Dominacja babilońska
1 Lud tego kraju wybrał Jehoachaza, syna Jozjasza, i ustanowił go królem w Jerozolimie na miejsce jego ojca. 2 Jehoachaz miał dwadzieścia trzy lata, gdy został królem, i królował w Jerozolimie trzy miesiące. 3 Król Egiptu pozbawił go władzy w Jerozolimie i nałożył na kraj haracz – sto talentów srebra i talent złota. 4 Potem król Egiptu ustanowił Eliakima, jego brata, królem nad Judą i Jerozolimą, i zmienił jego imię na Jojakim, a Jehoachaza, jego brata, wziął Neko i uprowadził do Egiptu.
5 Jojakim miał dwadzieścia pięć lat, gdy został królem, i królował w Jerozolimie jedenaście lat. Czynił to, co złe w oczach Pana, swego Boga. 6 Wystąpił przeciwko niemu Nebukadnessar, król Babilonu, i zakuł go w dwa łańcuchy z brązu, aby uprowadzić go do Babilonu. 7 Nebukadnessar przywiózł do Babilonu niektóre naczynia domu Pana i złożył je w swoim pałacu w Babilonie.
8 A pozostałe dzieje Jojakima, jego obrzydliwości, które popełnił, i znalezione dowody świadczące przeciwko niemu, to jest opisane w Księdze Królów Izraela i Judy. A królem po nim został jego syn, Jojakin.
9 Jojakin miał osiem lat, gdy został królem, a królował w Jerozolimie trzy miesiące i dziesięć dni. I czynił to, co złe w oczach Pana. 10 Na początku roku król Nebukadnessar posłał i sprowadził go do Babilonu z drogocennymi naczyniami domu Pana, a królem nad Judą i Jerozolimą uczynił Sedecjasza, jego brata.
11 Sedecjasz miał dwadzieścia jeden lat, gdy został królem i królował w Jerozolimie jedenaście lat. 12 Czynił to, co złe w oczach Pana, swego Boga, i nie ukorzył się przed prorokiem Jeremiaszem, przemawiającym w imieniu Pana. 13 Zbuntował się także przeciwko królowi Nebukadnessarowi, który kazał mu przysiąc na Boga, i swój kark uczynił nieugiętym, a swe serce – nieustępliwym, aby nie zwrócić się ku Panu, Bogu Izraela. 14 Także wszyscy przełożeni kapłanów, kapłani i lud pomnażali niewierność, podobną do wszystkich obrzydliwości narodów, i zbezcześcili dom Pana, który On poświęcił w Jerozolimie.
15 Pan, Bóg ich ojców, posyłał do nich nieustannie swych wysłańców, ponieważ miał litość nad swym ludem, nad miejscem swego zamieszkania. 16 A oni drwili z posłańców Bożych, pogardzali Jego słowami i wyszydzali Jego proroków. Aż wzmógł się gniew Pana przeciwko ludowi, tak że nie było możliwości ocalenia. 17 I sprowadził przeciwko nim króla chaldejskiego, który zabił mieczem ich młodzieńców w ich świątyni. Nie miał litości dla młodzieńca ani dla dziewicy, dla starca ani sędziwego – wszystkich wydał w jego ręce. 18 Wszystkie naczynia domu Bożego, wielkie i małe, i skarby domu Pana oraz skarby króla i jego naczelników – wszystko sprowadził do Babilonu. 19 Spalono dom Boży i zburzono mury Jerozolimy. Spalono doszczętnie wszystkie jej pałace, a wszystkie drogocenne przedmioty przeznaczono do zniszczenia.
20 Król chaldejski uprowadził do Babilonu ocalałych od miecza i byli dla niego i jego synów niewolnikami aż do zapanowania królestwa Persji, 21 aby wypełniło się słowo Pana, wypowiedziane ustami Jeremiasza: Dopóki ziemia nie wywiąże się ze swoich szabatów, przez wszystkie dni swego spustoszenia będzie odpoczywać, aż wypełni się siedemdziesiąt lat.
22 W pierwszym roku króla perskiego Cyrusa, aby wypełniło się słowo Pana wypowiedziane przez Jeremiasza, wzbudził Pan ducha Cyrusa, króla perskiego i kazał ogłosić w całym swoim królestwie, a także na piśmie:
23 Tak mówi Cyrus, król perski: Pan, Bóg niebios, dał mi wszystkie królestwa ziemi. On też nakazał mi, abym zbudował Mu dom w Jerozolimie, która jest w Judzie. Ktokolwiek więc spośród was należy do całego Jego ludu – to Pan, jego Bóg, jest z nim – niech idzie!
