Ofiara przebłagalna za grzech arcykapłana
1 Potem Pan powiedział do Mojżesza: 2 Tak powiedz Izraelitom: Jeżeli ktoś przez nieuwagę zgrzeszy przeciwko któremukolwiek z przykazań Pana i uczyni coś, czego nie wolno czynić wbrew jednemu z nich, 3 i jeśli zgrzeszy namaszczony kapłan, to jego wina spada na lud. Wówczas złoży Panu za grzech, który popełnił, młodego cielca bez skazy na ofiarę przebłagalną za grzech. 4 Przyprowadzi cielca przed wejście do Namiotu Spotkania, przed Pana. Położy rękę na głowie cielca i zabije tego cielca przed Panem. 5 Potem namaszczony kapłan weźmie trochę krwi cielca i wniesie ją do Namiotu Spotkania. 6 Umoczy palec we krwi i pokropi nią siedem razy przed Panem, przed zasłoną Miejsca Świętego. 7 Następnie kapłan pomaże krwią rogi ołtarza wonnego kadzenia, który stoi przed Panem w Namiocie Spotkania. Całą resztę krwi cielca wyleje na podstawę ołtarza ofiar całopalnych, który stoi przed wejściem do Namiotu Spotkania. 8 Potem oddzieli cały tłuszcz z cielca ofiary przebłagalnej za grzech, a mianowicie tłuszcz, który okrywa wnętrzności, oraz cały tłuszcz, który jest nad wnętrznościami, 9 obie nerki wraz z tłuszczem, który jest na nich i sięga aż do lędźwi. Od nerek zaś oddzieli warstwę tłuszczu przylegającą do wątroby, 10 tak jak oddziela się z cielca na ofiarę wspólnotową. I kapłan spali to na ołtarzu całopalenia. 11 Natomiast skórę cielca, całe jego mięso, głowę, nogi, wnętrzności wraz z ich zawartością, 12 czyli całego cielca, wyniesie poza obóz, na miejsce czyste, na wysypisko popiołu i spali go w ogniu na drwach. Na wysypisku popiołu będzie spalony.
Ofiara przebłagalna za grzech społeczności Izraela
13 Jeżeli cała społeczność Izraela zbłądzi przez nieuwagę i uczyni coś przeciwko jednemu z przykazań Pana, czego nie powinna uczynić, i ta rzecz będzie zakryta przed oczami zgromadzenia, to ściągnie na siebie winę. 14 Ale gdy potem pozna grzech, który popełniła, wówczas zgromadzenie weźmie młodego cielca na ofiarę przebłagalną za grzech, przyprowadzi go przed Namiot Spotkania. 15 Starsi zaś społeczności włożą ręce na głowę cielca przed Panem i zabiją go przed Panem. 16 Następnie namaszczony kapłan zaniesie trochę krwi cielca do Namiotu Spotkania. 17 Potem umoczy palec we krwi i pokropi nią siedem razy przed Panem, przed zasłoną. 18 Pomaże także krwią rogi ołtarza, który jest przed Panem w Namiocie Spotkania. Całą resztę krwi wyleje na podstawę ołtarza całopalenia, który stoi przed wejściem do Namiotu Spotkania. 19 Cały zaś tłuszcz oddzieli z niego i spali na ołtarzu. 20 Postąpi z tym cielcem tak samo, jak postąpił z cielcem na ofiarę przebłagalną za grzech. Tak z nim postąpi. W ten sposób kapłan dokona za nich przebłagania i grzech zostanie im odpuszczony. 21 Potem wyniesie cielca poza obóz i spali go, tak jak spalił pierwszego cielca. Jest to ofiara przebłagalna za grzech zgromadzenia.
Ofiara przebłagalna za grzech naczelnika
22 Jeżeli zgrzeszy naczelnik rodu i przez nieuwagę uczyni coś przeciwko jednemu z przykazań Pana, swego Boga, czego nie powinien uczynić, to ściągnie na siebie winę. 23 Ale gdy potem uświadomi sobie swój grzech, który popełnił, to złoży jako ofiarę kozła, samca bez skazy. 24 Położy rękę na głowie kozła i zabije go na miejscu, na którym zabija się na ofiary całopalne przed Panem. Jest to ofiara przebłagalna za grzech. 25 Potem kapłan weźmie na palec trochę krwi z ofiary przebłagalnej za grzech i pomaże nią rogi ołtarza całopalenia, a resztę krwi wyleje na podstawę ołtarza całopalenia. 26 Cały zaś tłuszcz spali na ołtarzu, tak jak spala się tłuszcz ofiary wspólnotowej. W ten sposób kapłan dokona przebłagania za jego grzech. I będzie mu odpuszczony.
