Nieposłuszeństwo
1 Najbardziej przebiegłym ze wszystkich zwierząt polnych, uczynionych przez Pana Boga, był wąż. Zwrócił się on do kobiety: Czy naprawdę Bóg powiedział: Nie będziecie jedli owoców ze wszystkich drzew ogrodu? 2 Kobieta odpowiedziała wężowi: Możemy jeść owoce z drzew w ogrodzie, 3 tylko o owocu z drzewa, które jest pośrodku ogrodu, Bóg powiedział: Nie będziecie go jeść i nie dotykajcie go, żebyście nie umarli. 4 Wtedy wąż oznajmił kobiecie: Na pewno nie umrzecie. 5 Ale Bóg wie, że w dniu, w którym zjecie owoc, otworzą się wasze oczy i będziecie, jak Bóg, znali dobro i zło. 6 Wówczas kobieta zobaczyła, że drzewo ma owoce dobre do jedzenia, że jest rozkoszą dla oczu i wzbudza pożądanie, bo daje możliwość poznania. Zerwała więc z niego owoc, jadła i dała swemu mężowi, który był z nią, a on też jadł. 7 Wtedy otworzyły się obojgu oczy i spostrzegli, że są nadzy. Spletli więc liście figowe i zrobili sobie przepaski.
8 A gdy usłyszeli głos Pana Boga przechadzającego się po ogrodzie w dziennym powiewie, wtedy Adam i jego żona ukryli się przed obliczem Pana Boga pośród drzew ogrodu. 9 Ale Pan Bóg zawołał do Adama i zapytał go: Gdzie jesteś? 10 Odpowiedział: Usłyszałem Twój głos w ogrodzie, przestraszyłem się, bo jestem nagi, i się schowałem. 11 Wtedy On zapytał: Kto ci powiedział, że jesteś nagi? Czy jadłeś owoc z drzewa, z którego zakazałem ci jeść? 12 Adam odpowiedział: Kobieta, którą mi dałeś, aby była ze mną, dała mi owoc z tego drzewa, a ja zjadłem. 13 Wówczas Pan Bóg zwrócił się do kobiety: Dlaczego to zrobiłaś? Kobieta odpowiedziała: Wąż mnie zwiódł i zjadłam.
Kara
14 Wtedy Pan Bóg powiedział do węża: Za to, co zrobiłeś, będziesz przeklęty wśród wszelkiego bydła i wszelkiego zwierzęcia polnego. Będziesz się czołgał na brzuchu i przez całe życie będziesz jadł pył. 15 Ustanawiam nieprzyjaźń między tobą a niewiastą i między twoim potomstwem a jej potomstwem. Ono zmiażdży twoją głowę, a ty zranisz je w piętę.
16 Do kobiety powiedział: Pomnożę bardzo cierpienia związane z twoją ciążą, w bólu będziesz rodziła dzieci, a mimo to będziesz pożądała swego męża, on zaś będzie panował nad tobą.
17 A do Adama powiedział: Ponieważ usłuchałeś głosu swej żony i jadłeś owoc z drzewa, z którego zakazałem ci jeść, mówiąc: Nie będziesz z niego jeść; więc niech będzie przeklęta ziemia z twojego powodu. Przez wszystkie dni swojego życia w trudzie będziesz się z niej żywił. 18 Ciernie i osty będzie ci rodziła, ty zaś będziesz jadł polne rośliny. 19 W pocie czoła będziesz jadł chleb, dopóki nie powrócisz do ziemi, z której zostałeś wzięty, bo prochem jesteś i do prochu powrócisz.
Wygnanie z Edenu
20 Adam nazwał swoją żonę Ewa, ponieważ stała się matką wszystkich żyjących. 21 Pan Bóg zrobił ubranie ze skóry dla Adama i dla jego żony i odział ich.
22 Potem Pan Bóg powiedział: Oto człowiek stał się jak jeden z Nas, znając dobro i zło. Oby tylko nie wyciągnął teraz ręki i nie zerwał owocu także z drzewa życia! Zjadłby bowiem i żył wiecznie. 23 Pan Bóg więc wygnał go z ogrodu Eden, aby uprawiał ziemię, z której został wzięty. 24 Wygnał człowieka, a na wschód od ogrodu Eden postawił cheruby i wirujący ognisty miecz, aby strzegły drogi do drzewa życia.
