Ozeasz ostatnim królem Izraela. Upadek Samarii
1 W dwunastym roku panowania Achaza, króla Judy, królem Izraela został Ozeasz, syn Eli, i panował w Samarii dziewięć lat. 2 Czynił to, co złe w oczach Pana, ale nie tak, jak królowie izraelscy, którzy byli przed nim. 3 Przeciwko niemu wyprawił się król asyryjski, Salmanassar. Ozeasz stał się jego sługą i składał mu daninę. 4 Gdy jednak król asyryjski odkrył spisek Ozeasza – ponieważ ten wysłał posłów do króla egipskiego, So, i nie złożył mu dorocznej daniny – pojmał go i zamknął w więzieniu.
5 Potem król asyryjski wyruszył przeciw całemu krajowi, przybył pod Samarię i oblegał ją przez trzy lata. 6 W dziewiątym roku panowania Ozeasza król asyryjski zdobył Samarię, uprowadził Izraelitów do Asyrii i osiedlił ich w Chalach, nad Chabor, rzeką Gozanu i w miastach medyjskich.
Przyczyny upadku królestwa izraelskiego
7 Stało się tak, ponieważ Izraelici zgrzeszyli przeciwko Panu, swemu Bogu, który ich wyprowadził z ziemi egipskiej, spod ręki faraona, króla Egiptu, i czcili innych bogów. 8 Postępowali według zwyczajów ludów, które Pan wypędził przed Izraelitami, oraz królów izraelskich, którzy tak samo czynili. 9 Izraelici skrycie dopuszczali się nieprawości wobec Pana, swego Boga: zbudowali sobie wyżyny we wszystkich swoich miastach, od wieży strażniczej aż do warownego miasta. 10 Ustawiali sobie stele i aszery na każdym wysokim pagórku i pod każdym zielonym drzewem. 11 Tam, na wszystkich wyżynach, palili kadzidła, jak narody, które Pan uprowadził przed nimi, i popełniali złe czyny, pobudzając Pana do gniewu. 12 Służyli bożkom, o których powiedział im Pan: Nie będziecie robić tych rzeczy!
13 Pan ostrzegał Izraela i Judę przez wszystkich swoich proroków i wszystkich widzących: Zawróćcie z waszych złych dróg, przestrzegajcie Moich przykazań i ustaw, zgodnie z całym Prawem, które nadałem waszym ojcom, i które wam przekazałem przez Moje sługi, proroków. 14 Nie posłuchali jednak. I sprawili, że ich kark stał się twardy, jak kark ich ojców, którzy nie uwierzyli w Pana, swego Boga. 15 Odrzucili Jego ustawy i Jego przymierze, które zawarł z ich ojcami, i przestrogi, których im udzielał. Poszli za nicością i w nicość się obrócili, poszli za ludami, które ich otaczały, co do których Pan im rozkazał, aby nie postępowali tak jak one. 16 Porzucili wszystkie przykazania Pana, swojego Boga, i sporządzili sobie dwa odlane cielce. Zrobili również aszerę, oddawali pokłon całemu wojsku niebios i służyli Baalowi. 17 Swoich synów i swoje córki przeprowadzali przez ogień i uprawiali wróżbiarstwo i czary. Zaprzedali się, aby czynić to, co złe w oczach Pana, i aby pobudzić Go do gniewu.
18 Dlatego Pan rozgniewał się bardzo na Izraela i odrzucił go sprzed swego oblicza. Pozostał tylko sam szczep Judy. 19 Jednak Juda też nie przestrzegał przykazań Pana, swego Boga, i postępował według zwyczajów, które wprowadzili Izraelici. 20 Pan odrzucił więc całe potomstwo Izraela, upokorzył je i wydał w ręce grabieżców, aż wreszcie odrzucił sprzed swojego oblicza. 21 Kiedy oderwał Izraela od domu Dawida, wtedy obwołano królem Jeroboama, syna Nebata. Jeroboam zaś odwiódł Izraela od Pana i przywiódł go do wielkiego grzechu. 22 Izraelici poszli w ślad za wszystkimi grzechami Jeroboama, które popełniał, i od nich nie odstąpili. 23 Aż w końcu Pan odrzucił Izraela sprzed swojego oblicza, jak zapowiedział przez wszystkie swoje sługi, proroków. I uprowadził Izraela z jego ziemi do Asyrii, gdzie jest aż do dziś.
