1 Za jego panowania wkroczył Nebukadnessar, król Babilonu, i Jojakim przez trzy lata był jego wasalem. Potem jednak na nowo zbuntował się przeciwko niemu. 2 Pan zsyłał na niego bandy Chaldejczyków, Aramejczyków, Moabitów i Ammonitów. Posłał je przeciwko Judzie, aby go zniszczyć, według słowa Pana, które wypowiedział przez swoje sługi, proroków. 3 Wyłącznie z wyroku Pana przyszło to na Judę, że został odrzucony sprzed Jego oblicza za grzechy Manassesa, za wszystko, co zrobił, 4 a także z powodu niewinnej krwi, którą przelał i napełnił Jerozolimę niewinną krwią. Dlatego Pan nie chciał przebaczyć.
5 Pozostałe dzieje Jojakima i wszystko, co uczynił, czyż nie są opisane w Księdze Kronik Królów Judy? 6 I spoczął Jojakim przy swoich przodkach, a po nim królem został jego syn, Jojakin.
7 Król egipski nie wyprawiał się więcej ze swego kraju, ponieważ król Babilonu zdobył wszystko, co należało do króla egipskiego, od Potoku Egipskiego aż do rzeki Eufrat.
Jojakin królem Judy, pierwsze przesiedlenie
8 Jojakin miał osiemnaście lat, gdy rozpoczął panowanie, a rządził w Jerozolimie trzy miesiące. Jego matka, córka Elnatana z Jerozolimy, miała na imię Nechuszta. 9 Czynił to, co złe w oczach Pana, tak samo jak to czynił we wszystkim jego ojciec.
10 W tym czasie słudzy Nebukadnessara, króla babilońskiego wystąpili przeciwko Jerozolimie i doszło do oblężenia miasta. 11 Król babiloński Nebukadnessar przybył pod miasto, gdy jego słudzy je oblegali. 12 Jojakin zaś, król Judy, wyszedł do króla babilońskiego wraz ze swoją matką, sługami, książętami i dworzanami. Król babiloński pojmał go w ósmym roku swego panowania.
13 Wyniósł stamtąd wszystkie skarby domu Pana i skarby domu królewskiego. Rozbił wszystkie złote naczynia, które sporządził Salomon, król Izraela, w świątyni Pana, tak jak to Pan zapowiedział. 14 Uprowadził do niewoli całą Jerozolimę: wszystkich książąt i wszystkich dzielnych wojowników – dziesięć tysięcy uprowadzonych oraz wszystkich rzemieślników i ślusarzy. Nie pozostał nikt, oprócz ubogiej ludności kraju. 15 Uprowadził do Babilonu Jojakina wraz z matką króla, królewskimi żonami, dworzanami i możnymi kraju. Uprowadził ich z Jerozolimy do Babilonu – na wygnanie. 16 Wszystkich możnych ludzi w liczbie siedmiu tysięcy, rzemieślników i ślusarzy w liczbie tysiąca oraz wszystkich walecznych wojowników, uprowadził król babiloński do Babilonu – na wygnanie. 17 Zamiast niego król babiloński ustanowił królem jego stryja, Mattaniasza, i zmienił mu imię na Sedecjasz.
Sedecjasz królem Judy
18 Sedecjasz miał dwadzieścia jeden lat, gdy rozpoczął panowanie, a rządził w Jerozolimie jedenaście lat. Jego matka, córka Jeremiasza z Libny, miała na imię Chamutal. 19 Czynił to, co złe w oczach Pana, tak samo jak to we wszystkim czynił Jojakim. 20 Stało się to w Jerozolimie i w Judzie z powodu gniewu Pana, który w końcu odrzucił ich sprzed swego oblicza. Sedecjasz zaś zbuntował się przeciwko królowi babilońskiemu.
1 Za jego panowania wkroczył Nebukadnessar, król Babilonu, i Jojakim przez trzy lata był jego wasalem. Potem jednak na nowo zbuntował się przeciwko niemu. 2 Pan zsyłał na niego bandy Chaldejczyków, Aramejczyków, Moabitów i Ammonitów. Posłał je przeciwko Judzie, aby go zniszczyć, według słowa Pana, które wypowiedział przez swoje sługi, proroków. 3 Wyłącznie z wyroku Pana przyszło to na Judę, że został odrzucony sprzed Jego oblicza za grzechy Manassesa, za wszystko, co zrobił, 4 a także z powodu niewinnej krwi, którą przelał i napełnił Jerozolimę niewinną krwią. Dlatego Pan nie chciał przebaczyć.
5 Pozostałe dzieje Jojakima i wszystko, co uczynił, czyż nie są opisane w Księdze Kronik Królów Judy? 6 I spoczął Jojakim przy swoich przodkach, a po nim królem został jego syn, Jojakin.
7 Król egipski nie wyprawiał się więcej ze swego kraju, ponieważ król Babilonu zdobył wszystko, co należało do króla egipskiego, od Potoku Egipskiego aż do rzeki Eufrat.
Jojakin królem Judy, pierwsze przesiedlenie
8 Jojakin miał osiemnaście lat, gdy rozpoczął panowanie, a rządził w Jerozolimie trzy miesiące. Jego matka, córka Elnatana z Jerozolimy, miała na imię Nechuszta. 9 Czynił to, co złe w oczach Pana, tak samo jak to czynił we wszystkim jego ojciec.
10 W tym czasie słudzy Nebukadnessara, króla babilońskiego wystąpili przeciwko Jerozolimie i doszło do oblężenia miasta. 11 Król babiloński Nebukadnessar przybył pod miasto, gdy jego słudzy je oblegali. 12 Jojakin zaś, król Judy, wyszedł do króla babilońskiego wraz ze swoją matką, sługami, książętami i dworzanami. Król babiloński pojmał go w ósmym roku swego panowania.
13 Wyniósł stamtąd wszystkie skarby domu Pana i skarby domu królewskiego. Rozbił wszystkie złote naczynia, które sporządził Salomon, król Izraela, w świątyni Pana, tak jak to Pan zapowiedział. 14 Uprowadził do niewoli całą Jerozolimę: wszystkich książąt i wszystkich dzielnych wojowników – dziesięć tysięcy uprowadzonych oraz wszystkich rzemieślników i ślusarzy. Nie pozostał nikt, oprócz ubogiej ludności kraju. 15 Uprowadził do Babilonu Jojakina wraz z matką króla, królewskimi żonami, dworzanami i możnymi kraju. Uprowadził ich z Jerozolimy do Babilonu – na wygnanie. 16 Wszystkich możnych ludzi w liczbie siedmiu tysięcy, rzemieślników i ślusarzy w liczbie tysiąca oraz wszystkich walecznych wojowników, uprowadził król babiloński do Babilonu – na wygnanie. 17 Zamiast niego król babiloński ustanowił królem jego stryja, Mattaniasza, i zmienił mu imię na Sedecjasz.
Sedecjasz królem Judy
18 Sedecjasz miał dwadzieścia jeden lat, gdy rozpoczął panowanie, a rządził w Jerozolimie jedenaście lat. Jego matka, córka Jeremiasza z Libny, miała na imię Chamutal. 19 Czynił to, co złe w oczach Pana, tak samo jak to we wszystkim czynił Jojakim. 20 Stało się to w Jerozolimie i w Judzie z powodu gniewu Pana, który w końcu odrzucił ich sprzed swego oblicza. Sedecjasz zaś zbuntował się przeciwko królowi babilońskiemu.