Prorok oskarża przywódców Izraela
1 Wtedy powiedziałem:
Słuchajcie, przywódcy Jakuba
i wodzowie domu Izraela!
Czy nie jest waszą rzeczą
znać prawo?
2 Nienawidzicie dobra,
a miłujecie zło,
zdzieracie z nich skórę,
odrywacie ciało od kości.
3 Ci, którzy pożerają ciało Mojego ludu,
ściągają z niego skórę,
łamią mu kości
i tną na kawałki, by wrzucić do garnka,
jak mięso do kotła,
4 wówczas będą wołać do Pana,
ale im nie odpowie,
ukryje swoje oblicze przed nimi w tym czasie
z powodu ich złych uczynków.
Przeciw fałszywym prorokom
5 Tak mówi Pan o prorokach
zwodzących mój lud,
którzy – gdy ich zęby mają co gryźć –
wołają: Pokój!
A temu, kto nie włoży im nic w usta,
ogłaszają: Wojna!
6 Dlatego noc na was przyjdzie,
nie będziecie mieli widzeń;
nastanie dla was ciemność,
nie usłyszycie przepowiedni.
Zajdzie słońce nad prorokami
i dzień stanie się dla nich mrokiem.
7 Okryją się hańbą widzący,
a wróżbici wstydem.
Wszyscy zasłonią swe usta,
gdyż nie będzie odpowiedzi od Boga.
8 Ja jednak jestem pełen mocy ducha Pana,
prawa i siły, aby obwieścić Jakubowi jego przestępstwa,
a Izraelowi – jego grzech.
Zapowiedź zburzenia Jerozolimy
9 Słuchajcie tego, przywódcy domu Jakuba
i wodzowie domu Izraela,
którzy brzydzicie się prawem,
a wszystko, co proste, wypaczacie,
10 Wy, którzy budujecie Syjon na krwi,
a Jerozolimę – na niesprawiedliwości.
11 Jego przywódcy sprawują sądy przekupieni,
kapłani nauczają za pieniądze,
prorocy zaś wróżą za srebro.
Powołują się przy tym na Pana, mówiąc:
Czyż Pan nie jest wśród nas?
Nie spadnie na nas nieszczęście!
12 Dlatego z powodu was
Syjon stanie się jak zaorane pole,
Jerozolima obróci się w ruinę,
a góra świątyni w zalesioną wyżynę.
Prorok oskarża przywódców Izraela
1 Wtedy powiedziałem:
Słuchajcie, przywódcy Jakuba
i wodzowie domu Izraela!
Czy nie jest waszą rzeczą
znać prawo?
2 Nienawidzicie dobra,
a miłujecie zło,
zdzieracie z nich skórę,
odrywacie ciało od kości.
3 Ci, którzy pożerają ciało Mojego ludu,
ściągają z niego skórę,
łamią mu kości
i tną na kawałki, by wrzucić do garnka,
jak mięso do kotła,
4 wówczas będą wołać do Pana,
ale im nie odpowie,
ukryje swoje oblicze przed nimi w tym czasie
z powodu ich złych uczynków.
Przeciw fałszywym prorokom
5 Tak mówi Pan o prorokach
zwodzących mój lud,
którzy – gdy ich zęby mają co gryźć –
wołają: Pokój!
A temu, kto nie włoży im nic w usta,
ogłaszają: Wojna!
6 Dlatego noc na was przyjdzie,
nie będziecie mieli widzeń;
nastanie dla was ciemność,
nie usłyszycie przepowiedni.
Zajdzie słońce nad prorokami
i dzień stanie się dla nich mrokiem.
7 Okryją się hańbą widzący,
a wróżbici wstydem.
Wszyscy zasłonią swe usta,
gdyż nie będzie odpowiedzi od Boga.
8 Ja jednak jestem pełen mocy ducha Pana,
prawa i siły, aby obwieścić Jakubowi jego przestępstwa,
a Izraelowi – jego grzech.
Zapowiedź zburzenia Jerozolimy
9 Słuchajcie tego, przywódcy domu Jakuba
i wodzowie domu Izraela,
którzy brzydzicie się prawem,
a wszystko, co proste, wypaczacie,
10 Wy, którzy budujecie Syjon na krwi,
a Jerozolimę – na niesprawiedliwości.
11 Jego przywódcy sprawują sądy przekupieni,
kapłani nauczają za pieniądze,
prorocy zaś wróżą za srebro.
Powołują się przy tym na Pana, mówiąc:
Czyż Pan nie jest wśród nas?
Nie spadnie na nas nieszczęście!
12 Dlatego z powodu was
Syjon stanie się jak zaorane pole,
Jerozolima obróci się w ruinę,
a góra świątyni w zalesioną wyżynę.