36 Bet-Nimra i Bet-Haran, zarówno miasta obronne, jak i zagrody dla trzód. 37 Z kolei Rubenici odbudowali Cheszbon, Eleale i Kiriataim, 38 Nebo, Baal-Meon, zmieniając te dwie nazwy, oraz Sibma, i nadali nazwy miastom, które odbudowali. 39 Potomkowie Makira, syna Manassesa, powędrowali do Gileadu, zdobyli go i pozbawili dziedzictwa Amorytów, którzy tam wcześniej mieszkali. 40 Oddał więc Mojżesz Gilead Makirowi, synowi Manassesa, który się tam osiedlił. 41 Natomiast Jair, syn Manassesa, wyruszył i zajął należące do Amorytów osiedla, i nazwał je Osiedlami Jaira. 42 Wyprawił się także Nobach i zdobył Kenat z należącymi do niego osiedlami i nazwał je swoim własnym imieniem: Nobach.