Niewierność Salomona wobec Boga
1 Król Salomon pokochał wiele cudzoziemskich kobiet: córkę faraona, Moabitki, Ammonitki, Edomitki, Sydonitki, Chetytki, 2 z narodów, o których Pan powiedział Izraelitom: Nie będziecie łączyć się z nimi i oni niech nie łączą się z wami, gdyż z pewnością nakłonią wasze serca ku swoim bogom. Salomon jednak przylgnął do nich z miłością. 3 Posiadał siedemset żon-księżniczek oraz trzysta nałożnic. Te kobiety zwiodły jego serce. 4 Gdy Salomon się zestarzał, one skierowały jego serce ku innym bogom, przez co jego serce nie było już tak szczere wobec Pana, jego Boga, jak serce Dawida, jego ojca. 5 Salomon zaczął czcić Asztartę, boginię Sydończyków, i Milkoma, ohydę Ammonitów. 6 Salomon więc dopuszczał się zła w oczach Pana i nie był w pełni posłuszny Panu, tak jak był Dawid, jego ojciec.
7 Wtedy na górze położonej naprzeciw Jerozolimy Salomon zbudował wyżynę Kemoszowi, ohydzie Moabu, i Milkomowi, ohydzie Ammonitów. 8 Podobnie uczynił wszystkim swoim żonom cudzoziemkom, które paliły kadzidła i składały ofiary swoim bogom.
9 Pan rozgniewał się na Salomona za to, że ten odwrócił swoje serce od Pana, Boga Izraela, który ukazał mu się dwukrotnie 10 i zakazał czcić obcych bogów. On jednak nie przestrzegał tego, co Pan mu przykazał.
11 Wtedy Pan powiedział Salomonowi: Ponieważ tak postępowałeś i nie przestrzegałeś Mojego przymierza ani ustaw, które ci nakazałem, z całą pewnością wyrwę ci królestwo i dam je twojemu słudze. 12 Nie uczynię tego wprawdzie za twojego życia ze względu na twego ojca, Dawida, ale wyrwę je z ręki twojego syna. 13 Nie wyrwę jednak całego królestwa – jedno plemię dam twemu synowi przez wzgląd na Dawida, Mojego sługę, i ze względu na Jerozolimę, którą wybrałem.
Wrogowie Salomona
14 Pan sprawił, że przeciwko Salomonowi wystąpił nieprzyjaciel, Hadad Edomita z rodu królewskiego w Edomie. 15 Kiedy bowiem Dawid był w Edomie, Joab, dowódca wojska, przybył, aby pogrzebać poległych, i wybił wszystkich mężczyzn w Edomie. 16 Joab przebywał tam wraz z całym Izraelem sześć miesięcy, dopóki nie wytępił w Edomie wszystkich mężczyzn. 17 Wówczas Hadad, a z nim część Edomitów, którzy byli sługami jego ojca, uciekli i udali się do Egiptu. Hadad był wtedy małym chłopcem. 18 Wyruszyli z Midian i przybyli do Paran. Zabrali ze sobą ludzi z Paran i przybyli do Egiptu, do faraona, króla egipskiego, który dał Hadadowi dom, wyżywienie oraz ziemię. 19 Hadad znalazł wielką łaskę w oczach faraona, a ten dał mu za żonę siostrę swojej żony, siostrę królowej Tachpnes. 20 Gdy siostra Tachpnes urodziła mu syna Genubata, Tachpnes wychowywała go w domu faraona. Genubat przebywał w domu faraona, pośród synów faraona. 21 Gdy Hadad usłyszał w Egipcie, że Dawid spoczął przy swoich przodkach i że zmarł Joab, dowódca wojska, powiedział do faraona: Puść mnie i pozwól mi wrócić do mojego kraju. 22 Odpowiedział mu faraon: Czego ci u mnie brakuje, że chcesz wrócić do swojego kraju? Wtedy powiedział: Niczego, ale jednak mnie puść!
