1 Jozjasz miał osiem lat, gdy został królem i królował w Jerozolimie trzydzieści jeden lat. 2 Czynił to, co słuszne w oczach Pana, i kroczył drogami Dawida, swego przodka, i nie zboczył ani na prawo, ani na lewo.
3 W ósmym roku królowania, gdy był jeszcze młody, zaczął szukać Boga Dawida, swego przodka, a w dwunastym roku zaczął oczyszczać Judę i Jerozolimę z wyżyn i aszer oraz rzeźbionych i odlanych posągów. 4 W jego obecności rozbito ołtarze baali, a ołtarze kadzenia, które były na górze nad nimi, kazał roztrzaskać; aszery, rzeźbione i odlane posągi połamał, rozbił w proch i rozrzucił na grobach tych, którzy im składali ofiary. 5 Kości kapłanów spalił na ich ołtarzach i oczyścił Judę oraz Jerozolimę. 6 W miastach Manassesa, Efraima, Symeona aż do Neftalego, zamieniając w ruiny, 7 zburzył ołtarze, aszery i pomniki – roztrzaskał i starł na proch, a wszystkie ołtarze kadzielne rozbił w całej ziemi Izraela. Potem powrócił do Jerozolimy.
8 W osiemnastym roku swego królowania, gdy oczyścił kraj i dom, posłał Szafana, syna Asaliasza, i Maasejasza, naczelnika miasta, oraz Joacha, syna Joachaza, kronikarza, aby naprawić dom Pana, swego Boga. 9 Przybyli do arcykapłana Chilkiasza i dostarczyli srebro, które zebrali lewici, stróże progu, od Manassesa i Efraima oraz od całej reszty Izraela i całego plemienia Judy, Beniamina oraz mieszkańców Jerozolimy, przyniesione do domu Bożego. 10 Przekazali do rąk wykonujących prace, którzy mieli nadzór nad domem Pana, a ci dawali je robotnikom, pracującym w domu Pana, aby naprawić i wzmocnić ten dom. 11 Dali je cieślom i murarzom, aby nabyli ciosane kamienie, drewno na wiązania i aby wyłożyli belkami budynki, które królowie Judy doprowadzili do ruiny.
12 Mężczyźni ci solidnie wykonywali prace, a kierownikami nad nimi byli Jachat i Obadiasz, lewici spośród potomków Merariego, oraz Zachariasz i Meszullam, spośród potomków Kehata, którzy sprawowali nadzór; wszyscy ci lewici byli biegli w grze na instrumentach muzycznych. 13 Nadzorowali tragarzy i kierowali wszystkimi wykonywanymi pracami – każdą czynnością. A inni lewici byli pisarzami, urzędnikami i odźwiernymi.
14 Gdy wyjmowano srebro złożone w domu Pana, kapłan Chilkiasz znalazł księgę Prawa Pana przekazaną przez Mojżesza. 15 Wtedy odezwał się Chilkiasz do pisarza Szafana: Znalazłem księgę Prawa w domu Pana. I Chilkiasz dał tę księgę Szafanowi. 16 Szafan zaś przyniósł księgę do króla, a następnie zdał królowi sprawę: Wszystko, co jest powierzone twoim sługom, to czynią. 17 Wysypali srebro znalezione w domu Pana i przekazali nadzorcom i wykonującym prace. 18 Pisarz Szafan powiedział też królowi: Kapłan Chilkiasz dał mi księgę. I Szafan czytał ją w obecności króla.
19 A gdy król usłyszał słowa Prawa, rozerwał swe szaty. 20 I polecił król Chilkiaszowi i Achikamowi, synowi Szafana, Abdonowi, synowi Miki, oraz pisarzowi Szafanowi i Asajaszowi, słudze króla: 21 Idźcie i radźcie się Pana w mojej sprawie i w sprawie pozostałych w Izraelu i Judzie oraz w sprawie słów znalezionej księgi, ponieważ wielki jest gniew Pana, który został na nas wylany. Nasi ojcowie bowiem nie strzegli słowa Pana i nie postępowali zgodnie z tym wszystkim, co jest zapisane w tej księdze.
22 Chilkiasz poszedł wraz z ludźmi króla do prorokini Chuldy, żony Szalluma, syna Tokehata, syna Chasry, pilnującego szat, a mieszkała ona w Jerozolimie, w drugiej dzielnicy, i opowiedzieli jej, jak to było. 23 A ona im odpowiedziała: Tak mówi Pan, Bóg Izraela: Powiedzcie człowiekowi, który posłał was do mnie: 24 Tak mówi Pan: Oto Ja sprowadzam nieszczęście na to miejsce i na jego mieszkańców oraz wszystkie przekleństwa zapisane w księdze, którą czytali w obecności króla Judy. 25 Ponieważ opuścili Mnie i palili kadzidło innym bogom, aby pobudzać Mnie do gniewu przez wszystko, co robili; więc Mój gniew zapłonął przeciw temu miejscu i nie zgaśnie.
