Część pierwsza
Groźby i obietnice
1 Widzenie Izajasza, syna Amosa, dotyczące Judy i Jerozolimy, które miał w czasach Ozjasza, Jotama, Achaza, Ezechiasza – królów judzkich.
Bóg zarzuca bunt Izraelowi
2 Słuchajcie, niebiosa, nakłoń uszu, ziemio,
bo Pan mówi:
Wychowałem synów i ich wywyższyłem,
a oni zbuntowali się przeciwko Mnie.
3 Wół zna swego właściciela,
a osioł żłób swojego pana,
Izrael zaś nie zna,
Mój lud niczego nie rozumie.
4 Biada ci, grzeszny narodzie,
ludu obciążony winą,
potomstwo złoczyńców,
dzieci wyrodne.
Opuścili Pana,
wzgardzili Świętym Izraela,
oddalili się do innego.
5 Gdzie jeszcze możecie być uderzeni,
wy, którzy mnożycie odstępstwa?
Cała głowa jest chora
i całe serce słabe.
6 Od stóp do czubka głowy
nie ma w nim niczego zdrowego:
zranienia i sińce,
a świeże rany
są nieoczyszczone i nieobwiązane
ani też złagodzone oliwą.
7 Wasz kraj jest spustoszony,
wasze miasta spalone,
a waszą ziemię w waszej obecności
pożerają cudzoziemcy.
Spustoszenie jak po klęsce zadanej przez cudzoziemców.
8 Córa Syjonu pozostała
jak szałas w winnicy,
jak budka na polu warzywnym,
jak oblężone miasto.
9 Gdyby Pan Zastępów
nie pozostawił nam kilku ocalonych,
stalibyśmy się jak Sodoma,
bylibyśmy podobni do Gomory.
Sprawiedliwość zamiast religijnej hipokryzji
10 Słuchajcie słowa Pana,
zarządcy Sodomy,
dajcie posłuch Prawu naszego Boga,
ludu Gomory.
11 Po co Mi wasze liczne krwawe ofiary?
– mówi Pan.
Nasyciłem się ofiarami całopalnymi baranów
i tłuszczem tucznych zwierząt.
Nie pragnę krwi młodych byków, baranków i kozłów.
12 Gdy przychodzicie, aby pokazać się przede Mną,
czy ktoś żąda od was,
abyście wydeptywali Moje dziedzińce?
13 Przestańcie składać bezwartościowe ofiary!
Kadzidło jest dla Mnie czymś wstrętnym,
obchody nowiu i szabatu, zwoływanie zgromadzenia
– nie mogę znieść nieprawości i zgromadzeń.
14 Nienawidzę waszych nowiów i uroczystych zgromadzeń;
są one dla Mnie ciężarem,
sprzykrzyło Mi się je znosić.
15 Jeśli wyciągniecie ręce,
to odwrócę od was oczy,
nawet jeśli pomnożycie modlitwy,
to ich nie wysłucham.
Wasze ręce są pełne krwi.
16 Obmyjcie się, oczyśćcie,
usuńcie zło waszych czynów
sprzed Moich oczu,
przestańcie czynić zło!
17 Uczcie się postępować dobrze,
szukajcie sprawiedliwości,
pomagajcie uciśnionemu,
dbajcie o prawa sieroty,
brońcie wdowy!
18 Chodźcie, rozsądźmy!
– mówi Pan:
Choćby wasze grzechy były jak szkarłat,
to staną się białe jak śnieg,
choćby były czerwone jak purpura,
to staną się jak wełna.
19 Jeśli będziecie zgodni i posłuszni,
to będziecie spożywać z dóbr ziemi,
20 a jeśli się sprzeciwicie i zbuntujecie,
to zginiecie od miecza
– bo usta Pana to powiedziały.
Niewierne miasto
21 Ach, w jaki sposób stało się nierządnicą
Miasto Wierne?
Było pełne prawa,
mieszkała w nim sprawiedliwość,
a teraz – zabójcy!
22 Twoje srebro stało się żużlem,
twoje wino zostało zmieszane z wodą.
23 Twoi książęta są buntownikami
i wspólnikami złodziei,
każdy kocha podarunki
i goni za korzyściami.
Nie dbają o prawa sieroty,
sprawa wdowy nie dochodzi do nich.
24 Dlatego taka jest wyrocznia Pana, Pana Zastępów,
Mocnego Izraela:
Biada, wezmę odwet na Moich nieprzyjaciołach
i zemszczę się na Mych wrogach.
25 Wyciągnę rękę przeciw tobie,
jak ług oczyszczę twój żużel,
usunę z niego wszelki ołów.
26 Przywrócę twoich sędziów jak dawniej,
twoich doradców jak na początku.
Potem nazwą cię Miastem Sprawiedliwości,
Miastem Wiernym.
27 Syjon będzie odkupiony przez prawo,
a jego nawróceni – przez sprawiedliwość.
28 Buntownicy i grzesznicy będą razem wyniszczeni,
ci, którzy opuszczają Pana, wyginą.
29 Będziecie zawstydzeni z powodu dębów,
które ukochaliście,
i zarumienicie się z powodu ogrodów,
które wybraliście.
30 Staniecie się bowiem jak dąb,
który traci swoje liście,
i jak ogród, w którym nie ma wody.
31 Silny stanie się słomą,
a jego dzieło iskrą.
Zapłoną razem,
a nie będzie nikogo, kto by ogień ugasił.
