Pan ześle karę na narody
1 Przybliżcie się, narody, aby słuchać!
Ludy, posłuchajcie uważnie!
Niech słucha ziemia i to, co ją napełnia,
świat i wszystko, co na nim rośnie!
2 Bo Pan gniewa się na wszystkie narody,
oburza na wszystkie ich wojska.
Obłożył je klątwą, wydał na rzeź.
3 Ich zabici zostaną porzuceni,
z trupów będzie unosił się odór,
od ich krwi rozmiękną góry.
4 Całe wojsko nieba się rozpłynie,
niebiosa będą zwinięte jak zwój księgi,
cały ich zastęp padnie,
jak opadają liście z winnego krzewu,
i listowie drzewa figowego.
Rzeź Edomu
5 Mój miecz
ukaże się na niebie.
Spadnie na Edom,
na lud sprawiedliwie obłożony Moją klątwą.
6 Miecz Pana jest cały zakrwawiony
i nasycony tłuszczem,
krwią jagniąt i kozłów,
tłuszczem baranich nerek.
Dla Pana spełnia się bowiem krwawa ofiara w Bosra
i wielka rzeź w kraju Edomu.
7 Wraz z nimi padają bawoły,
cielęta razem z bykami.
Ich ziemia upaja się krwią,
gleba syci się tłuszczem.
8 Dla Pana bowiem jest to dzień zemsty,
rok odwetu w sprawie Syjonu.
9 Rzeki Edomu zamienią się w smołę,
a jego gleba w siarkę.
Jego ziemia
stanie się płonącą smołą.
10 Nie zgaśnie ani dniem, ani nocą,
dym będzie się z niej wiecznie unosił.
Z pokolenia na pokolenie pozostanie spustoszona,
po wiek wieków nikt nie będzie tamtędy przechodził.
11 Pelikany i jeże wezmą ją w posiadanie,
sowy i kruki w niej zamieszkają.
Bo On rozciągnie nad nią
sznur bezładu i poziomicę spustoszenia.
12 Nie będzie jej dostojników,
nie ogłoszą tam królestwa.
Wszyscy jej książęta będą niczym.
13 W jej pałacach wyrosną osty,
a pokrzywy i ciernie w jej twierdzach.
Będzie to miejsce szakali,
siedziba samic strusia.
14 Dzikie psy spotkają się z hienami,
kozły będą się wzajemnie nawoływać.
Tam także Lilit zapewni sobie spokój
i znajdzie dla siebie miejsce odpoczynku.
15 Tam wąż założy gniazdo i będzie składać jaja,
wysiadywać i osłaniać młode w swoim cieniu.
Tam także będą gromadzić się sępy,
wszystkie razem.
16 Zbadajcie w księdze Pana i ogłoście:
Ani jednego z nich nie zabraknie!
Wszystkie razem! Jego usta bowiem rozkazały,
Jego duch je zgromadził.
17 On rzucił dla nich los,
Jego ręka wydzieliła ziemię sznurem,
na zawsze ją odziedziczą,
z pokolenia na pokolenie będą na niej mieszkać.
Pan ześle karę na narody
1 Przybliżcie się, narody, aby słuchać!
Ludy, posłuchajcie uważnie!
Niech słucha ziemia i to, co ją napełnia,
świat i wszystko, co na nim rośnie!
2 Bo Pan gniewa się na wszystkie narody,
oburza na wszystkie ich wojska.
Obłożył je klątwą, wydał na rzeź.
3 Ich zabici zostaną porzuceni,
z trupów będzie unosił się odór,
od ich krwi rozmiękną góry.
4 Całe wojsko nieba się rozpłynie,
niebiosa będą zwinięte jak zwój księgi,
cały ich zastęp padnie,
jak opadają liście z winnego krzewu,
i listowie drzewa figowego.
Rzeź Edomu
5 Mój miecz
ukaże się na niebie.
Spadnie na Edom,
na lud sprawiedliwie obłożony Moją klątwą.
6 Miecz Pana jest cały zakrwawiony
i nasycony tłuszczem,
krwią jagniąt i kozłów,
tłuszczem baranich nerek.
Dla Pana spełnia się bowiem krwawa ofiara w Bosra
i wielka rzeź w kraju Edomu.
7 Wraz z nimi padają bawoły,
cielęta razem z bykami.
Ich ziemia upaja się krwią,
gleba syci się tłuszczem.
8 Dla Pana bowiem jest to dzień zemsty,
rok odwetu w sprawie Syjonu.
9 Rzeki Edomu zamienią się w smołę,
a jego gleba w siarkę.
Jego ziemia
stanie się płonącą smołą.
10 Nie zgaśnie ani dniem, ani nocą,
dym będzie się z niej wiecznie unosił.
Z pokolenia na pokolenie pozostanie spustoszona,
po wiek wieków nikt nie będzie tamtędy przechodził.
11 Pelikany i jeże wezmą ją w posiadanie,
sowy i kruki w niej zamieszkają.
Bo On rozciągnie nad nią
sznur bezładu i poziomicę spustoszenia.
12 Nie będzie jej dostojników,
nie ogłoszą tam królestwa.
Wszyscy jej książęta będą niczym.
13 W jej pałacach wyrosną osty,
a pokrzywy i ciernie w jej twierdzach.
Będzie to miejsce szakali,
siedziba samic strusia.
14 Dzikie psy spotkają się z hienami,
kozły będą się wzajemnie nawoływać.
Tam także Lilit zapewni sobie spokój
i znajdzie dla siebie miejsce odpoczynku.
15 Tam wąż założy gniazdo i będzie składać jaja,
wysiadywać i osłaniać młode w swoim cieniu.
Tam także będą gromadzić się sępy,
wszystkie razem.
16 Zbadajcie w księdze Pana i ogłoście:
Ani jednego z nich nie zabraknie!
Wszystkie razem! Jego usta bowiem rozkazały,
Jego duch je zgromadził.
17 On rzucił dla nich los,
Jego ręka wydzieliła ziemię sznurem,
na zawsze ją odziedziczą,
z pokolenia na pokolenie będą na niej mieszkać.