Prawo albo wiara
1 O nierozumni Galaci, kto was omamił, was, wobec których został ukazany Jezus Chrystus ukrzyżowany? 2 Jednego tylko chcę się od was dowiedzieć: Czy otrzymaliście Ducha z uczynków Prawa, czy też z posłuszeństwa wierze? 3 Tak nierozumni jesteście? Rozpoczęliście Duchem, a teraz chcecie kończyć ciałem? 4 Tak wiele doświadczyliście na próżno? Jeśli rzeczywiście na próżno. 5 Czy więc Ten, który udziela wam Ducha i dokonuje cudów pośród was, czyni to ze względu na uczynki Prawa, czy ze względu na posłuszeństwo w wierze? 6 Tak też Abraham uwierzył Bogu i zostało mu to policzone jako sprawiedliwość.
7 Zrozumcie więc, że synami Abrahama są ci, którzy polegają na wierze. 8 Pismo zaś przewidując, że Bóg usprawiedliwi pogan z wiary, dało Abrahamowi tę radosną nowinę: W tobie będą błogosławione wszystkie narody . 9 Tak też ci, którzy polegają na wierze, są błogosławieni z wierzącym Abrahamem. 10 Wszyscy natomiast, którzy polegają na uczynkach Prawa, są przeklęci. Jest bowiem napisane: Przeklęty każdy, kto nie zachowuje wszystkich przepisów, jak nakazuje Księga Prawa . 11 To, że nikt w Prawie nie doznaje usprawiedliwienia u Boga jest oczywiste, gdyż sprawiedliwy z wiary będzie żył . 12 Prawo zaś nie pochodzi z wiary, lecz ten, kto wypełnił jego przepisy, przez nie będzie żył . 13 Chrystus wykupił nas od przekleństwa Prawa, gdyż stał się za nas przekleństwem, jak napisano: Przeklęty każdy, kto wisi na drzewie , 14 aby błogosławieństwo Abrahama stało się w Chrystusie Jezusie udziałem pogan, abyśmy przez wiarę otrzymali obietnicę Ducha.
Prawo i obietnica
15 Bracia, posłużę się przykładem. Nikt przecież nie odrzuca ani nie zmienia testamentu sporządzonego przez człowieka zgodnie z prawem. 16 Abrahamowi natomiast zostały dane obietnice, i jego potomkowi. Pismo nie mówi: Potomkom, jakby chodziło o wielu, lecz – jakby chodziło o jednego – I twemu potomkowi , a jest nim Chrystus. 17 To zaś mówię: Prawo, które powstało po czterystu trzydziestu latach, nie obala testamentu wcześniej ustanowionego przez Boga, aby unieważnić obietnicę. 18 Jeśli bowiem dziedzictwo jest z Prawa, to już nie z obietnicy. Tymczasem Bóg przez obietnicę okazał się łaskawy dla Abrahama. 19 Po co więc Prawo? Zostało ono dane ze względu na wykroczenia, aż do czasu przyjścia Potomka, którego dotyczy obietnica. Zostało ono dane przez aniołów, w rękę pośrednika. 20 Pośrednika zaś nie ma tam, gdzie chodzi o kogoś jednego, a Bóg jest jeden.
Niewolnicy i synowie
21 Czy więc Prawo jest przeciwko obietnicom Boga? To niemożliwe! Gdyby bowiem zostało dane Prawo, które może zapewnić życie, istotnie usprawiedliwienie byłoby z Prawa. 22 Ale Pismo wszystko poddało władzy grzechu, aby obietnica z wiary w Jezusa Chrystusa została dana wierzącym.
23 Przed przyjściem wiary byliśmy trzymani w więzach Prawa i zamknięci aż do mającej objawić się wiary. 24 Tak więc Prawo stało się naszym wychowawcą ku Chrystusowi, abyśmy z wiary zostali usprawiedliwieni. 25 Odkąd jednak wiara nadeszła, już nie jesteśmy poddani wychowawcy.
26 Wszyscy bowiem dzięki wierze w Chrystusa Jezusa jesteście synami Boga. 27 Wy przecież, którzy zostaliście ochrzczeni w Chrystusa, przyoblekliście się w Chrystusa. 28 Nie ma już Żyda ani Greka, nie ma niewolnika ani wolnego, nie ma mężczyzny ani kobiety. Wszyscy bowiem stanowicie jedność w Chrystusie Jezusie. 29 Jeżeli zaś należycie do Chrystusa, to jesteście też potomstwem Abrahama i zgodnie z obietnicą – dziedzicami.
