1 Sprowadzili Arkę Boga i umieścili ją pośrodku Namiotu, który rozbił dla niej Dawid, i złożyli ofiary całopalne i wspólnotowe przed Bogiem. 2 Gdy Dawid skończył składanie ofiar całopalnych i wspólnotowych, pobłogosławił lud w imieniu Pana. 3 Rozdał wszystkim Izraelitom, zarówno mężczyznom jak i kobietom – każdemu, bochenek chleba, porcję mięsa i placek z rodzynkami.
4 Następnie ustanowił niektórych lewitów sługami przed obliczem Arki Pana, aby wspominali, chwalili i wysławiali Pana, Boga Izraela.
5 Zwierzchnikiem był Asaf, drugim Zachariasz, a następnie Jejel, Szemiramot, Jechiel, Mattitiasz, Eliab, Benajasz, Obed-Edom i Jejel, którzy grali na harfach i lirach, natomiast Asaf grał głośno na cymbałach; 6 Benajasz i Jachaziel, kapłani, nieustannie dęli w trąby przed Arką Przymierza Boga.
7 W tym właśnie dniu Dawid po raz pierwszy zlecił, aby za pośrednictwem Asafa i jego braci wielbiono Pana:
8 Uwielbiajcie Pana, wzywajcie Jego imienia,
głoście Jego dzieła wśród ludów.
9 Śpiewajcie Mu, grajcie Mu psalmy,
głoście wszystkie Jego cuda.
10 Szczyćcie się Jego świętym Imieniem,
niech raduje się serce szukających Pana.
11 Szukajcie Pana i Jego mocy,
poszukujcie nieustannie Jego oblicza.
12 Wspominajcie cuda, które uczynił,
znaki i wyroki Jego ust.
13 Potomstwo Izraela, Jego sługi,
synowie Jakuba, Jego wybrańcy!
14 On, Pan, jest naszym Bogiem,
na całej ziemi Jego wyroki.
15 Pamiętajcie zawsze o Jego przymierzu
– obietnicy danej tysiącom pokoleń –
16 które zawarł z Abrahamem,
i o przysiędze danej Izaakowi.
17 Ustanowił je prawem dla Jakuba,
Przymierzem wiecznym dla Izraela,
18 mówiąc: Tobie dam ziemię Kanaan,
jako dział waszego dziedzictwa,
19 gdy było was niewielu,
byliście nieliczni, obcy w niej.
20 Wędrowali od narodu do narodu,
z jednego królestwa do innego ludu,
21 nikomu nie pozwolił ich dręczyć,
nawet królów karcił w ich obronie.
22 Nie krzywdźcie Moich pomazańców,
Moim prorokom nie czyńcie nic złego.
23 Śpiewajcie Panu, wszystkie krainy,
głoście z dnia na dzień Jego zbawienie.
24 Rozgłaszajcie wśród narodów Jego chwałę,
Jego cuda wśród wszystkich ludów!
25 Pan bowiem jest wielki, godny wielkiej chwały,
wzbudza większą trwogę niż wszyscy bogowie.
26 Wszyscy bogowie ludów są nicością,
Pan zaś stworzył niebiosa.
27 Blask i majestat przed Jego obliczem,
potęga i radość w Jego świątyni.
28 Oddajcie Panu, rodziny ludów,
oddajcie Panu chwałę i potęgę!
29 Oddajcie Panu chwałę należną Jego imieniu,
przynieście dary i przystąpcie przed Jego oblicze,
pokłońcie się Panu w świętych szatach.
30 Zadrżyj przed Jego obliczem cała ziemio,
On utwierdził świat, który się nie poruszy.
31 Niech rozradują się niebiosa i cieszy się ziemia,
niech rozgłaszają wśród narodów: Pan jest królem!
32 Niech szumi morze i wszystko, co je wypełnia,
niech się weseli pole i wszystko, co jest na nim.
33 Wtedy leśne drzewa będą radośnie wykrzykiwać
przed obliczem Pana, ponieważ przychodzi,
aby sądzić ziemię.
34 Wysławiajcie Pana, bo jest dobry,
bo Jego łaska trwa na wieki!
35 Mówcie: Wybaw nas, Boże, nasze Wybawienie,
zgromadź nas i ocal przed narodami,
abyśmy wielbili Twoje święte Imię
i chlubili się Twą chwałą.
36 Błogosławiony Pan, Bóg Izraela,
od wieków na wieki!
A cały lud odpowiedział: Amen! I chwalił Pana.
37 Tam, przed Arką Przymierza Pana, Dawid pozostawił Asafa i jego braci, aby nieustannie pełnili służbę przed Arką, zgodnie z ustalonym dziennym porządkiem. 38 Również Obed-Edoma wraz z sześdziesięcioma ośmioma braćmi; Obed-Edoma, syna Jedutuna i Chosę, jako odźwiernych. 39 A kapłana Sadoka i jego braci kapłanów przed przybytkiem Pana na wyżynie, która była w Gibeonie, 40 aby nieustannie składali ofiary całopalne dla Pana na ołtarzu całopalnym rano i wieczorem, według tego wszystkiego, co jest zapisane w prawie Pana, które nadał Izraelowi. 41 Byli wśród nich Heman i Jedutun, i reszta wybranych, którzy zostali imiennie wyznaczeni, by wysławiaćPana, bo Jego łaska trwa na wieki. 42 Wśród nich więc byli: Heman i Jedutun z głośnymi trąbami i cymbałami, i z instrumentami towarzyszącymi pieśni Bożej; a synowie Jedutuna byli odźwiernymi przy bramie.
