1 Miriam i Aaron zaczęli mówić przeciw Mojżeszowi z powodu Kuszytki, którą wziął za żonę, bo rzeczywiście wziął za żonę pewną Kuszytkę. 2 Tak mówili: Czy Pan rozmawiał tylko z samym Mojżeszem? Czy nie rozmawiał również z nami? I Pan to usłyszał. 3 Mojżesz był człowiekiem najpokorniejszym ze wszystkich ludzi, którzy żyli na ziemi. 4 Pan natychmiast zwrócił się do Mojżesza, Aarona i Miriam: Udajcie się wszyscy troje do Namiotu Spotkania. I udali się wszyscy troje. 5 Wówczas Pan zstąpił w słupie obłoku, stanął u wejścia do Namiotu i wezwał Aarona i Miriam, a gdy obydwoje podeszli, 6 powiedział:
Słuchajcie słów Moich:
Jeśli jest wśród was prorok Pana,
dam mu się poznać przez widzenia
i w snach będę mówił do niego.
7 Lecz nie tak jest z Moim sługą, Mojżeszem.
W całym Moim domu on jest najwierniejszy.
8 Twarzą w twarz z nim rozmawiam – jawnie, nie przez zagadki.
I on ogląda postać Pana.
Czemu więc ośmielacie się mówić przeciwko Memu słudze, Mojżeszowi?
9 I zapalił się gniew Pana przeciwko nim. A gdy odszedł 10 i obłok oddalił się od Namiotu, Miriam stała się biała jak śnieg od trądu. Aaron zwrócił się w stronę Miriam i spostrzegł, że była trędowata. 11 Wtedy powiedział Aaron do Mojżesza: Panie mój! Nie karz nas za grzech, który w swej głupocie popełniliśmy. 12 Nie pozwól, by ona stała się jak martwy płód, którego ciało jest na wpół gnijące, gdy wychodzi z łona matki. 13 Wtedy Mojżesz zawołał do Pana: Boże, błagam Cię, uzdrów ją! 14 Pan zaś powiedział do Mojżesza: Gdyby ojciec splunął jej w twarz, okryłaby się niesławą na siedem dni. Niech będzie więc przez siedem dni zamknięta poza obozem, a potem będzie mogła znowu powrócić. 15 Miriam była zatem zamknięta siedem dni poza obozem. Lud jednak nie wyruszył dalej, dopóki nie przyprowadzono Miriam z powrotem. 16 Następnie lud wyruszył z Chaserot i rozbił obóz na pustyni Paran.
1 Miriam i Aaron zaczęli mówić przeciw Mojżeszowi z powodu Kuszytki, którą wziął za żonę, bo rzeczywiście wziął za żonę pewną Kuszytkę. 2 Tak mówili: Czy Pan rozmawiał tylko z samym Mojżeszem? Czy nie rozmawiał również z nami? I Pan to usłyszał. 3 Mojżesz był człowiekiem najpokorniejszym ze wszystkich ludzi, którzy żyli na ziemi. 4 Pan natychmiast zwrócił się do Mojżesza, Aarona i Miriam: Udajcie się wszyscy troje do Namiotu Spotkania. I udali się wszyscy troje. 5 Wówczas Pan zstąpił w słupie obłoku, stanął u wejścia do Namiotu i wezwał Aarona i Miriam, a gdy obydwoje podeszli, 6 powiedział:
Słuchajcie słów Moich:
Jeśli jest wśród was prorok Pana,
dam mu się poznać przez widzenia
i w snach będę mówił do niego.
7 Lecz nie tak jest z Moim sługą, Mojżeszem.
W całym Moim domu on jest najwierniejszy.
8 Twarzą w twarz z nim rozmawiam – jawnie, nie przez zagadki.
I on ogląda postać Pana.
Czemu więc ośmielacie się mówić przeciwko Memu słudze, Mojżeszowi?
9 I zapalił się gniew Pana przeciwko nim. A gdy odszedł 10 i obłok oddalił się od Namiotu, Miriam stała się biała jak śnieg od trądu. Aaron zwrócił się w stronę Miriam i spostrzegł, że była trędowata. 11 Wtedy powiedział Aaron do Mojżesza: Panie mój! Nie karz nas za grzech, który w swej głupocie popełniliśmy. 12 Nie pozwól, by ona stała się jak martwy płód, którego ciało jest na wpół gnijące, gdy wychodzi z łona matki. 13 Wtedy Mojżesz zawołał do Pana: Boże, błagam Cię, uzdrów ją! 14 Pan zaś powiedział do Mojżesza: Gdyby ojciec splunął jej w twarz, okryłaby się niesławą na siedem dni. Niech będzie więc przez siedem dni zamknięta poza obozem, a potem będzie mogła znowu powrócić. 15 Miriam była zatem zamknięta siedem dni poza obozem. Lud jednak nie wyruszył dalej, dopóki nie przyprowadzono Miriam z powrotem. 16 Następnie lud wyruszył z Chaserot i rozbił obóz na pustyni Paran.