1 Gdy królowa Saby usłyszała wieść o Salomonie, przybyła do Jerozolimy, aby wypróbować Salomona w trudnych kwestiach. Przybyła z bardzo licznym orszakiem, wielbłądami objuczonymi wonnościami, wielką ilością złota, drogimi kamieniami, a gdy przybyła do Salomona, rozmawiała z nim o wszystkim, co leżało jej na sercu. 2 Salomon zaś wyjaśniał jej wszystkie sprawy i nie było sprawy ukrytej przed Salomonem, której by jej nie wyjaśnił. 3 Gdy królowa Saby ujrzała mądrość Salomona i dom, który zbudował, 4 a także potrawy z jego stołu, mieszkania jego sług, ogładę usługujących, ich ubiór, jego podczaszych i ich ubiory, schody, którymi wchodził do domu Pana, wpadała w zachwyt. 5 I powiedziała do króla: Prawdziwa to wieść, którą usłyszałam w moim kraju o twoich dokonaniach i twojej mądrości. 6 Lecz nie wierzyłam wieściom, dopóki nie przybyłam i nie zobaczyłam na własne oczy. Tymczasem nie opowiedziano mi nawet połowy o twojej wielkiej mądrości, przewyższyłeś bowiem wszystko, co o tobie usłyszałam. 7 Szczęśliwi twoi ludzie i szczęśliwi twoi słudzy, którzy nieustannie stoją przed tobą i słuchają twojej mądrości. 8 Niech będzie błogosławiony Pan, twój Bóg, który cię sobie upodobał i posadził cię na swoim tronie jako króla, dla Pana, twego Boga, z powodu miłości twojego Boga do Izraela, utwierdzając go na wieki, ustanowił cię królem nad nimi, aby czynić prawo i sprawiedliwość. 9 Następnie podarowała królowi sto dwadzieścia talentów złota, bardzo wiele wonności i drogich kamieni, i nie było nigdy takich wonności, jak te, które królowa Saby podarowała królowi Salomonowi.
10 Także słudzy Churama i słudzy Salomona, którzy sprowadzili złoto z Ofiru, sprowadzili również drzewa sandałowe i drogie kamienie. 11 I król z drewna sandałowego sporządził drogę do domu Pana i do domu króla oraz liry i harfy dla śpiewaków. Nigdy przedtem nie widziano w ziemi Judy czegoś podobnego.
12 Król Salomon podarował królowej Saby wszystko, co jej się podobało i o co prosiła – więcej niż przywiozła królowi; następnie powróciła i pojechała do swojego kraju wraz ze swymi sługami.
13 Waga złota, które co roku napływało do Salomona, wynosiła: sześćset sześćdziesiąt sześć talentów złota, 14 oprócz tego, co dostarczyli handlarze i kupcy. Złoto i srebro dostarczali Salomonowi także wszyscy królowie Arabii i namiestnicy kraju. 15 Król Salomon sporządził: dwieście tarcz z kutego złota – sześćset sykli kutego złota na jedną tarczę, 16 trzysta puklerzy z kutego złota – trzysta sykli złota na każdy puklerz; i król złożył je w Domu Lasu Libanu.
17 Następnie król sporządził wielki tron z kości słoniowej i pokrył go czystym złotem 18 oraz sześć stopni i podnóżek ze złota przymocowany do tronu, a także podłokietniki z obu stron miejsca siedzenia, i dwa lwy stojące obok podłokietników. 19 Dwanaście lwów stało tam na sześciu stopniach z jednej i z drugiej strony; i nie wykonano czegoś podobnego w żadnym królestwie.
20 Wszystkie naczynia króla Salomona do picia były ze złota. Ze szczerego złota były też wszystkie naczynia Domu Lasu Libanu. Srebro w czasach Salomona było uważane za nic. 21 Okręty króla docierały do Tarszisz ze sługami Churama, a raz na trzy lata przybywały okręty z Tarszisz, przywożąc złoto i srebro, kość słoniową, małpy i pawie.
22 Tak więc król Salomon przewyższył bogactwem i mądrością wszystkich królów ziemi. 23 A wszyscy królowie ziemi starali dostać się przed oblicze Salomona, aby wsłuchiwać się w mądrość, którą Bóg obdarzył jego serce. 24 Każdy z nich przynosił swój dar: srebrne naczynia i złote naczynia, szaty, broń, wonności, konie i muły. I tak każdego roku.
25 Salomon miał cztery tysiące stajni dla koni i rydwanów, dwanaście tysięcy jeźdźców. Umieścił ich w miastach rydwanów i przy królu w Jerozolimie. 26 Był władcą nad wszystkimi królami od Rzeki aż do kraju Filistynów i do granicy Egiptu. 27 Król sprawił, że w Jerozolimie było tyle srebra, co kamieni, i cedrów tyle, co sykomor, które rosną licznie na Szefeli. 28 Konie sprowadzano dla Salomona z Egiptu i ze wszystkich krajów.
29 A pozostałe dzieje Salomona, od początków do końca, czyż nie są opisane w Kronice Proroka Natana i w Proroctwie Achiasza z Szilo, i w Widzeniu Jeddo – Widzącego o Jeroboamie, synu Nebata?
30 Salomon królował w Jerozolimie nad całym Izraelem przez czterdzieści lat. 31 I spoczął Salomon przy swoich przodkach, i pochowano go w Mieście Dawida, jego ojca, a Roboam, jego syn, królował po nim.