23 Bóg sprawił, że wystąpił przeciw niemu nieprzyjaciel, Rezon, syn Eliady, który uciekł od swojego pana Hadadezera, króla Soby. 24 Zgromadził on przy sobie ludzi i stał się dowódcą bandy. Gdy Dawid ich pobił, udali się do Damaszku i tam się osiedlili, i rządzili w Damaszku. 25 Był on przeciwnikiem Izraela przez wszystkie dni Salomona, pomnażając zło, które wyrządził Hadad, bo królował w Aramie, nienawidząc Izraela.
Obietnica Boża dana Jeroboamowi
26 Także Jeroboam, syn Nebata Efratyty z Seredy, niegdyś sługa Salomona, którego matka miała na imię Serua i była wdową, zbuntował się przeciw królowi. 27 Powód zaś buntu przeciw królowi był następujący: Salomon budował Millo i zamknął wyłom w murze Miasta Dawida, swojego ojca. 28 Jeroboam był sprawnym człowiekiem. Gdy więc Salomon zobaczył, że młodzieniec dobrze pracuje, ustanowił go nadzorcą nad wszystkimi ciężkimi robotami na rzecz domu Józefa.
29 W tamtym czasie Jeroboam wyszedł z Jerozolimy, a na drodze spotkał go prorok Achiasz z Szilo, ubrany w nowy płaszcz. Tylko oni dwaj byli na polu, 30 gdy Achiasz chwycił nowy płaszcz, który miał na sobie, porwał go na dwanaście części 31 i powiedział do Jeroboama: Weź sobie dziesięć części, gdyż tak powiedział Pan, Bóg Izraela: Oto Ja wyrywam królestwo z ręki Salomona i tobie daję dziesięć plemion. 32 Jedno tylko plemię będzie przy nim przez wzgląd na Mojego sługę, Dawida, i przez wzgląd na Jerozolimę, miasto, które wybrałem ze wszystkich plemion Izraela. 33 Ponieważ Mnie opuścili i oddawali pokłon Asztarcie, bogini Sydończyków, Kemoszowi, bogu Moabitów, i Milkomowi, bogu Ammonitów. Nie chodzili Moimi drogami, aby czynić to, co prawe w Moich oczach i przestrzegać Moich ustaw i praw, jak Dawid, ojciec Salomona. 34 Wprawdzie nie odbiorę z jego ręki całego królestwa, lecz pozostawię go władcą po wszystkie dni jego życia ze względu na Mojego sługę, Dawida, którego sobie wybrałem, ponieważ on przestrzegał Moich przykazań i ustaw, 35 ale odbiorę królestwo z ręki jego syna, a tobie dam te dziesięć plemion. 36 Jego synowi dam jedno plemię, aby Mój sługa, Dawid, miał przede Mną pochodnię po wszystkie czasy w Jerozolimie, mieście, które sobie wybrałem, by umieścić tam Moje imię. 37 Ciebie zaś wezmę i będziesz królował nad wszystkim, czego zapragnie twoja dusza, i będziesz królem nad Izraelem. 38 Jeśli więc będziesz słuchał wszystkiego, co ci nakażę, i będziesz chodził Moimi drogami, i będziesz czynił to, co prawe w Moich oczach, przestrzegając Moich przykazań i ustaw, jak to czynił Mój sługa, Dawid, wtedy będę z tobą. Zbuduję ci trwały dom, tak jak zbudowałem Dawidowi, i dam ci Izraela. 39 Poniżę przez to potomstwo Dawida, ale nie na zawsze.
40 Później, gdy Salomon usiłował zabić Jeroboama, ten uciekł do Egiptu, do króla egipskiego Sziszaka, i pozostał w Egipcie aż do śmierci Salomona.
Śmierć Salomona
41 Pozostałe dzieje Salomona i wszystko, co zrobił, oraz jego mądrość, czyż nie są opisane w Księdze Dziejów Salomona? 42 Salomon królował w Jerozolimie nad całym Izraelem przez czterdzieści lat. 43 Potem Salomon spoczął przy swoich przodkach i został pochowany w Mieście Dawida, swego ojca, a po nim królem został jego syn, Roboam.
