Jonatan zostaje przyjacielem Dawida
1 Gdy Dawid kończył rozmawiać z Saulem, dusza Jonatana przylgnęła do duszy Dawida i pokochał go Jonatan jak samego siebie. 2 Tego samego dnia Saul wziął go ze sobą i nie pozwolił mu wrócić do domu ojca. 3 Jonatan zaś zawarł z Dawidem przymierze, ponieważ pokochał go jak siebie samego. 4 Jonatan zdjął płaszcz, który miał na sobie, i dał go Dawidowi, dał też swoją szatę, a nawet swój miecz, łuk i pas.
5 Ilekroć Dawid wyruszał tam, gdzie go Saul wysyłał, odnosił sukces, tak że Saul ustanowił go wodzem wojowników. Cały lud uznał to za słuszne, podobnie jak słudzy Saula.
Saul usiłuje zabić Dawida
6 Podczas powrotu wojsk, gdy Dawid wracał po pokonaniu Filistyna, kobiety ze wszystkich miast Izraela wychodziły naprzeciw króla Saula ze śpiewem i tańcami, z bębenkami i cymbałami, wśród radosnych okrzyków. 7 Kobiety grały i tak śpiewały:
Saul pobił tysiące,
a Dawid dziesiątki tysięcy.
8 Wówczas Saul bardzo się rozgniewał i nie spodobały mu się te słowa: Dawidowi przypisały dziesiątki tysięcy, a mnie tylko tysiące. Brakuje mu jeszcze tylko królestwa! 9 Od tego czasu Saul podejrzliwie przyglądał się Dawidowi.
10 Następnego dnia zły duch od Boga opanował Saula, tak że wpadł on w szał we własnym domu. Dawid, jak co dzień grał, Saul zaś trzymał w ręku włócznię. 11 Saul rzucił włócznią, myśląc: Przybiję Dawida do ściany. Ale Dawid dwukrotnie uskoczył przed jego ciosem. 12 Saul więc zaczął się bać Dawida, gdyż Pan był z nim, a od Saula odstąpił. 13 Saul odsunął go zatem od siebie i ustanowił go tysiącznikiem.
Dawid wyruszał na wojenne wyprawy i powracał na czele ludu. 14 Powodziło mu się we wszystkim, czego się podjął, bo Pan był z nim. 15 Saul widział, że Dawidowi dobrze się wiedzie, więc się go bał. 16 Wszyscy zaś Izraelici i Judejczycy kochali Dawida, ponieważ to on wyruszał i powracał na ich czele.
Dawid poślubia Mikal, córkę Saula
17 Później Saul powiedział do Dawida: Oto moja najstarsza córka Merab. Dam ci ją za żonę, bądź tylko dla mnie dzielnym wojownikiem i prowadź wojny Pana. Saul bowiem pomyślał sobie: Nie podniosę na niego ręki, lecz może dosięgnie go ręka Filistynów. 18 Dawid zaś odpowiedział Saulowi: A kim ja jestem? Kim są krewni z rodu mojego ojca w Izraelu, że miałbym zostać zięciem królewskim? 19 Gdy jednak nadszedł czas wydania córki Saula, Merab, za Dawida, oddano ją za żonę Adrielowi z Mecholi. 20 Dawida natomiast pokochała inna córka Saula, Mikal. Gdy przekazano tę wiadomość Saulowi, on uznał ją za korzystną. 21 Pomyślał sobie: Oddam mu ją, a ona stanie się dla niego pułapką i ręka Filistynów go dosięgnie. Powiedział więc do Dawida: Dzisiaj możesz zostać moim zięciem dzięki mojej drugiej córce. 22 Swoim sługom zaś rozkazał: Porozmawiajcie z Dawidem potajemnie. Powiedzcie: Król jest ci przychylny, a wszyscy jego słudzy cię kochają. Zostań zatem zięciem króla. 23 Słudzy Saula szepnęli więc o tym Dawidowi, lecz Dawid odpowiedział: Czy według was łatwo jest zostać zięciem króla? Jestem przecież człowiekiem biednym i bez znaczenia. 24 Wtedy słudzy donieśli Saulowi: Takie słowa mówił Dawid. 25 Na to Saul polecił: Powiedzcie Dawidowi, że król nie pragnie żadnej ślubnej zapłaty, poza stoma napletkami Filistynów, by mógł się zemścić na swoich wrogach. Saul liczył bowiem, że Dawid wpadnie w ręce Filistynów. 26 Jego słudzy przekazali Dawidowi te słowa, a Dawidowi spodobała się możliwość zostania królewskim zięciem. Nim upłynął wyznaczony termin, 27 Dawid wyruszył wraz ze swoimi ludźmi i zabił dwustu Filistynów. Potem przyniósł ich napletki i odliczone złożył przed królem, aby zostać jego zięciem. Saul dał mu więc za żonę swoją córkę, Mikal. 28 Wtedy Saul zrozumiał, że Pan był z Dawidem, a Mikal, córka Saula, go kocha. 29 Saul natomiast coraz bardziej obawiał się Dawida i stał się jego wrogiem na zawsze.
30 Za każdym razem, gdy książęta filistyńscy wyruszali, Dawidowi powodziło się w walce z nimi bardziej niż komukolwiek spośród sług Saula, dlatego jego imię stawało się coraz sławniejsze.