1 Gdy królowa Saby usłyszała wieść o Salomonie, przybyła do Jerozolimy, aby wypróbować Salomona w trudnych kwestiach. Przybyła z bardzo licznym orszakiem, wielbłądami objuczonymi wonnościami, wielką ilością złota, drogimi kamieniami, a gdy przybyła do Salomona, rozmawiała z nim o wszystkim, co leżało jej na sercu. 2 Salomon zaś wyjaśniał jej wszystkie sprawy i nie było sprawy ukrytej przed Salomonem, której by jej nie wyjaśnił. 3 Gdy królowa Saby ujrzała mądrość Salomona i dom, który zbudował, 4 a także potrawy z jego stołu, mieszkania jego sług, ogładę usługujących, ich ubiór, jego podczaszych i ich ubiory, schody, którymi wchodził do domu Pana, wpadała w zachwyt. 5 I powiedziała do króla: Prawdziwa to wieść, którą usłyszałam w moim kraju o twoich dokonaniach i twojej mądrości. 6 Lecz nie wierzyłam wieściom, dopóki nie przybyłam i nie zobaczyłam na własne oczy. Tymczasem nie opowiedziano mi nawet połowy o twojej wielkiej mądrości, przewyższyłeś bowiem wszystko, co o tobie usłyszałam. 7 Szczęśliwi twoi ludzie i szczęśliwi twoi słudzy, którzy nieustannie stoją przed tobą i słuchają twojej mądrości. 8 Niech będzie błogosławiony Pan, twój Bóg, który cię sobie upodobał i posadził cię na swoim tronie jako króla, dla Pana, twego Boga, z powodu miłości twojego Boga do Izraela, utwierdzając go na wieki, ustanowił cię królem nad nimi, aby czynić prawo i sprawiedliwość. 9 Następnie podarowała królowi sto dwadzieścia talentów złota, bardzo wiele wonności i drogich kamieni, i nie było nigdy takich wonności, jak te, które królowa Saby podarowała królowi Salomonowi.
10 Także słudzy Churama i słudzy Salomona, którzy sprowadzili złoto z Ofiru, sprowadzili również drzewa sandałowe i drogie kamienie. 11 I król z drewna sandałowego sporządził drogę do domu Pana i do domu króla oraz liry i harfy dla śpiewaków. Nigdy przedtem nie widziano w ziemi Judy czegoś podobnego.
12 Król Salomon podarował królowej Saby wszystko, co jej się podobało i o co prosiła – więcej niż przywiozła królowi; następnie powróciła i pojechała do swojego kraju wraz ze swymi sługami.
13 Waga złota, które co roku napływało do Salomona, wynosiła: sześćset sześćdziesiąt sześć talentów złota, 14 oprócz tego, co dostarczyli handlarze i kupcy. Złoto i srebro dostarczali Salomonowi także wszyscy królowie Arabii i namiestnicy kraju. 15 Król Salomon sporządził: dwieście tarcz z kutego złota – sześćset sykli kutego złota na jedną tarczę, 16 trzysta puklerzy z kutego złota – trzysta sykli złota na każdy puklerz; i król złożył je w Domu Lasu Libanu.
17 Następnie król sporządził wielki tron z kości słoniowej i pokrył go czystym złotem 18 oraz sześć stopni i podnóżek ze złota przymocowany do tronu, a także podłokietniki z obu stron miejsca siedzenia, i dwa lwy stojące obok podłokietników. 19 Dwanaście lwów stało tam na sześciu stopniach z jednej i z drugiej strony; i nie wykonano czegoś podobnego w żadnym królestwie.
20 Wszystkie naczynia króla Salomona do picia były ze złota. Ze szczerego złota były też wszystkie naczynia Domu Lasu Libanu. Srebro w czasach Salomona było uważane za nic. 21 Okręty króla docierały do Tarszisz ze sługami Churama, a raz na trzy lata przybywały okręty z Tarszisz, przywożąc złoto i srebro, kość słoniową, małpy i pawie.
22 Tak więc król Salomon przewyższył bogactwem i mądrością wszystkich królów ziemi. 23 A wszyscy królowie ziemi starali dostać się przed oblicze Salomona, aby wsłuchiwać się w mądrość, którą Bóg obdarzył jego serce. 24 Każdy z nich przynosił swój dar: srebrne naczynia i złote naczynia, szaty, broń, wonności, konie i muły. I tak każdego roku.
25 Salomon miał cztery tysiące stajni dla koni i rydwanów, dwanaście tysięcy jeźdźców. Umieścił ich w miastach rydwanów i przy królu w Jerozolimie. 26 Był władcą nad wszystkimi królami od Rzeki aż do kraju Filistynów i do granicy Egiptu. 27 Król sprawił, że w Jerozolimie było tyle srebra, co kamieni, i cedrów tyle, co sykomor, które rosną licznie na Szefeli. 28 Konie sprowadzano dla Salomona z Egiptu i ze wszystkich krajów.
29 A pozostałe dzieje Salomona, od początków do końca, czyż nie są opisane w Kronice Proroka Natana i w Proroctwie Achiasza z Szilo, i w Widzeniu Jeddo – Widzącego o Jeroboamie, synu Nebata?
30 Salomon królował w Jerozolimie nad całym Izraelem przez czterdzieści lat. 31 I spoczął Salomon przy swoich przodkach, i pochowano go w Mieście Dawida, jego ojca, a Roboam, jego syn, królował po nim.