Niewierność Salomona wobec Boga
1 Król Salomon pokochał wiele cudzoziemskich kobiet: córkę faraona, Moabitki, Ammonitki, Edomitki, Sydonitki, Chetytki, 2 z narodów, o których Pan powiedział Izraelitom: Nie będziecie łączyć się z nimi i oni niech nie łączą się z wami, gdyż z pewnością nakłonią wasze serca ku swoim bogom. Salomon jednak przylgnął do nich z miłością. 3 Posiadał siedemset żon-księżniczek oraz trzysta nałożnic. Te kobiety zwiodły jego serce. 4 Gdy Salomon się zestarzał, one skierowały jego serce ku innym bogom, przez co jego serce nie było już tak szczere wobec Pana, jego Boga, jak serce Dawida, jego ojca. 5 Salomon zaczął czcić Asztartę, boginię Sydończyków, i Milkoma, ohydę Ammonitów. 6 Salomon więc dopuszczał się zła w oczach Pana i nie był w pełni posłuszny Panu, tak jak był Dawid, jego ojciec.
7 Wtedy na górze położonej naprzeciw Jerozolimy Salomon zbudował wyżynę Kemoszowi, ohydzie Moabu, i Milkomowi, ohydzie Ammonitów. 8 Podobnie uczynił wszystkim swoim żonom cudzoziemkom, które paliły kadzidła i składały ofiary swoim bogom.
9 Pan rozgniewał się na Salomona za to, że ten odwrócił swoje serce od Pana, Boga Izraela, który ukazał mu się dwukrotnie 10 i zakazał czcić obcych bogów. On jednak nie przestrzegał tego, co Pan mu przykazał.
11 Wtedy Pan powiedział Salomonowi: Ponieważ tak postępowałeś i nie przestrzegałeś Mojego przymierza ani ustaw, które ci nakazałem, z całą pewnością wyrwę ci królestwo i dam je twojemu słudze. 12 Nie uczynię tego wprawdzie za twojego życia ze względu na twego ojca, Dawida, ale wyrwę je z ręki twojego syna. 13 Nie wyrwę jednak całego królestwa – jedno plemię dam twemu synowi przez wzgląd na Dawida, Mojego sługę, i ze względu na Jerozolimę, którą wybrałem.
Wrogowie Salomona
14 Pan sprawił, że przeciwko Salomonowi wystąpił nieprzyjaciel, Hadad Edomita z rodu królewskiego w Edomie. 15 Kiedy bowiem Dawid był w Edomie, Joab, dowódca wojska, przybył, aby pogrzebać poległych, i wybił wszystkich mężczyzn w Edomie. 16 Joab przebywał tam wraz z całym Izraelem sześć miesięcy, dopóki nie wytępił w Edomie wszystkich mężczyzn. 17 Wówczas Hadad, a z nim część Edomitów, którzy byli sługami jego ojca, uciekli i udali się do Egiptu. Hadad był wtedy małym chłopcem. 18 Wyruszyli z Midian i przybyli do Paran. Zabrali ze sobą ludzi z Paran i przybyli do Egiptu, do faraona, króla egipskiego, który dał Hadadowi dom, wyżywienie oraz ziemię. 19 Hadad znalazł wielką łaskę w oczach faraona, a ten dał mu za żonę siostrę swojej żony, siostrę królowej Tachpnes. 20 Gdy siostra Tachpnes urodziła mu syna Genubata, Tachpnes wychowywała go w domu faraona. Genubat przebywał w domu faraona, pośród synów faraona. 21 Gdy Hadad usłyszał w Egipcie, że Dawid spoczął przy swoich przodkach i że zmarł Joab, dowódca wojska, powiedział do faraona: Puść mnie i pozwól mi wrócić do mojego kraju. 22 Odpowiedział mu faraon: Czego ci u mnie brakuje, że chcesz wrócić do swojego kraju? Wtedy powiedział: Niczego, ale jednak mnie puść!
