Obrzezanie Izraelitów
1 Gdy wszyscy królowie amoryccy, którzy mieszkali na zachód od Jordanu, po drugiej jego stronie, i wszyscy królowie kananejscy, którzy mieszkali nad morzem, usłyszeli, że Pan osuszył wody Jordanu przed Izraelitami, dopóki się nie przeprawili, wówczas wobec Izraelitów omdlały ich serca i upadli na duchu.
2 W tym czasie Pan polecił Jozuemu: Zrób sobie kamienne noże i ponownie obrzezaj Izraelitów. 3 Jozue zrobił więc sobie kamienne noże i obrzezał Izraelitów na wzgórzu Aralot. 4 Taka zaś była przyczyna tego, że Jozue dokonał obrzezania: Wszyscy zbrojni wojownicy, którzy wyszli z Egiptu, poumierali na pustyni w czasie drogi, po wyjściu z Egiptu. 5 Wszyscy mężczyźni, którzy opuścili Egipt, byli obrzezani, ale ci urodzeni na pustyni w czasie drogi, po wyjściu z Egiptu, nie byli obrzezani. 6 Przez czterdzieści lat chodzili Izraelici po pustyni, dopóki nie poumierali wszyscy zdolni do walki mężczyźni, którzy wyszli z Egiptu, ponieważ nie usłuchali głosu Pana. Pan bowiem przysiągł, że nie pozwoli im zobaczyć tej ziemi. I przysiągł Pan ich przodkom, że nam da ziemię mlekiem i miodem płynącą. 7 Na ich miejsce wzbudził ich synów, których Jozue obrzezał. Mieli oni napletki, bo nie obrzezano ich w drodze.
8 Gdy dokonano obrzezania całego narodu, wszyscy pozostali w obozie aż do wyzdrowienia. 9 Pan zaś powiedział do Jozuego: Dzisiaj zdjąłem z was hańbę Egiptu. Dlatego to miejsce nazywa się aż po dzień dzisiejszy Gilgal.
Pierwsza Pascha w Ziemi Obiecanej
10 Izraelici rozłożyli się obozem w Gilgal i wieczorem czternastego dnia miesiąca, obchodzili Paschę na stepach Jerycha. 11 Następnego dnia Paschy jedli z plonów tej ziemi przaśniki i ziarno prażone tego samego dnia. 12 Kolejnego dnia, gdy jedli z plonów tej ziemi, manna przestała się pojawiać. Izraelici nie mieli już więcej manny, lecz tego roku jedli z plonów ziemi kananejskiej.
Wódz zastępów Pana
13 Gdy Jozue przebywał w pobliżu Jerycha, zobaczył kogoś stojącego naprzeciw siebie z wyciągniętym mieczem w ręku. Podszedł więc Jozue do niego i zapytał: Czy jesteś po naszej stronie, czy po stronie naszych wrogów? 14 Odpowiedział: Nie, ponieważ jestem wodzem zastępów Pana i właśnie przybyłem. Wówczas Jozue padł na twarz i oddał pokłon, a następnie zapytał: Co mój Pan rozkaże swemu słudze? 15 Wódz zastępów Pana powiedział do Jozuego: Zdejmij z nóg sandały, gdyż miejsce, na którym stoisz, jest święte. I Jozue tak uczynił.
Obrzezanie Izraelitów
1 Gdy wszyscy królowie amoryccy, którzy mieszkali na zachód od Jordanu, po drugiej jego stronie, i wszyscy królowie kananejscy, którzy mieszkali nad morzem, usłyszeli, że Pan osuszył wody Jordanu przed Izraelitami, dopóki się nie przeprawili, wówczas wobec Izraelitów omdlały ich serca i upadli na duchu.
2 W tym czasie Pan polecił Jozuemu: Zrób sobie kamienne noże i ponownie obrzezaj Izraelitów. 3 Jozue zrobił więc sobie kamienne noże i obrzezał Izraelitów na wzgórzu Aralot. 4 Taka zaś była przyczyna tego, że Jozue dokonał obrzezania: Wszyscy zbrojni wojownicy, którzy wyszli z Egiptu, poumierali na pustyni w czasie drogi, po wyjściu z Egiptu. 5 Wszyscy mężczyźni, którzy opuścili Egipt, byli obrzezani, ale ci urodzeni na pustyni w czasie drogi, po wyjściu z Egiptu, nie byli obrzezani. 6 Przez czterdzieści lat chodzili Izraelici po pustyni, dopóki nie poumierali wszyscy zdolni do walki mężczyźni, którzy wyszli z Egiptu, ponieważ nie usłuchali głosu Pana. Pan bowiem przysiągł, że nie pozwoli im zobaczyć tej ziemi. I przysiągł Pan ich przodkom, że nam da ziemię mlekiem i miodem płynącą. 7 Na ich miejsce wzbudził ich synów, których Jozue obrzezał. Mieli oni napletki, bo nie obrzezano ich w drodze.
8 Gdy dokonano obrzezania całego narodu, wszyscy pozostali w obozie aż do wyzdrowienia. 9 Pan zaś powiedział do Jozuego: Dzisiaj zdjąłem z was hańbę Egiptu. Dlatego to miejsce nazywa się aż po dzień dzisiejszy Gilgal.
Pierwsza Pascha w Ziemi Obiecanej
10 Izraelici rozłożyli się obozem w Gilgal i wieczorem czternastego dnia miesiąca, obchodzili Paschę na stepach Jerycha. 11 Następnego dnia Paschy jedli z plonów tej ziemi przaśniki i ziarno prażone tego samego dnia. 12 Kolejnego dnia, gdy jedli z plonów tej ziemi, manna przestała się pojawiać. Izraelici nie mieli już więcej manny, lecz tego roku jedli z plonów ziemi kananejskiej.
Wódz zastępów Pana
13 Gdy Jozue przebywał w pobliżu Jerycha, zobaczył kogoś stojącego naprzeciw siebie z wyciągniętym mieczem w ręku. Podszedł więc Jozue do niego i zapytał: Czy jesteś po naszej stronie, czy po stronie naszych wrogów? 14 Odpowiedział: Nie, ponieważ jestem wodzem zastępów Pana i właśnie przybyłem. Wówczas Jozue padł na twarz i oddał pokłon, a następnie zapytał: Co mój Pan rozkaże swemu słudze? 15 Wódz zastępów Pana powiedział do Jozuego: Zdejmij z nóg sandały, gdyż miejsce, na którym stoisz, jest święte. I Jozue tak uczynił.