Część pierwsza
Groźby i obietnice
1 Widzenie Izajasza, syna Amosa, dotyczące Judy i Jerozolimy, które miał w czasach Ozjasza, Jotama, Achaza, Ezechiasza – królów judzkich.
Bóg zarzuca bunt Izraelowi
2 Słuchajcie, niebiosa, nakłoń uszu, ziemio,
bo Pan mówi:
Wychowałem synów i ich wywyższyłem,
a oni zbuntowali się przeciwko Mnie.
3 Wół zna swego właściciela,
a osioł żłób swojego pana,
Izrael zaś nie zna,
Mój lud niczego nie rozumie.
4 Biada ci, grzeszny narodzie,
ludu obciążony winą,
potomstwo złoczyńców,
dzieci wyrodne.
Opuścili Pana,
wzgardzili Świętym Izraela,
oddalili się do innego.
5 Gdzie jeszcze możecie być uderzeni,
wy, którzy mnożycie odstępstwa?
Cała głowa jest chora
i całe serce słabe.
6 Od stóp do czubka głowy
nie ma w nim niczego zdrowego:
zranienia i sińce,
a świeże rany
są nieoczyszczone i nieobwiązane
ani też złagodzone oliwą.
7 Wasz kraj jest spustoszony,
wasze miasta spalone,
a waszą ziemię w waszej obecności
pożerają cudzoziemcy.
Spustoszenie jak po klęsce zadanej przez cudzoziemców.
8 Córa Syjonu pozostała
jak szałas w winnicy,
jak budka na polu warzywnym,
jak oblężone miasto.
9 Gdyby Pan Zastępów
nie pozostawił nam kilku ocalonych,
stalibyśmy się jak Sodoma,
bylibyśmy podobni do Gomory.
Sprawiedliwość zamiast religijnej hipokryzji
10 Słuchajcie słowa Pana,
zarządcy Sodomy,
dajcie posłuch Prawu naszego Boga,
ludu Gomory.
11 Po co Mi wasze liczne krwawe ofiary?
– mówi Pan.
Nasyciłem się ofiarami całopalnymi baranów
i tłuszczem tucznych zwierząt.
Nie pragnę krwi młodych byków, baranków i kozłów.
12 Gdy przychodzicie, aby pokazać się przede Mną,
czy ktoś żąda od was,
abyście wydeptywali Moje dziedzińce?
13 Przestańcie składać bezwartościowe ofiary!
Kadzidło jest dla Mnie czymś wstrętnym,
obchody nowiu i szabatu, zwoływanie zgromadzenia
– nie mogę znieść nieprawości i zgromadzeń.
14 Nienawidzę waszych nowiów i uroczystych zgromadzeń;
są one dla Mnie ciężarem,
sprzykrzyło Mi się je znosić.
15 Jeśli wyciągniecie ręce,
to odwrócę od was oczy,
nawet jeśli pomnożycie modlitwy,
to ich nie wysłucham.
Wasze ręce są pełne krwi.
16 Obmyjcie się, oczyśćcie,
usuńcie zło waszych czynów
sprzed Moich oczu,
przestańcie czynić zło!
17 Uczcie się postępować dobrze,
szukajcie sprawiedliwości,
pomagajcie uciśnionemu,
dbajcie o prawa sieroty,
brońcie wdowy!
18 Chodźcie, rozsądźmy!
– mówi Pan:
Choćby wasze grzechy były jak szkarłat,
to staną się białe jak śnieg,
choćby były czerwone jak purpura,
to staną się jak wełna.
19 Jeśli będziecie zgodni i posłuszni,
to będziecie spożywać z dóbr ziemi,
20 a jeśli się sprzeciwicie i zbuntujecie,
to zginiecie od miecza
– bo usta Pana to powiedziały.
Niewierne miasto
21 Ach, w jaki sposób stało się nierządnicą
Miasto Wierne?
Było pełne prawa,
mieszkała w nim sprawiedliwość,
a teraz – zabójcy!
22 Twoje srebro stało się żużlem,
twoje wino zostało zmieszane z wodą.
23 Twoi książęta są buntownikami
i wspólnikami złodziei,
każdy kocha podarunki
i goni za korzyściami.
Nie dbają o prawa sieroty,
sprawa wdowy nie dochodzi do nich.
24 Dlatego taka jest wyrocznia Pana, Pana Zastępów,
Mocnego Izraela:
Biada, wezmę odwet na Moich nieprzyjaciołach
i zemszczę się na Mych wrogach.
25 Wyciągnę rękę przeciw tobie,
jak ług oczyszczę twój żużel,
usunę z niego wszelki ołów.
26 Przywrócę twoich sędziów jak dawniej,
twoich doradców jak na początku.
Potem nazwą cię Miastem Sprawiedliwości,
Miastem Wiernym.
27 Syjon będzie odkupiony przez prawo,
a jego nawróceni – przez sprawiedliwość.
28 Buntownicy i grzesznicy będą razem wyniszczeni,
ci, którzy opuszczają Pana, wyginą.
29 Będziecie zawstydzeni z powodu dębów,
które ukochaliście,
i zarumienicie się z powodu ogrodów,
które wybraliście.
30 Staniecie się bowiem jak dąb,
który traci swoje liście,
i jak ogród, w którym nie ma wody.
31 Silny stanie się słomą,
a jego dzieło iskrą.
Zapłoną razem,
a nie będzie nikogo, kto by ogień ugasił.