43 Cały lud powrócił, każdy do swego domu, także i Dawid wrócił, aby błogosławić swoje domostwo.
1 Sprowadzili Arkę Boga i umieścili ją pośrodku Namiotu, który rozbił dla niej Dawid, i złożyli ofiary całopalne i wspólnotowe przed Bogiem. 2 Gdy Dawid skończył składanie ofiar całopalnych i wspólnotowych, pobłogosławił lud w imieniu Pana. 3 Rozdał wszystkim Izraelitom, zarówno mężczyznom jak i kobietom – każdemu, bochenek chleba, porcję mięsa i placek z rodzynkami.
4 Następnie ustanowił niektórych lewitów sługami przed obliczem Arki Pana, aby wspominali, chwalili i wysławiali Pana, Boga Izraela.
5 Zwierzchnikiem był Asaf, drugim Zachariasz, a następnie Jejel, Szemiramot, Jechiel, Mattitiasz, Eliab, Benajasz, Obed-Edom i Jejel, którzy grali na harfach i lirach, natomiast Asaf grał głośno na cymbałach; 6 Benajasz i Jachaziel, kapłani, nieustannie dęli w trąby przed Arką Przymierza Boga.
7 W tym właśnie dniu Dawid po raz pierwszy zlecił, aby za pośrednictwem Asafa i jego braci wielbiono Pana:
8 Uwielbiajcie Pana, wzywajcie Jego imienia,
głoście Jego dzieła wśród ludów.
9 Śpiewajcie Mu, grajcie Mu psalmy,
głoście wszystkie Jego cuda.
10 Szczyćcie się Jego świętym Imieniem,
niech raduje się serce szukających Pana.
11 Szukajcie Pana i Jego mocy,
poszukujcie nieustannie Jego oblicza.
12 Wspominajcie cuda, które uczynił,
znaki i wyroki Jego ust.
13 Potomstwo Izraela, Jego sługi,
synowie Jakuba, Jego wybrańcy!
14 On, Pan, jest naszym Bogiem,
na całej ziemi Jego wyroki.
15 Pamiętajcie zawsze o Jego przymierzu
– obietnicy danej tysiącom pokoleń –
16 które zawarł z Abrahamem,
i o przysiędze danej Izaakowi.
17 Ustanowił je prawem dla Jakuba,
Przymierzem wiecznym dla Izraela,
18 mówiąc: Tobie dam ziemię Kanaan,
jako dział waszego dziedzictwa,
19 gdy było was niewielu,
byliście nieliczni, obcy w niej.
20 Wędrowali od narodu do narodu,
z jednego królestwa do innego ludu,
21 nikomu nie pozwolił ich dręczyć,
nawet królów karcił w ich obronie.
22 Nie krzywdźcie Moich pomazańców,
Moim prorokom nie czyńcie nic złego.
23 Śpiewajcie Panu, wszystkie krainy,
głoście z dnia na dzień Jego zbawienie.
24 Rozgłaszajcie wśród narodów Jego chwałę,
Jego cuda wśród wszystkich ludów!
25 Pan bowiem jest wielki, godny wielkiej chwały,
wzbudza większą trwogę niż wszyscy bogowie.
26 Wszyscy bogowie ludów są nicością,
Pan zaś stworzył niebiosa.
27 Blask i majestat przed Jego obliczem,
potęga i radość w Jego świątyni.
28 Oddajcie Panu, rodziny ludów,
oddajcie Panu chwałę i potęgę!
29 Oddajcie Panu chwałę należną Jego imieniu,
przynieście dary i przystąpcie przed Jego oblicze,
pokłońcie się Panu w świętych szatach.
30 Zadrżyj przed Jego obliczem cała ziemio,
On utwierdził świat, który się nie poruszy.
31 Niech rozradują się niebiosa i cieszy się ziemia,
niech rozgłaszają wśród narodów: Pan jest królem!
32 Niech szumi morze i wszystko, co je wypełnia,
niech się weseli pole i wszystko, co jest na nim.
33 Wtedy leśne drzewa będą radośnie wykrzykiwać
przed obliczem Pana, ponieważ przychodzi,
aby sądzić ziemię.
34 Wysławiajcie Pana, bo jest dobry,
bo Jego łaska trwa na wieki!
35 Mówcie: Wybaw nas, Boże, nasze Wybawienie,
zgromadź nas i ocal przed narodami,
abyśmy wielbili Twoje święte Imię
i chlubili się Twą chwałą.
36 Błogosławiony Pan, Bóg Izraela,
od wieków na wieki!
A cały lud odpowiedział: Amen! I chwalił Pana.
37 Tam, przed Arką Przymierza Pana, Dawid pozostawił Asafa i jego braci, aby nieustannie pełnili służbę przed Arką, zgodnie z ustalonym dziennym porządkiem. 38 Również Obed-Edoma wraz z sześdziesięcioma ośmioma braćmi; Obed-Edoma, syna Jedutuna i Chosę, jako odźwiernych. 39 A kapłana Sadoka i jego braci kapłanów przed przybytkiem Pana na wyżynie, która była w Gibeonie, 40 aby nieustannie składali ofiary całopalne dla Pana na ołtarzu całopalnym rano i wieczorem, według tego wszystkiego, co jest zapisane w prawie Pana, które nadał Izraelowi. 41 Byli wśród nich Heman i Jedutun, i reszta wybranych, którzy zostali imiennie wyznaczeni, by wysławiaćPana, bo Jego łaska trwa na wieki. 42 Wśród nich więc byli: Heman i Jedutun z głośnymi trąbami i cymbałami, i z instrumentami towarzyszącymi pieśni Bożej; a synowie Jedutuna byli odźwiernymi przy bramie.
43 Cały lud powrócił, każdy do swego domu, także i Dawid wrócił, aby błogosławić swoje domostwo.