Pochodzenie Samarytan
24 Król asyryjski sprowadził narody z Babilonu, z Kuty, z Awwy, z Chamatu i z Sefarwaim i osiedlił je w miastach Samarii zamiast Izraelitów. Wzięli oni Samarię w posiadanie i zamieszkali w jej miastach. 25 Kiedy jednak zaczęli się tam osiedlać, nie okazywali czci Panu, dlatego Pan nasyłał na nich lwy, które ich rozszarpywały. 26 Powiedziano więc królowi asyryjskiemu: Narody, które uprowadziłeś i osiedliłeś w miastach Samarii, nie wiedzą, jak należy oddawać cześć Bogu tego kraju, dlatego On nasłał na nie lwy. I oto one je zabijają, ponieważ te narody nie znają sposobu oddawania czci Bogu tego kraju. 27 Wówczas król asyryjski rozkazał: Sprowadźcie tam jednego z kapłanów, których uprowadziliście stamtąd. Niech idzie, osiedli się tam i niech uczy, jak należy oddawać cześć Bogu tego kraju. 28 Jeden z kapłanów, których uprowadzono z Samarii, przybył więc i zamieszkał w Betel, gdzie nauczał, jak mają oddawać cześć Panu.
29 Jednak każdy naród sporządzał sobie własnych bogów i ustawiał ich w świątyniach wyżynnych, które zbudowali Samarytanie; każdy naród w tych miastach, w których się osiedlił. 30 Babilończycy zrobili sobie Sukkot-Benota, Kutyci zrobili Nergala, a ludzie z Chamat zrobili Aszimę. 31 Awwici zrobili sobie Nibchaza i Tartaka, Sefarwaici zaś palili swoich synów w ogniu na cześć Adrammeleka i Anammeleka, bogów Sefarwaim. 32 Czcili także Pana, ale dla siebie ustanawiali kapłanów na wyżynach spośród swoich, a oni sprawowali im kult w świątyniach wyżyn. 33 Czcili Pana, a jednocześnie służyli swoim bogom według zwyczaju narodów, spośród których ich uprowadzono.
Sytuacja religijna na terytorium Izraela
34 Do dziś postępują według swoich dawnych zwyczajów. Nie ma wśród nich bojaźni Pana i nie postępują według Jego ustaw i nakazów, według Prawa i przykazania, według tego, co Pan nakazał synom Jakuba, któremu nadał imię Izrael. 35 Pan zawarł z nimi przymierze i nakazał im: Nie będziecie czcić innych bogów, nie będziecie oddawać im pokłonu, nie będziecie im służyć i nie będziecie składać im ofiar. 36 Tylko Pana, który wyprowadził was z ziemi egipskiej wielką mocą i wyciągniętym ramieniem, Jego będziecie czcić, Jemu oddawać pokłon i Jemu składać ofiary. 37 Będziecie przestrzegać ustaw i nakazów, prawa i przykazania, które dla was napisał, i wypełniać je przez wszystkie dni. Nie będziecie czcić innych bogów! 38 Nie będziecie zapominać o przymierzu, które zawarłem z wami, i nie będziecie czcić innych bogów! 39 Jeżeli jednak będziecie czcić Pana, waszego Boga, to On wybawi was z ręki wszystkich waszych nieprzyjaciół. 40 Oni jednak nie słuchali, tylko postępowali według swoich dawnych zwyczajów.
41 Narody te czciły więc Pana, a jednocześnie były one sługami swoich bożków. Również ich synowie i synowie synów postępują tak, jak czynili ich ojcowie, aż po dzień dzisiejszy.
