Biblia Warszawska

Najbardziej popularnym przekładem Biblii wśród polskich protestantów jest „Biblia to jest Pismo Święte Starego i Nowego Testamentu. Nowy przekład”, popularnie nazywana Biblią Warszawską albo Brytyjką. Prace nad tym przekładem rozpoczęły się w 1949 r. W ramach Wydziału Teologii Ewangelickiej Uniwersytetu Warszawskiego powołano komisję przekładu Pisma Świętego. W jej składzie znaleźli się bibliści ewangeliccy i polonista, a współpracowali z nią również inni specjaliści i przedstawiciele Kościołów. Brytyjskie i Zagraniczne Towarzystwo Biblijne w Polsce koordynowało te prace, wspierając je merytorycznie, finansowo i organizacyjnie.

Praca nad przekładem Biblii Warszawskiej trwała wiele lat. Jako pierwsze wydano „Cztery Ewangelie Pana Naszego Jezusa Chrystusa według Mateusza, Marka, Łukasza i Jana. Nowy przekład z języka greckiego” w 1964 r. Dwa lata później ukazał się cały Nowy Testament. 1970 r. wydano Księgę Psalmów. Wreszcie w 1975 r. ukazała się cała Biblia Warszawska.

Charakterystyka przekładu

W pracach nad przekładem kierowano się czterema zasadami: podstawą przekładu jest tekst oryginalny, przekład powinien być wierny, przekład powinien być jasny oraz przekład powinien być poprawny pod względem językowym. Podstawą tłumaczenia były następujące teksty:

  • Stary Testament – „Biblia Hebraica”, ed. R. Kittel, P. Kahle, A. Alt, O. Eissfeld, Stuttgart 1951
  • Nowy Testament – „Novum Testamentum Graece”, ed. E. Nestle, K. Aland, Stuttgart 1954 oraz „Novum Testamentum Graece”, ed. K. Aland, M. Black, B.M. Metzger, A. Wikgren, Stuttgart 1966

Słownictwo i styl dostosowano do wymagań współczesnego języka polskiego i potrzeb czytelnika, starając się zachować dostojny charakter ksiąg biblijnych. W przekładzie brak przypisów z jakimikolwiek komentarzami czy uwagami. Umieszczono natomiast odsyłacze do tekstów paralelnych.

Księgi

Przekład Biblii Warszawskiej zawiera protestancki kanon ksiąg:

  • 39 protokanonicznych ksiąg Starego Testamentu (kanon Biblii hebrajskiej): 1., 2., 3., 4. i 5. Mojżeszowa, Jozuego, Sędziów, Rut, 1. i 2. Samuela, 1. i 2. Królewska, 1. i 2. Kronik, Ezdrasza, Nehemiasza, Estery, Joba, Psalmy, Przypowieści Salomona, Kaznodziei Salomona, Pieśń nad Pieśniami, Izajasza, Jeremiasza, Treny, Ezechiela, Daniela, Ozeasza, Joela, Amosa, Abdiasza, Jonasza, Micheasza, Nahuma, Habakuka, Sofoniasza, Aggeusza, Zachariasza oraz Malachiasza;
  • 27 ksiąg Nowego Testamentu: Ewangelie: Mateusza, Marka, Łukasza i Jana, Dzieje Apostolskie, Listy do: Rzymian, 1. i 2. do Koryntian, do Galacjan, Efezjan, Kolosan, 1. i 2. do Tesaloniczan, 1. i 2. do Tymoteusza, do Tytusa, Filemona, Hebrajczyków, Listy: Jakuba, 1. i 2. Piotra, 1., 2. i 3. Jana, Judy oraz Objawienie św. Jana.

W wydaniu Biblii Warszawskiej z 1990 r. umieszczono również księgi deuterokanoniczne w przekładzie Biblii Tysiąclecia.

Biblia Warszawska jest wśród polskich protestantów powszechnie używanym i wysoko cenionym przekładem Pisma Świętego. Stanowi jeden z filarów polskich przekładów Biblii XX w. Obecnie Towarzystwo Biblijne w Polsce prowadzi prace nad jego rewizją.

Więcej o przygotowaniu Biblii Warszawskiej:

Towarzystwo Biblijne w Polsce
    © Towarzystwo Biblijne w Polsce 2024