26 Lecz królowi Judy, który was posłał, aby radzić się Pana, tak powiedzcie: Tak mówi Pan, Bóg Izraela, o słowach, które usłyszałeś: 27 Ponieważ złagodniało twoje serce i ukorzyłeś się przed obliczem Boga, gdy usłyszałeś Jego słowa przeciwko temu miejscu i przeciwko jego mieszkańcom, ukorzyłeś się przede Mną, rozdarłeś swe szaty i płakałeś przede Mną, więc Ja prawdziwie cię wysłuchałem – wyrocznia Pana. 28 Oto Ja przyłączę cię do twoich przodków i w pokoju zostaniesz pochowany w swoim grobie. Twoje oczy nie będą oglądały całego nieszczęścia, które Ja sprowadzam na to miejsce i na jego mieszkańców. I zanieśli królowi tę odpowiedź.
29 Król posłał więc i zgromadził całą starszyznę Judy i Jerozolimy. 30 Następnie do domu Pana wszedł król, a potem wszyscy Judejczycy i mieszkańcy Jerozolimy, kapłani, lewici i cały lud, od największego do najmniejszego. Odczytał głośno wszystkie słowa Księgi Przymierza znalezionej w domu Pana. 31 Król stał na swym miejscu i przed obliczem Pana zawarł przymierze, że będą chodzić za Panem, przestrzegać Jego przykazań, upomnień i ustaw całym sercem i całą duszą i wykonywać słowa przymierza zapisane w tej księdze.
32 Zobowiązał do tego wszystkich znajdujących się w Jerozolimie i w Beniaminie, a mieszkańcy Jerozolimy postąpili zgodnie z przymierzem Boga, Boga swoich ojców. 33 Jozjasz usunął wszystkie obrzydliwości ze wszystkich ziem, które należały do Izraelitów, a wszystkich znajdujących się w Izraelu uczynił sługami, aby służyli Panu, swemu Bogu. Dopóki żył, nie odstąpili od Pana, Boga swych ojców.
1 Jozjasz miał osiem lat, gdy został królem i królował w Jerozolimie trzydzieści jeden lat. 2 Czynił to, co słuszne w oczach Pana, i kroczył drogami Dawida, swego przodka, i nie zboczył ani na prawo, ani na lewo.
3 W ósmym roku królowania, gdy był jeszcze młody, zaczął szukać Boga Dawida, swego przodka, a w dwunastym roku zaczął oczyszczać Judę i Jerozolimę z wyżyn i aszer oraz rzeźbionych i odlanych posągów. 4 W jego obecności rozbito ołtarze baali, a ołtarze kadzenia, które były na górze nad nimi, kazał roztrzaskać; aszery, rzeźbione i odlane posągi połamał, rozbił w proch i rozrzucił na grobach tych, którzy im składali ofiary. 5 Kości kapłanów spalił na ich ołtarzach i oczyścił Judę oraz Jerozolimę. 6 W miastach Manassesa, Efraima, Symeona aż do Neftalego, zamieniając w ruiny, 7 zburzył ołtarze, aszery i pomniki – roztrzaskał i starł na proch, a wszystkie ołtarze kadzielne rozbił w całej ziemi Izraela. Potem powrócił do Jerozolimy.
8 W osiemnastym roku swego królowania, gdy oczyścił kraj i dom, posłał Szafana, syna Asaliasza, i Maasejasza, naczelnika miasta, oraz Joacha, syna Joachaza, kronikarza, aby naprawić dom Pana, swego Boga. 9 Przybyli do arcykapłana Chilkiasza i dostarczyli srebro, które zebrali lewici, stróże progu, od Manassesa i Efraima oraz od całej reszty Izraela i całego plemienia Judy, Beniamina oraz mieszkańców Jerozolimy, przyniesione do domu Bożego. 10 Przekazali do rąk wykonujących prace, którzy mieli nadzór nad domem Pana, a ci dawali je robotnikom, pracującym w domu Pana, aby naprawić i wzmocnić ten dom. 11 Dali je cieślom i murarzom, aby nabyli ciosane kamienie, drewno na wiązania i aby wyłożyli belkami budynki, które królowie Judy doprowadzili do ruiny.
