Kolejna niewierność Saula
1 Samuel powiedział do Saula: Pan posłał mnie, aby cię namaścić na króla nad swoim ludem, nad Izraelem, słuchaj więc teraz słów Pana. 2 Tak mówi Pan Zastępów: Ukarzę Amaleka za to, że zagrodził Izraelowi drogę, gdy ten szedł z Egiptu. 3 Idź zatem i pobij Amaleka. Obłóż klątwą wszystko, co należy do niego. Nie oszczędzaj go, uśmiercaj wszystko: od mężczyzny do kobiety, od dziecka do niemowlęcia, od wołu do owcy, od wielbłąda do osła.
4 Saul zwołał więc lud i w Telaim dokonał przeglądu dwustu tysięcy pieszych i dziesięciu tysięcy mężczyzn z Judy. 5 Potem przybył pod miasto Amalekitów i urządził zasadzkę w dolinie. 6 Powiedział też Saul do Kenitów: Wyjdźcie! Odłączcie się i odejdźcie od Amalekitów, abym nie musiał wytępić was razem z nimi. Okazaliście przecież życzliwość wszystkim Izraelitom, gdy wyszli z Egiptu. Dlatego Kenici odłączyli się od Amalekitów. 7 Saul zaś pobił Amalekitów od Chawila aż do Szur, które leży naprzeciw granicy Egiptu. 8 Pojmał żywcem Agaga, króla Amalekitów, a cały lud wybił ostrzem miecza, wypełniając klątwę. 9 Saul i lud oszczędzili jednak Agaga oraz najlepsze owce i bydło. Nie chcieli także poddać klątwie dorodnych cieląt, baranów ani tego, co było wartościowe. Zniszczyli tylko rzeczy liche i marne.
Bóg odrzuca Saula
10 Wówczas do Samuela skierowane zostało takie słowo Pana: 11 Żałuję, że ustanowiłem Saula królem, gdyż odwrócił się ode Mnie i nie wykonał Moich nakazów. Zasmuciło to Samuela i wołał do Pana całą noc. 12 Wcześnie rano Samuel wstał, aby spotkać Saula, lecz mu doniesiono: Saul poszedł do Karmelu i zbudował sobie pomnik, potem zawrócił i udał się do Gilgal.
13 Gdy Samuel przyszedł do Saula, Saul powiedział do niego: Niech cię Pan błogosławi! Wypełniłem nakaz Pana. 14 Samuel jednak odpowiedział: Co zatem znaczy beczenie owiec, które dochodzi do moich uszu, i ryk bydła, który słyszę? 15 Wtedy Saul odpowiedział: Przyprowadzono je od Amalekitów, ponieważ lud oszczędził najlepsze sztuki owiec i bydła, aby złożyć z nich ofiarę Panu, twojemu Bogu. Resztę zaś zniszczyliśmy, wypełniając klątwę.
16 Samuel jednak powiedział Saulowi: Przestań! Oznajmię ci, co Pan powiedział do mnie tej nocy. Saul zaś odparł: Mów! 17 Wtedy Samuel zapytał: Chociaż wydawało ci się, że jesteś mały, to czy nie stałeś się głową plemion izraelskich? Czy Pan nie namaścił cię na króla nad Izraelem? 18 Potem Pan powierzył ci misję i powiedział: Idź i, wypełniając klątwę, zniszcz grzeszników, Amalekitów, walcz z nimi, aż ich wytracisz! 19 Dlaczego nie usłuchałeś głosu Pana, lecz rzuciłeś się na łup, robiąc to, co złe w oczach Pana?
20 Saul odpowiedział Samuelowi: Przecież usłuchałem głosu Pana i wypełniłem misję, z którą Pan mnie posłał. Przyprowadziłem Agaga, króla Amalekitów, Amalekitów zaś wytępiłem, wypełniając klątwę. 21 Natomiast lud wziął z łupu najlepsze sztuki z obłożonych klątwą owiec i bydła, by je złożyć w ofierze Panu, twojemu Bogu, w Gilgal. 22 Samuel jednak zapytał:
Czy Panu bardziej podobają się ofiary całopalne i krwawe
niż posłuszeństwo wobec głosu Pana?
Posłuszeństwo lepsze jest niż ofiara,
a uważne słuchanie – niż tłuszcz barani.
23 Bunt bowiem jest grzechem na równi z czarami,
a zarozumiałość – jak bałwochwalstwo, terafim.