Dominacja babilońska
1 Lud tego kraju wybrał Jehoachaza, syna Jozjasza, i ustanowił go królem w Jerozolimie na miejsce jego ojca. 2 Jehoachaz miał dwadzieścia trzy lata, gdy został królem, i królował w Jerozolimie trzy miesiące. 3 Król Egiptu pozbawił go władzy w Jerozolimie i nałożył na kraj haracz – sto talentów srebra i talent złota. 4 Potem król Egiptu ustanowił Eliakima, jego brata, królem nad Judą i Jerozolimą, i zmienił jego imię na Jojakim, a Jehoachaza, jego brata, wziął Neko i uprowadził do Egiptu.
5 Jojakim miał dwadzieścia pięć lat, gdy został królem, i królował w Jerozolimie jedenaście lat. Czynił to, co złe w oczach Pana, swego Boga. 6 Wystąpił przeciwko niemu Nebukadnessar, król Babilonu, i zakuł go w dwa łańcuchy z brązu, aby uprowadzić go do Babilonu. 7 Nebukadnessar przywiózł do Babilonu niektóre naczynia domu Pana i złożył je w swoim pałacu w Babilonie.
8 A pozostałe dzieje Jojakima, jego obrzydliwości, które popełnił, i znalezione dowody świadczące przeciwko niemu, to jest opisane w Księdze Królów Izraela i Judy. A królem po nim został jego syn, Jojakin.
9 Jojakin miał osiem lat, gdy został królem, a królował w Jerozolimie trzy miesiące i dziesięć dni. I czynił to, co złe w oczach Pana. 10 Na początku roku król Nebukadnessar posłał i sprowadził go do Babilonu z drogocennymi naczyniami domu Pana, a królem nad Judą i Jerozolimą uczynił Sedecjasza, jego brata.
11 Sedecjasz miał dwadzieścia jeden lat, gdy został królem i królował w Jerozolimie jedenaście lat. 12 Czynił to, co złe w oczach Pana, swego Boga, i nie ukorzył się przed prorokiem Jeremiaszem, przemawiającym w imieniu Pana. 13 Zbuntował się także przeciwko królowi Nebukadnessarowi, który kazał mu przysiąc na Boga, i swój kark uczynił nieugiętym, a swe serce – nieustępliwym, aby nie zwrócić się ku Panu, Bogu Izraela. 14 Także wszyscy przełożeni kapłanów, kapłani i lud pomnażali niewierność, podobną do wszystkich obrzydliwości narodów, i zbezcześcili dom Pana, który On poświęcił w Jerozolimie.
15 Pan, Bóg ich ojców, posyłał do nich nieustannie swych wysłańców, ponieważ miał litość nad swym ludem, nad miejscem swego zamieszkania. 16 A oni drwili z posłańców Bożych, pogardzali Jego słowami i wyszydzali Jego proroków. Aż wzmógł się gniew Pana przeciwko ludowi, tak że nie było możliwości ocalenia. 17 I sprowadził przeciwko nim króla chaldejskiego, który zabił mieczem ich młodzieńców w ich świątyni. Nie miał litości dla młodzieńca ani dla dziewicy, dla starca ani sędziwego – wszystkich wydał w jego ręce. 18 Wszystkie naczynia domu Bożego, wielkie i małe, i skarby domu Pana oraz skarby króla i jego naczelników – wszystko sprowadził do Babilonu. 19 Spalono dom Boży i zburzono mury Jerozolimy. Spalono doszczętnie wszystkie jej pałace, a wszystkie drogocenne przedmioty przeznaczono do zniszczenia.
20 Król chaldejski uprowadził do Babilonu ocalałych od miecza i byli dla niego i jego synów niewolnikami aż do zapanowania królestwa Persji, 21 aby wypełniło się słowo Pana, wypowiedziane ustami Jeremiasza: Dopóki ziemia nie wywiąże się ze swoich szabatów, przez wszystkie dni swego spustoszenia będzie odpoczywać, aż wypełni się siedemdziesiąt lat.
22 W pierwszym roku króla perskiego Cyrusa, aby wypełniło się słowo Pana wypowiedziane przez Jeremiasza, wzbudził Pan ducha Cyrusa, króla perskiego i kazał ogłosić w całym swoim królestwie, a także na piśmie:
23 Tak mówi Cyrus, król perski: Pan, Bóg niebios, dał mi wszystkie królestwa ziemi. On też nakazał mi, abym zbudował Mu dom w Jerozolimie, która jest w Judzie. Ktokolwiek więc spośród was należy do całego Jego ludu – to Pan, jego Bóg, jest z nim – niech idzie!