12 Mężczyźni ci solidnie wykonywali prace, a kierownikami nad nimi byli Jachat i Obadiasz, lewici spośród potomków Merariego, oraz Zachariasz i Meszullam, spośród potomków Kehata, którzy sprawowali nadzór; wszyscy ci lewici byli biegli w grze na instrumentach muzycznych. 13 Nadzorowali tragarzy i kierowali wszystkimi wykonywanymi pracami – każdą czynnością. A inni lewici byli pisarzami, urzędnikami i odźwiernymi.
14 Gdy wyjmowano srebro złożone w domu Pana, kapłan Chilkiasz znalazł księgę Prawa Pana przekazaną przez Mojżesza. 15 Wtedy odezwał się Chilkiasz do pisarza Szafana: Znalazłem księgę Prawa w domu Pana. I Chilkiasz dał tę księgę Szafanowi. 16 Szafan zaś przyniósł księgę do króla, a następnie zdał królowi sprawę: Wszystko, co jest powierzone twoim sługom, to czynią. 17 Wysypali srebro znalezione w domu Pana i przekazali nadzorcom i wykonującym prace. 18 Pisarz Szafan powiedział też królowi: Kapłan Chilkiasz dał mi księgę. I Szafan czytał ją w obecności króla.
19 A gdy król usłyszał słowa Prawa, rozerwał swe szaty. 20 I polecił król Chilkiaszowi i Achikamowi, synowi Szafana, Abdonowi, synowi Miki, oraz pisarzowi Szafanowi i Asajaszowi, słudze króla: 21 Idźcie i radźcie się Pana w mojej sprawie i w sprawie pozostałych w Izraelu i Judzie oraz w sprawie słów znalezionej księgi, ponieważ wielki jest gniew Pana, który został na nas wylany. Nasi ojcowie bowiem nie strzegli słowa Pana i nie postępowali zgodnie z tym wszystkim, co jest zapisane w tej księdze.
22 Chilkiasz poszedł wraz z ludźmi króla do prorokini Chuldy, żony Szalluma, syna Tokehata, syna Chasry, pilnującego szat, a mieszkała ona w Jerozolimie, w drugiej dzielnicy, i opowiedzieli jej, jak to było. 23 A ona im odpowiedziała: Tak mówi Pan, Bóg Izraela: Powiedzcie człowiekowi, który posłał was do mnie: 24 Tak mówi Pan: Oto Ja sprowadzam nieszczęście na to miejsce i na jego mieszkańców oraz wszystkie przekleństwa zapisane w księdze, którą czytali w obecności króla Judy. 25 Ponieważ opuścili Mnie i palili kadzidło innym bogom, aby pobudzać Mnie do gniewu przez wszystko, co robili; więc Mój gniew zapłonął przeciw temu miejscu i nie zgaśnie.
26 Lecz królowi Judy, który was posłał, aby radzić się Pana, tak powiedzcie: Tak mówi Pan, Bóg Izraela, o słowach, które usłyszałeś: 27 Ponieważ złagodniało twoje serce i ukorzyłeś się przed obliczem Boga, gdy usłyszałeś Jego słowa przeciwko temu miejscu i przeciwko jego mieszkańcom, ukorzyłeś się przede Mną, rozdarłeś swe szaty i płakałeś przede Mną, więc Ja prawdziwie cię wysłuchałem – wyrocznia Pana. 28 Oto Ja przyłączę cię do twoich przodków i w pokoju zostaniesz pochowany w swoim grobie. Twoje oczy nie będą oglądały całego nieszczęścia, które Ja sprowadzam na to miejsce i na jego mieszkańców. I zanieśli królowi tę odpowiedź.
29 Król posłał więc i zgromadził całą starszyznę Judy i Jerozolimy. 30 Następnie do domu Pana wszedł król, a potem wszyscy Judejczycy i mieszkańcy Jerozolimy, kapłani, lewici i cały lud, od największego do najmniejszego. Odczytał głośno wszystkie słowa Księgi Przymierza znalezionej w domu Pana. 31 Król stał na swym miejscu i przed obliczem Pana zawarł przymierze, że będą chodzić za Panem, przestrzegać Jego przykazań, upomnień i ustaw całym sercem i całą duszą i wykonywać słowa przymierza zapisane w tej księdze.
32 Zobowiązał do tego wszystkich znajdujących się w Jerozolimie i w Beniaminie, a mieszkańcy Jerozolimy postąpili zgodnie z przymierzem Boga, Boga swoich ojców. 33 Jozjasz usunął wszystkie obrzydliwości ze wszystkich ziem, które należały do Izraelitów, a wszystkich znajdujących się w Izraelu uczynił sługami, aby służyli Panu, swemu Bogu. Dopóki żył, nie odstąpili od Pana, Boga swych ojców.