Ponieważ wzgardziłeś poleceniem Pana, więc On odrzucił ciebie jako króla.
24 Wówczas Saul powiedział do Samuela: Zgrzeszyłem. Przekroczyłem rozkaz Pana i twoje słowa, ponieważ bałem się ludu i posłuchałem jego głosu. 25 Teraz jednak daruj mi, proszę, mój grzech. Wróć ze mną, bym mógł oddać pokłon Panu. 26 Samuel jednak odpowiedział: Nie wrócę z tobą. Skoro ty odrzuciłeś słowo Pana, to Pan odrzucił ciebie i nie będziesz już królem Izraela.
27 Gdy Samuel odwrócił się, aby odejść, Saul chwycił rąbek jego płaszcza, a ten się oderwał. 28 Wtedy Samuel powiedział do niego: Dziś Pan oderwał od ciebie królestwo Izraela i dał je twemu bliźniemu, lepszemu od ciebie. 29 Ten, który jest Sławą Izraela, nie będzie kłamał i nie będzie żałował, ponieważ nie jest człowiekiem, aby miał żałować. 30 Saul zaś odpowiedział: Zgrzeszyłem. Teraz jednak okaż mi, proszę, szacunek wobec starszych mojego ludu i wobec Izraela i wróć ze mną, abym oddał pokłon Panu, twojemu Bogu. 31 Wrócił więc Samuel za Saulem, a Saul oddał pokłon Panu.
32 Następnie Samuel rozkazał: Przyprowadźcie do mnie Agaga, króla Amalekitów. Agag przyszedł do niego w kajdanach i powiedział: Oto oddaliła się gorycz śmierci. 33 Samuel jednak oznajmił: Tak jak twój miecz sprawiał, że kobiety stawały się bezdzietne, tak i twoja matka stanie się kobietą bezdzietną. I Samuel porąbał Agaga na kawałki przed Panem w Gilgal. 34 Potem Samuel poszedł do Ramy, a Saul podążył do swojego domu w Gibei Saula. 35 Samuel nie oglądał już Saula aż do dnia swojej śmierci. Smucił się jednak z powodu Saula, gdyż Pan żałował, że uczynił Saula królem Izraela.
Kolejna niewierność Saula
1 Samuel powiedział do Saula: Pan posłał mnie, aby cię namaścić na króla nad swoim ludem, nad Izraelem, słuchaj więc teraz słów Pana. 2 Tak mówi Pan Zastępów: Ukarzę Amaleka za to, że zagrodził Izraelowi drogę, gdy ten szedł z Egiptu. 3 Idź zatem i pobij Amaleka. Obłóż klątwą wszystko, co należy do niego. Nie oszczędzaj go, uśmiercaj wszystko: od mężczyzny do kobiety, od dziecka do niemowlęcia, od wołu do owcy, od wielbłąda do osła.
4 Saul zwołał więc lud i w Telaim dokonał przeglądu dwustu tysięcy pieszych i dziesięciu tysięcy mężczyzn z Judy. 5 Potem przybył pod miasto Amalekitów i urządził zasadzkę w dolinie. 6 Powiedział też Saul do Kenitów: Wyjdźcie! Odłączcie się i odejdźcie od Amalekitów, abym nie musiał wytępić was razem z nimi. Okazaliście przecież życzliwość wszystkim Izraelitom, gdy wyszli z Egiptu. Dlatego Kenici odłączyli się od Amalekitów. 7 Saul zaś pobił Amalekitów od Chawila aż do Szur, które leży naprzeciw granicy Egiptu. 8 Pojmał żywcem Agaga, króla Amalekitów, a cały lud wybił ostrzem miecza, wypełniając klątwę. 9 Saul i lud oszczędzili jednak Agaga oraz najlepsze owce i bydło. Nie chcieli także poddać klątwie dorodnych cieląt, baranów ani tego, co było wartościowe. Zniszczyli tylko rzeczy liche i marne.
Bóg odrzuca Saula
10 Wówczas do Samuela skierowane zostało takie słowo Pana: 11 Żałuję, że ustanowiłem Saula królem, gdyż odwrócił się ode Mnie i nie wykonał Moich nakazów. Zasmuciło to Samuela i wołał do Pana całą noc. 12 Wcześnie rano Samuel wstał, aby spotkać Saula, lecz mu doniesiono: Saul poszedł do Karmelu i zbudował sobie pomnik, potem zawrócił i udał się do Gilgal.