Prawo albo wiara
1 O nierozumni Galaci, kto was omamił, was, wobec których został ukazany Jezus Chrystus ukrzyżowany? 2 Jednego tylko chcę się od was dowiedzieć: Czy otrzymaliście Ducha z uczynków Prawa, czy też z posłuszeństwa wierze? 3 Tak nierozumni jesteście? Rozpoczęliście Duchem, a teraz chcecie kończyć ciałem? 4 Tak wiele doświadczyliście na próżno? Jeśli rzeczywiście na próżno. 5 Czy więc Ten, który udziela wam Ducha i dokonuje cudów pośród was, czyni to ze względu na uczynki Prawa, czy ze względu na posłuszeństwo w wierze? 6 Tak też Abraham uwierzył Bogu i zostało mu to policzone jako sprawiedliwość.
7 Zrozumcie więc, że synami Abrahama są ci, którzy polegają na wierze. 8 Pismo zaś przewidując, że Bóg usprawiedliwi pogan z wiary, dało Abrahamowi tę radosną nowinę: W tobie będą błogosławione wszystkie narody . 9 Tak też ci, którzy polegają na wierze, są błogosławieni z wierzącym Abrahamem. 10 Wszyscy natomiast, którzy polegają na uczynkach Prawa, są przeklęci. Jest bowiem napisane: Przeklęty każdy, kto nie zachowuje wszystkich przepisów, jak nakazuje Księga Prawa . 11 To, że nikt w Prawie nie doznaje usprawiedliwienia u Boga jest oczywiste, gdyż sprawiedliwy z wiary będzie żył . 12 Prawo zaś nie pochodzi z wiary, lecz ten, kto wypełnił jego przepisy, przez nie będzie żył . 13 Chrystus wykupił nas od przekleństwa Prawa, gdyż stał się za nas przekleństwem, jak napisano: Przeklęty każdy, kto wisi na drzewie , 14 aby błogosławieństwo Abrahama stało się w Chrystusie Jezusie udziałem pogan, abyśmy przez wiarę otrzymali obietnicę Ducha.
Prawo i obietnica
15 Bracia, posłużę się przykładem. Nikt przecież nie odrzuca ani nie zmienia testamentu sporządzonego przez człowieka zgodnie z prawem. 16 Abrahamowi natomiast zostały dane obietnice, i jego potomkowi. Pismo nie mówi: Potomkom, jakby chodziło o wielu, lecz – jakby chodziło o jednego – I twemu potomkowi , a jest nim Chrystus. 17 To zaś mówię: Prawo, które powstało po czterystu trzydziestu latach, nie obala testamentu wcześniej ustanowionego przez Boga, aby unieważnić obietnicę. 18 Jeśli bowiem dziedzictwo jest z Prawa, to już nie z obietnicy. Tymczasem Bóg przez obietnicę okazał się łaskawy dla Abrahama. 19 Po co więc Prawo? Zostało ono dane ze względu na wykroczenia, aż do czasu przyjścia Potomka, którego dotyczy obietnica. Zostało ono dane przez aniołów, w rękę pośrednika. 20 Pośrednika zaś nie ma tam, gdzie chodzi o kogoś jednego, a Bóg jest jeden.
Niewolnicy i synowie
21 Czy więc Prawo jest przeciwko obietnicom Boga? To niemożliwe! Gdyby bowiem zostało dane Prawo, które może zapewnić życie, istotnie usprawiedliwienie byłoby z Prawa. 22 Ale Pismo wszystko poddało władzy grzechu, aby obietnica z wiary w Jezusa Chrystusa została dana wierzącym.
23 Przed przyjściem wiary byliśmy trzymani w więzach Prawa i zamknięci aż do mającej objawić się wiary. 24 Tak więc Prawo stało się naszym wychowawcą ku Chrystusowi, abyśmy z wiary zostali usprawiedliwieni. 25 Odkąd jednak wiara nadeszła, już nie jesteśmy poddani wychowawcy.
26 Wszyscy bowiem dzięki wierze w Chrystusa Jezusa jesteście synami Boga. 27 Wy przecież, którzy zostaliście ochrzczeni w Chrystusa, przyoblekliście się w Chrystusa. 28 Nie ma już Żyda ani Greka, nie ma niewolnika ani wolnego, nie ma mężczyzny ani kobiety. Wszyscy bowiem stanowicie jedność w Chrystusie Jezusie. 29 Jeżeli zaś należycie do Chrystusa, to jesteście też potomstwem Abrahama i zgodnie z obietnicą – dziedzicami.