23 Bóg sprawił, że wystąpił przeciw niemu nieprzyjaciel, Rezon, syn Eliady, który uciekł od swojego pana Hadadezera, króla Soby. 24 Zgromadził on przy sobie ludzi i stał się dowódcą bandy. Gdy Dawid ich pobił, udali się do Damaszku i tam się osiedlili, i rządzili w Damaszku. 25 Był on przeciwnikiem Izraela przez wszystkie dni Salomona, pomnażając zło, które wyrządził Hadad, bo królował w Aramie, nienawidząc Izraela.
Obietnica Boża dana Jeroboamowi
26 Także Jeroboam, syn Nebata Efratyty z Seredy, niegdyś sługa Salomona, którego matka miała na imię Serua i była wdową, zbuntował się przeciw królowi. 27 Powód zaś buntu przeciw królowi był następujący: Salomon budował Millo i zamknął wyłom w murze Miasta Dawida, swojego ojca. 28 Jeroboam był sprawnym człowiekiem. Gdy więc Salomon zobaczył, że młodzieniec dobrze pracuje, ustanowił go nadzorcą nad wszystkimi ciężkimi robotami na rzecz domu Józefa.
29 W tamtym czasie Jeroboam wyszedł z Jerozolimy, a na drodze spotkał go prorok Achiasz z Szilo, ubrany w nowy płaszcz. Tylko oni dwaj byli na polu, 30 gdy Achiasz chwycił nowy płaszcz, który miał na sobie, porwał go na dwanaście części 31 i powiedział do Jeroboama: Weź sobie dziesięć części, gdyż tak powiedział Pan, Bóg Izraela: Oto Ja wyrywam królestwo z ręki Salomona i tobie daję dziesięć plemion. 32 Jedno tylko plemię będzie przy nim przez wzgląd na Mojego sługę, Dawida, i przez wzgląd na Jerozolimę, miasto, które wybrałem ze wszystkich plemion Izraela. 33 Ponieważ Mnie opuścili i oddawali pokłon Asztarcie, bogini Sydończyków, Kemoszowi, bogu Moabitów, i Milkomowi, bogu Ammonitów. Nie chodzili Moimi drogami, aby czynić to, co prawe w Moich oczach i przestrzegać Moich ustaw i praw, jak Dawid, ojciec Salomona. 34 Wprawdzie nie odbiorę z jego ręki całego królestwa, lecz pozostawię go władcą po wszystkie dni jego życia ze względu na Mojego sługę, Dawida, którego sobie wybrałem, ponieważ on przestrzegał Moich przykazań i ustaw, 35 ale odbiorę królestwo z ręki jego syna, a tobie dam te dziesięć plemion. 36 Jego synowi dam jedno plemię, aby Mój sługa, Dawid, miał przede Mną pochodnię po wszystkie czasy w Jerozolimie, mieście, które sobie wybrałem, by umieścić tam Moje imię. 37 Ciebie zaś wezmę i będziesz królował nad wszystkim, czego zapragnie twoja dusza, i będziesz królem nad Izraelem. 38 Jeśli więc będziesz słuchał wszystkiego, co ci nakażę, i będziesz chodził Moimi drogami, i będziesz czynił to, co prawe w Moich oczach, przestrzegając Moich przykazań i ustaw, jak to czynił Mój sługa, Dawid, wtedy będę z tobą. Zbuduję ci trwały dom, tak jak zbudowałem Dawidowi, i dam ci Izraela. 39 Poniżę przez to potomstwo Dawida, ale nie na zawsze.
40 Później, gdy Salomon usiłował zabić Jeroboama, ten uciekł do Egiptu, do króla egipskiego Sziszaka, i pozostał w Egipcie aż do śmierci Salomona.
Śmierć Salomona
41 Pozostałe dzieje Salomona i wszystko, co zrobił, oraz jego mądrość, czyż nie są opisane w Księdze Dziejów Salomona? 42 Salomon królował w Jerozolimie nad całym Izraelem przez czterdzieści lat. 43 Potem Salomon spoczął przy swoich przodkach i został pochowany w Mieście Dawida, swego ojca, a po nim królem został jego syn, Roboam.