Ofiara przebłagalna za grzech zwykłego człowieka
27 Jeżeli ktoś spośród ludu ziemi zgrzeszy przez nieuwagę, przez swoje czyny przeciw jednemu z przykazań Pana, których nie wolno przekroczyć, i w ten sposób zawini, 28 ale potem uświadomi sobie grzech, który popełnił, to złoży w ofierze za swój grzech, który popełnił, kozę, samicę bez skazy. 29 Położy rękę na głowie ofiary przebłagalnej za grzech i zabije tę ofiarę przebłagalną za grzech na miejscu całopalenia. 30 Następnie kapłan weźmie trochę krwi na palec i pomaże nią rogi ołtarza całopalenia, a resztę krwi wyleje na podstawę ołtarza. 31 Potem oddzieli z niej cały tłuszcz, podobnie jak był oddzielony tłuszcz ofiary wspólnotowej, i spali to kapłan na ołtarzu jako woń przyjemną dla Pana. W ten sposób kapłan dokona przebłagania za tego człowieka i grzech będzie mu odpuszczony. 32 Jeżeli zaś ktoś chce przyprowadzić na ofiarę przebłagalną za grzech owcę, to niech przyprowadzi samicę bez skazy. 33 Położy rękę na głowie ofiary przebłagalnej za grzech i zabije ją na ofiarę przebłagalną za grzech na miejscu, gdzie zabija się na całopalenie. 34 Następnie kapłan weźmie na palec trochę krwi z ofiary przebłagalnej za grzech i pomaże nią rogi ołtarza całopalenia, a resztę krwi wyleje na podstawę ołtarza. 35 Potem oddzieli cały tłuszcz, podobnie jak był oddzielony tłuszcz owcy, ofiary wspólnotowej. Kapłan spali go na ołtarzu, na ogniu ofiar spalanych dla Pana. W ten sposób kapłan dokona przebłagania za jego grzech, który popełnił, i będzie mu odpuszczony.
Ofiara przebłagalna za grzech arcykapłana
1 Potem Pan powiedział do Mojżesza: 2 Tak powiedz Izraelitom: Jeżeli ktoś przez nieuwagę zgrzeszy przeciwko któremukolwiek z przykazań Pana i uczyni coś, czego nie wolno czynić wbrew jednemu z nich, 3 i jeśli zgrzeszy namaszczony kapłan, to jego wina spada na lud. Wówczas złoży Panu za grzech, który popełnił, młodego cielca bez skazy na ofiarę przebłagalną za grzech. 4 Przyprowadzi cielca przed wejście do Namiotu Spotkania, przed Pana. Położy rękę na głowie cielca i zabije tego cielca przed Panem. 5 Potem namaszczony kapłan weźmie trochę krwi cielca i wniesie ją do Namiotu Spotkania. 6 Umoczy palec we krwi i pokropi nią siedem razy przed Panem, przed zasłoną Miejsca Świętego. 7 Następnie kapłan pomaże krwią rogi ołtarza wonnego kadzenia, który stoi przed Panem w Namiocie Spotkania. Całą resztę krwi cielca wyleje na podstawę ołtarza ofiar całopalnych, który stoi przed wejściem do Namiotu Spotkania. 8 Potem oddzieli cały tłuszcz z cielca ofiary przebłagalnej za grzech, a mianowicie tłuszcz, który okrywa wnętrzności, oraz cały tłuszcz, który jest nad wnętrznościami, 9 obie nerki wraz z tłuszczem, który jest na nich i sięga aż do lędźwi. Od nerek zaś oddzieli warstwę tłuszczu przylegającą do wątroby, 10 tak jak oddziela się z cielca na ofiarę wspólnotową. I kapłan spali to na ołtarzu całopalenia. 11 Natomiast skórę cielca, całe jego mięso, głowę, nogi, wnętrzności wraz z ich zawartością, 12 czyli całego cielca, wyniesie poza obóz, na miejsce czyste, na wysypisko popiołu i spali go w ogniu na drwach. Na wysypisku popiołu będzie spalony.