Nieposłuszeństwo
1 Najbardziej przebiegłym ze wszystkich zwierząt polnych, uczynionych przez Pana Boga, był wąż. Zwrócił się on do kobiety: Czy naprawdę Bóg powiedział: Nie będziecie jedli owoców ze wszystkich drzew ogrodu? 2 Kobieta odpowiedziała wężowi: Możemy jeść owoce z drzew w ogrodzie, 3 tylko o owocu z drzewa, które jest pośrodku ogrodu, Bóg powiedział: Nie będziecie go jeść i nie dotykajcie go, żebyście nie umarli. 4 Wtedy wąż oznajmił kobiecie: Na pewno nie umrzecie. 5 Ale Bóg wie, że w dniu, w którym zjecie owoc, otworzą się wasze oczy i będziecie, jak Bóg, znali dobro i zło. 6 Wówczas kobieta zobaczyła, że drzewo ma owoce dobre do jedzenia, że jest rozkoszą dla oczu i wzbudza pożądanie, bo daje możliwość poznania. Zerwała więc z niego owoc, jadła i dała swemu mężowi, który był z nią, a on też jadł. 7 Wtedy otworzyły się obojgu oczy i spostrzegli, że są nadzy. Spletli więc liście figowe i zrobili sobie przepaski.
8 A gdy usłyszeli głos Pana Boga przechadzającego się po ogrodzie w dziennym powiewie, wtedy Adam i jego żona ukryli się przed obliczem Pana Boga pośród drzew ogrodu. 9 Ale Pan Bóg zawołał do Adama i zapytał go: Gdzie jesteś? 10 Odpowiedział: Usłyszałem Twój głos w ogrodzie, przestraszyłem się, bo jestem nagi, i się schowałem. 11 Wtedy On zapytał: Kto ci powiedział, że jesteś nagi? Czy jadłeś owoc z drzewa, z którego zakazałem ci jeść? 12 Adam odpowiedział: Kobieta, którą mi dałeś, aby była ze mną, dała mi owoc z tego drzewa, a ja zjadłem. 13 Wówczas Pan Bóg zwrócił się do kobiety: Dlaczego to zrobiłaś? Kobieta odpowiedziała: Wąż mnie zwiódł i zjadłam.
Kara
14 Wtedy Pan Bóg powiedział do węża: Za to, co zrobiłeś, będziesz przeklęty wśród wszelkiego bydła i wszelkiego zwierzęcia polnego. Będziesz się czołgał na brzuchu i przez całe życie będziesz jadł pył. 15 Ustanawiam nieprzyjaźń między tobą a niewiastą i między twoim potomstwem a jej potomstwem. Ono zmiażdży twoją głowę, a ty zranisz je w piętę.
16 Do kobiety powiedział: Pomnożę bardzo cierpienia związane z twoją ciążą, w bólu będziesz rodziła dzieci, a mimo to będziesz pożądała swego męża, on zaś będzie panował nad tobą.
17 A do Adama powiedział: Ponieważ usłuchałeś głosu swej żony i jadłeś owoc z drzewa, z którego zakazałem ci jeść, mówiąc: Nie będziesz z niego jeść; więc niech będzie przeklęta ziemia z twojego powodu. Przez wszystkie dni swojego życia w trudzie będziesz się z niej żywił. 18 Ciernie i osty będzie ci rodziła, ty zaś będziesz jadł polne rośliny. 19 W pocie czoła będziesz jadł chleb, dopóki nie powrócisz do ziemi, z której zostałeś wzięty, bo prochem jesteś i do prochu powrócisz.
Wygnanie z Edenu
20 Adam nazwał swoją żonę Ewa, ponieważ stała się matką wszystkich żyjących. 21 Pan Bóg zrobił ubranie ze skóry dla Adama i dla jego żony i odział ich.
22 Potem Pan Bóg powiedział: Oto człowiek stał się jak jeden z Nas, znając dobro i zło. Oby tylko nie wyciągnął teraz ręki i nie zerwał owocu także z drzewa życia! Zjadłby bowiem i żył wiecznie. 23 Pan Bóg więc wygnał go z ogrodu Eden, aby uprawiał ziemię, z której został wzięty. 24 Wygnał człowieka, a na wschód od ogrodu Eden postawił cheruby i wirujący ognisty miecz, aby strzegły drogi do drzewa życia.