Ozeasz ostatnim królem Izraela. Upadek Samarii
1 W dwunastym roku panowania Achaza, króla Judy, królem Izraela został Ozeasz, syn Eli, i panował w Samarii dziewięć lat. 2 Czynił to, co złe w oczach Pana, ale nie tak, jak królowie izraelscy, którzy byli przed nim. 3 Przeciwko niemu wyprawił się król asyryjski, Salmanassar. Ozeasz stał się jego sługą i składał mu daninę. 4 Gdy jednak król asyryjski odkrył spisek Ozeasza – ponieważ ten wysłał posłów do króla egipskiego, So, i nie złożył mu dorocznej daniny – pojmał go i zamknął w więzieniu.
5 Potem król asyryjski wyruszył przeciw całemu krajowi, przybył pod Samarię i oblegał ją przez trzy lata. 6 W dziewiątym roku panowania Ozeasza król asyryjski zdobył Samarię, uprowadził Izraelitów do Asyrii i osiedlił ich w Chalach, nad Chabor, rzeką Gozanu i w miastach medyjskich.
Przyczyny upadku królestwa izraelskiego
7 Stało się tak, ponieważ Izraelici zgrzeszyli przeciwko Panu, swemu Bogu, który ich wyprowadził z ziemi egipskiej, spod ręki faraona, króla Egiptu, i czcili innych bogów. 8 Postępowali według zwyczajów ludów, które Pan wypędził przed Izraelitami, oraz królów izraelskich, którzy tak samo czynili. 9 Izraelici skrycie dopuszczali się nieprawości wobec Pana, swego Boga: zbudowali sobie wyżyny we wszystkich swoich miastach, od wieży strażniczej aż do warownego miasta. 10 Ustawiali sobie stele i aszery na każdym wysokim pagórku i pod każdym zielonym drzewem. 11 Tam, na wszystkich wyżynach, palili kadzidła, jak narody, które Pan uprowadził przed nimi, i popełniali złe czyny, pobudzając Pana do gniewu. 12 Służyli bożkom, o których powiedział im Pan: Nie będziecie robić tych rzeczy!
13 Pan ostrzegał Izraela i Judę przez wszystkich swoich proroków i wszystkich widzących: Zawróćcie z waszych złych dróg, przestrzegajcie Moich przykazań i ustaw, zgodnie z całym Prawem, które nadałem waszym ojcom, i które wam przekazałem przez Moje sługi, proroków. 14 Nie posłuchali jednak. I sprawili, że ich kark stał się twardy, jak kark ich ojców, którzy nie uwierzyli w Pana, swego Boga. 15 Odrzucili Jego ustawy i Jego przymierze, które zawarł z ich ojcami, i przestrogi, których im udzielał. Poszli za nicością i w nicość się obrócili, poszli za ludami, które ich otaczały, co do których Pan im rozkazał, aby nie postępowali tak jak one. 16 Porzucili wszystkie przykazania Pana, swojego Boga, i sporządzili sobie dwa odlane cielce. Zrobili również aszerę, oddawali pokłon całemu wojsku niebios i służyli Baalowi. 17 Swoich synów i swoje córki przeprowadzali przez ogień i uprawiali wróżbiarstwo i czary. Zaprzedali się, aby czynić to, co złe w oczach Pana, i aby pobudzić Go do gniewu.
18 Dlatego Pan rozgniewał się bardzo na Izraela i odrzucił go sprzed swego oblicza. Pozostał tylko sam szczep Judy. 19 Jednak Juda też nie przestrzegał przykazań Pana, swego Boga, i postępował według zwyczajów, które wprowadzili Izraelici. 20 Pan odrzucił więc całe potomstwo Izraela, upokorzył je i wydał w ręce grabieżców, aż wreszcie odrzucił sprzed swojego oblicza. 21 Kiedy oderwał Izraela od domu Dawida, wtedy obwołano królem Jeroboama, syna Nebata. Jeroboam zaś odwiódł Izraela od Pana i przywiódł go do wielkiego grzechu. 22 Izraelici poszli w ślad za wszystkimi grzechami Jeroboama, które popełniał, i od nich nie odstąpili. 23 Aż w końcu Pan odrzucił Izraela sprzed swojego oblicza, jak zapowiedział przez wszystkie swoje sługi, proroków. I uprowadził Izraela z jego ziemi do Asyrii, gdzie jest aż do dziś.