Ofiara przebłagalna za grzech społeczności Izraela
13 Jeżeli cała społeczność Izraela zbłądzi przez nieuwagę i uczyni coś przeciwko jednemu z przykazań Pana, czego nie powinna uczynić, i ta rzecz będzie zakryta przed oczami zgromadzenia, to ściągnie na siebie winę. 14 Ale gdy potem pozna grzech, który popełniła, wówczas zgromadzenie weźmie młodego cielca na ofiarę przebłagalną za grzech, przyprowadzi go przed Namiot Spotkania. 15 Starsi zaś społeczności włożą ręce na głowę cielca przed Panem i zabiją go przed Panem. 16 Następnie namaszczony kapłan zaniesie trochę krwi cielca do Namiotu Spotkania. 17 Potem umoczy palec we krwi i pokropi nią siedem razy przed Panem, przed zasłoną. 18 Pomaże także krwią rogi ołtarza, który jest przed Panem w Namiocie Spotkania. Całą resztę krwi wyleje na podstawę ołtarza całopalenia, który stoi przed wejściem do Namiotu Spotkania. 19 Cały zaś tłuszcz oddzieli z niego i spali na ołtarzu. 20 Postąpi z tym cielcem tak samo, jak postąpił z cielcem na ofiarę przebłagalną za grzech. Tak z nim postąpi. W ten sposób kapłan dokona za nich przebłagania i grzech zostanie im odpuszczony. 21 Potem wyniesie cielca poza obóz i spali go, tak jak spalił pierwszego cielca. Jest to ofiara przebłagalna za grzech zgromadzenia.
Ofiara przebłagalna za grzech naczelnika
22 Jeżeli zgrzeszy naczelnik rodu i przez nieuwagę uczyni coś przeciwko jednemu z przykazań Pana, swego Boga, czego nie powinien uczynić, to ściągnie na siebie winę. 23 Ale gdy potem uświadomi sobie swój grzech, który popełnił, to złoży jako ofiarę kozła, samca bez skazy. 24 Położy rękę na głowie kozła i zabije go na miejscu, na którym zabija się na ofiary całopalne przed Panem. Jest to ofiara przebłagalna za grzech. 25 Potem kapłan weźmie na palec trochę krwi z ofiary przebłagalnej za grzech i pomaże nią rogi ołtarza całopalenia, a resztę krwi wyleje na podstawę ołtarza całopalenia. 26 Cały zaś tłuszcz spali na ołtarzu, tak jak spala się tłuszcz ofiary wspólnotowej. W ten sposób kapłan dokona przebłagania za jego grzech. I będzie mu odpuszczony.
Ofiara przebłagalna za grzech zwykłego człowieka
27 Jeżeli ktoś spośród ludu ziemi zgrzeszy przez nieuwagę, przez swoje czyny przeciw jednemu z przykazań Pana, których nie wolno przekroczyć, i w ten sposób zawini, 28 ale potem uświadomi sobie grzech, który popełnił, to złoży w ofierze za swój grzech, który popełnił, kozę, samicę bez skazy. 29 Położy rękę na głowie ofiary przebłagalnej za grzech i zabije tę ofiarę przebłagalną za grzech na miejscu całopalenia. 30 Następnie kapłan weźmie trochę krwi na palec i pomaże nią rogi ołtarza całopalenia, a resztę krwi wyleje na podstawę ołtarza. 31 Potem oddzieli z niej cały tłuszcz, podobnie jak był oddzielony tłuszcz ofiary wspólnotowej, i spali to kapłan na ołtarzu jako woń przyjemną dla Pana. W ten sposób kapłan dokona przebłagania za tego człowieka i grzech będzie mu odpuszczony. 32 Jeżeli zaś ktoś chce przyprowadzić na ofiarę przebłagalną za grzech owcę, to niech przyprowadzi samicę bez skazy. 33 Położy rękę na głowie ofiary przebłagalnej za grzech i zabije ją na ofiarę przebłagalną za grzech na miejscu, gdzie zabija się na całopalenie. 34 Następnie kapłan weźmie na palec trochę krwi z ofiary przebłagalnej za grzech i pomaże nią rogi ołtarza całopalenia, a resztę krwi wyleje na podstawę ołtarza. 35 Potem oddzieli cały tłuszcz, podobnie jak był oddzielony tłuszcz owcy, ofiary wspólnotowej. Kapłan spali go na ołtarzu, na ogniu ofiar spalanych dla Pana. W ten sposób kapłan dokona przebłagania za jego grzech, który popełnił, i będzie mu odpuszczony.