13 Gdy Samuel przyszedł do Saula, Saul powiedział do niego: Niech cię Pan błogosławi! Wypełniłem nakaz Pana. 14 Samuel jednak odpowiedział: Co zatem znaczy beczenie owiec, które dochodzi do moich uszu, i ryk bydła, który słyszę? 15 Wtedy Saul odpowiedział: Przyprowadzono je od Amalekitów, ponieważ lud oszczędził najlepsze sztuki owiec i bydła, aby złożyć z nich ofiarę Panu, twojemu Bogu. Resztę zaś zniszczyliśmy, wypełniając klątwę.
16 Samuel jednak powiedział Saulowi: Przestań! Oznajmię ci, co Pan powiedział do mnie tej nocy. Saul zaś odparł: Mów! 17 Wtedy Samuel zapytał: Chociaż wydawało ci się, że jesteś mały, to czy nie stałeś się głową plemion izraelskich? Czy Pan nie namaścił cię na króla nad Izraelem? 18 Potem Pan powierzył ci misję i powiedział: Idź i, wypełniając klątwę, zniszcz grzeszników, Amalekitów, walcz z nimi, aż ich wytracisz! 19 Dlaczego nie usłuchałeś głosu Pana, lecz rzuciłeś się na łup, robiąc to, co złe w oczach Pana?
20 Saul odpowiedział Samuelowi: Przecież usłuchałem głosu Pana i wypełniłem misję, z którą Pan mnie posłał. Przyprowadziłem Agaga, króla Amalekitów, Amalekitów zaś wytępiłem, wypełniając klątwę. 21 Natomiast lud wziął z łupu najlepsze sztuki z obłożonych klątwą owiec i bydła, by je złożyć w ofierze Panu, twojemu Bogu, w Gilgal. 22 Samuel jednak zapytał:
Czy Panu bardziej podobają się ofiary całopalne i krwawe
niż posłuszeństwo wobec głosu Pana?
Posłuszeństwo lepsze jest niż ofiara,
a uważne słuchanie – niż tłuszcz barani.
23 Bunt bowiem jest grzechem na równi z czarami,
a zarozumiałość – jak bałwochwalstwo, terafim.
Ponieważ wzgardziłeś poleceniem Pana, więc On odrzucił ciebie jako króla.
24 Wówczas Saul powiedział do Samuela: Zgrzeszyłem. Przekroczyłem rozkaz Pana i twoje słowa, ponieważ bałem się ludu i posłuchałem jego głosu. 25 Teraz jednak daruj mi, proszę, mój grzech. Wróć ze mną, bym mógł oddać pokłon Panu. 26 Samuel jednak odpowiedział: Nie wrócę z tobą. Skoro ty odrzuciłeś słowo Pana, to Pan odrzucił ciebie i nie będziesz już królem Izraela.
27 Gdy Samuel odwrócił się, aby odejść, Saul chwycił rąbek jego płaszcza, a ten się oderwał. 28 Wtedy Samuel powiedział do niego: Dziś Pan oderwał od ciebie królestwo Izraela i dał je twemu bliźniemu, lepszemu od ciebie. 29 Ten, który jest Sławą Izraela, nie będzie kłamał i nie będzie żałował, ponieważ nie jest człowiekiem, aby miał żałować. 30 Saul zaś odpowiedział: Zgrzeszyłem. Teraz jednak okaż mi, proszę, szacunek wobec starszych mojego ludu i wobec Izraela i wróć ze mną, abym oddał pokłon Panu, twojemu Bogu. 31 Wrócił więc Samuel za Saulem, a Saul oddał pokłon Panu.
32 Następnie Samuel rozkazał: Przyprowadźcie do mnie Agaga, króla Amalekitów. Agag przyszedł do niego w kajdanach i powiedział: Oto oddaliła się gorycz śmierci. 33 Samuel jednak oznajmił: Tak jak twój miecz sprawiał, że kobiety stawały się bezdzietne, tak i twoja matka stanie się kobietą bezdzietną. I Samuel porąbał Agaga na kawałki przed Panem w Gilgal. 34 Potem Samuel poszedł do Ramy, a Saul podążył do swojego domu w Gibei Saula. 35 Samuel nie oglądał już Saula aż do dnia swojej śmierci. Smucił się jednak z powodu Saula, gdyż Pan żałował, że uczynił Saula królem Izraela.