Pochodzenie Samarytan
24 Król asyryjski sprowadził narody z Babilonu, z Kuty, z Awwy, z Chamatu i z Sefarwaim i osiedlił je w miastach Samarii zamiast Izraelitów. Wzięli oni Samarię w posiadanie i zamieszkali w jej miastach. 25 Kiedy jednak zaczęli się tam osiedlać, nie okazywali czci Panu, dlatego Pan nasyłał na nich lwy, które ich rozszarpywały. 26 Powiedziano więc królowi asyryjskiemu: Narody, które uprowadziłeś i osiedliłeś w miastach Samarii, nie wiedzą, jak należy oddawać cześć Bogu tego kraju, dlatego On nasłał na nie lwy. I oto one je zabijają, ponieważ te narody nie znają sposobu oddawania czci Bogu tego kraju. 27 Wówczas król asyryjski rozkazał: Sprowadźcie tam jednego z kapłanów, których uprowadziliście stamtąd. Niech idzie, osiedli się tam i niech uczy, jak należy oddawać cześć Bogu tego kraju. 28 Jeden z kapłanów, których uprowadzono z Samarii, przybył więc i zamieszkał w Betel, gdzie nauczał, jak mają oddawać cześć Panu.
29 Jednak każdy naród sporządzał sobie własnych bogów i ustawiał ich w świątyniach wyżynnych, które zbudowali Samarytanie; każdy naród w tych miastach, w których się osiedlił. 30 Babilończycy zrobili sobie Sukkot-Benota, Kutyci zrobili Nergala, a ludzie z Chamat zrobili Aszimę. 31 Awwici zrobili sobie Nibchaza i Tartaka, Sefarwaici zaś palili swoich synów w ogniu na cześć Adrammeleka i Anammeleka, bogów Sefarwaim. 32 Czcili także Pana, ale dla siebie ustanawiali kapłanów na wyżynach spośród swoich, a oni sprawowali im kult w świątyniach wyżyn. 33 Czcili Pana, a jednocześnie służyli swoim bogom według zwyczaju narodów, spośród których ich uprowadzono.
Sytuacja religijna na terytorium Izraela
34 Do dziś postępują według swoich dawnych zwyczajów. Nie ma wśród nich bojaźni Pana i nie postępują według Jego ustaw i nakazów, według Prawa i przykazania, według tego, co Pan nakazał synom Jakuba, któremu nadał imię Izrael. 35 Pan zawarł z nimi przymierze i nakazał im: Nie będziecie czcić innych bogów, nie będziecie oddawać im pokłonu, nie będziecie im służyć i nie będziecie składać im ofiar. 36 Tylko Pana, który wyprowadził was z ziemi egipskiej wielką mocą i wyciągniętym ramieniem, Jego będziecie czcić, Jemu oddawać pokłon i Jemu składać ofiary. 37 Będziecie przestrzegać ustaw i nakazów, prawa i przykazania, które dla was napisał, i wypełniać je przez wszystkie dni. Nie będziecie czcić innych bogów! 38 Nie będziecie zapominać o przymierzu, które zawarłem z wami, i nie będziecie czcić innych bogów! 39 Jeżeli jednak będziecie czcić Pana, waszego Boga, to On wybawi was z ręki wszystkich waszych nieprzyjaciół. 40 Oni jednak nie słuchali, tylko postępowali według swoich dawnych zwyczajów.
41 Narody te czciły więc Pana, a jednocześnie były one sługami swoich bożków. Również ich synowie i synowie synów postępują tak, jak czynili ich ojcowie, aż po dzień dzisiejszy.