Jonatan zostaje przyjacielem Dawida
1 Gdy Dawid kończył rozmawiać z Saulem, dusza Jonatana przylgnęła do duszy Dawida i pokochał go Jonatan jak samego siebie. 2 Tego samego dnia Saul wziął go ze sobą i nie pozwolił mu wrócić do domu ojca. 3 Jonatan zaś zawarł z Dawidem przymierze, ponieważ pokochał go jak siebie samego. 4 Jonatan zdjął płaszcz, który miał na sobie, i dał go Dawidowi, dał też swoją szatę, a nawet swój miecz, łuk i pas.
5 Ilekroć Dawid wyruszał tam, gdzie go Saul wysyłał, odnosił sukces, tak że Saul ustanowił go wodzem wojowników. Cały lud uznał to za słuszne, podobnie jak słudzy Saula.
Saul usiłuje zabić Dawida
6 Podczas powrotu wojsk, gdy Dawid wracał po pokonaniu Filistyna, kobiety ze wszystkich miast Izraela wychodziły naprzeciw króla Saula ze śpiewem i tańcami, z bębenkami i cymbałami, wśród radosnych okrzyków. 7 Kobiety grały i tak śpiewały:
Saul pobił tysiące,
a Dawid dziesiątki tysięcy.
8 Wówczas Saul bardzo się rozgniewał i nie spodobały mu się te słowa: Dawidowi przypisały dziesiątki tysięcy, a mnie tylko tysiące. Brakuje mu jeszcze tylko królestwa! 9 Od tego czasu Saul podejrzliwie przyglądał się Dawidowi.
10 Następnego dnia zły duch od Boga opanował Saula, tak że wpadł on w szał we własnym domu. Dawid, jak co dzień grał, Saul zaś trzymał w ręku włócznię. 11 Saul rzucił włócznią, myśląc: Przybiję Dawida do ściany. Ale Dawid dwukrotnie uskoczył przed jego ciosem. 12 Saul więc zaczął się bać Dawida, gdyż Pan był z nim, a od Saula odstąpił. 13 Saul odsunął go zatem od siebie i ustanowił go tysiącznikiem.
Dawid wyruszał na wojenne wyprawy i powracał na czele ludu. 14 Powodziło mu się we wszystkim, czego się podjął, bo Pan był z nim. 15 Saul widział, że Dawidowi dobrze się wiedzie, więc się go bał. 16 Wszyscy zaś Izraelici i Judejczycy kochali Dawida, ponieważ to on wyruszał i powracał na ich czele.
Dawid poślubia Mikal, córkę Saula
17 Później Saul powiedział do Dawida: Oto moja najstarsza córka Merab. Dam ci ją za żonę, bądź tylko dla mnie dzielnym wojownikiem i prowadź wojny Pana. Saul bowiem pomyślał sobie: Nie podniosę na niego ręki, lecz może dosięgnie go ręka Filistynów. 18 Dawid zaś odpowiedział Saulowi: A kim ja jestem? Kim są krewni z rodu mojego ojca w Izraelu, że miałbym zostać zięciem królewskim? 19 Gdy jednak nadszedł czas wydania córki Saula, Merab, za Dawida, oddano ją za żonę Adrielowi z Mecholi. 20 Dawida natomiast pokochała inna córka Saula, Mikal. Gdy przekazano tę wiadomość Saulowi, on uznał ją za korzystną. 21 Pomyślał sobie: Oddam mu ją, a ona stanie się dla niego pułapką i ręka Filistynów go dosięgnie. Powiedział więc do Dawida: Dzisiaj możesz zostać moim zięciem dzięki mojej drugiej córce. 22 Swoim sługom zaś rozkazał: Porozmawiajcie z Dawidem potajemnie. Powiedzcie: Król jest ci przychylny, a wszyscy jego słudzy cię kochają. Zostań zatem zięciem króla. 23 Słudzy Saula szepnęli więc o tym Dawidowi, lecz Dawid odpowiedział: Czy według was łatwo jest zostać zięciem króla? Jestem przecież człowiekiem biednym i bez znaczenia. 24 Wtedy słudzy donieśli Saulowi: Takie słowa mówił Dawid. 25 Na to Saul polecił: Powiedzcie Dawidowi, że król nie pragnie żadnej ślubnej zapłaty, poza stoma napletkami Filistynów, by mógł się zemścić na swoich wrogach. Saul liczył bowiem, że Dawid wpadnie w ręce Filistynów. 26 Jego słudzy przekazali Dawidowi te słowa, a Dawidowi spodobała się możliwość zostania królewskim zięciem. Nim upłynął wyznaczony termin, 27 Dawid wyruszył wraz ze swoimi ludźmi i zabił dwustu Filistynów. Potem przyniósł ich napletki i odliczone złożył przed królem, aby zostać jego zięciem. Saul dał mu więc za żonę swoją córkę, Mikal. 28 Wtedy Saul zrozumiał, że Pan był z Dawidem, a Mikal, córka Saula, go kocha. 29 Saul natomiast coraz bardziej obawiał się Dawida i stał się jego wrogiem na zawsze.
30 Za każdym razem, gdy książęta filistyńscy wyruszali, Dawidowi powodziło się w walce z nimi bardziej niż komukolwiek spośród sług Saula, dlatego jego imię stawało się coraz sławniejsze.